Alle inzendingen over O'Hare Airport

Zie beelden van Ontelbaar vele Auto's strak In het gelid Op Chicago O'Hare In bevroren beweging Gevoelloos wachtend op Bestuurders die Misschien wel net als Zij vastgevroren zijn In de oneindigheid Van de poolwinter - Meer dan vijftig Onder nul is het er, En ik denk aan De vlammende ambitie Die in mij leefde, Verlangen…

Ik vroeg me af waar hub airport voor stond, Totdat ik van de vliegtuigtrap moest springen. Die achter mij begonnen al te dringen En met een hupje sprong ik op de grond. Het woordje is gewoon niet goed geschreven, Maar hup airport is ook weer overdreven…

Een airport met twee steden in een naam! De fusie eindigt in een total loss En wordt dan weer gered door Wouter Bos…

O aarde! Met jouw dunne buitenschaal verschaf je een verblijfplaats aan ons allen. Jij laat je recht en onrecht welgevallen en biedt een plaats voor eender welk verhaal. En na het oorlog-, sport- en zanggedoe bak ik een biefstuk op de barbecue.…

Vlinders als Honderdduizend sterren Een kus trillend als De eerste winterse volle maan Seks als Verpletterend vuurwerk in de nacht Maar praten als in Oorverdovende stilte…

Draag me niet op handen maar Breek me, onvoorzichtig Spaar me niet mijn tranen Geef me mijn verdriet Streel me niet met handen Die gedrenkt zijn in geheim Zonder iets te zeggen Verscheur je telkens weer Mijn hart…

'O God', 'O mens', de derde luidt 'O mug' Je zuigt en steekt en kriebelt onverbloemd en danst en galt en bovenal… je zoemt! Die jeuk… die bultjes… altijd vliegensvlug Je bent een kleine pestkop, irritant en ’s nachts maak ik van jou een olifant…

ze komen uit m'n neus en uit m'n oren ze woekeren op borst en buik en rug ik trek ze uit, toch komen ze terug de oorlog tegen wildgroei lijkt verloren 't is vreemd, maar met het vorderen der jaren verschijnen elke dag meer wilde haren…

In weerwil van de gelopen jaren ben ik een blokje om gegaan om dromend even stil te staan bij de etalage van Van Haren - met heimwee naar de vele paren die mij droegen door de jaren.…

Het is zo’n stuk zegt iedereen Het is zo’n kanjer je kunt er niet omheen Het is zo’n lieverd zeggen de meesten Het is zo’n knapperd, hij mag er wel wezen. En ja het is ook een lieverd, al weet hij het niet Het is ook een kanjer voor jou die het ziet Het is ook een stuk, en lief bovendien Maar hij is bezet, dat kun je wel zien. Dus al is…

elkaar staan Soms eb, dan weer vloed Rustig vaarwater Tranen proef ik zoet Herinneringen voor later Door de zee van het geluk Zullen wij blijven varen Samen één stuk Ik altijd de hare…

Ik hield van de wind in haar haren, van haar blozen en haar vormelijkheid, Haar onvermogen om zich uit te spreken, haar liefelijke verstildheid. Het is waar wat ze zeggen over mij, dat ik florerend tussen dennen en sparren een goede boswachter zou zijn.…

Op je magere kamer zou ik je haren bezingen, mooie rode haren die bevallig over ranke schouders vallen Genade zal ik vragen, tegenover zoveel kwetsbaarheid ben ik weerloos. Liefste, wees toch beducht voor mijn poëzie, die vandaag nog barmhartig is maar morgen bijten zal wanneer de dagen verschijnen. Dagen van wanhoop en doffe lethargie.…

Mooie bloem scherpe stekels o akkerdistel ik raak je niet aan…

omdat de golf van letters geen een emotie nog raakt geen code gekraakt is alleen nog maar momenten snel wat neerzetten komen wij nooit vooruit men zegt nooit geen deadline stellen afwachten en verder vertellen in je hoofd het verhaal afronden niet opgeven maar verder rollen je grond aanvoelen wij moeten lijden moeten bloeden onzekerheden…

3 Kerstdagmiddag, 27 december 2023 Vertrek Amsterdam-Airport Wateroverschot, al 6 weken regen Aankomst Malaga, Zuid-Spanje Waterschaarste, al 6 weken droogte Het lijkt wel de omgekeerde wereld Of dichter bij huis: een omgekeerd Europa Het meest verrassende aan het weer is het weer zelf en dat keer op keer op keer En in toenemende…

o Vruchten-lege schaal, o flanken rijk aan reuken die heel de zomer draagt maar niet verzaden zult: nóg komt een kopp'ge bij uw nodende ijlte beuken met hoornen hoofd en dom geduld. Ik ben 't gekorven hout waaraan geen trossen hangen, tot lucht verijld het hars dat uit de wonden droop.…

Ik ben afgunstig op die golven daar omdat ze o zo kunstig beter dan een minnaar doet jouw benen overal omarmen in de vloed Ik ben wraakzuchtig op die briesjes daar omdat ze o zo luchtig beter dan een mensenhand jouw haren in geheel verwarren aan het strand Ik ben naijverig op die nachten daar omdat ze zo lichtlijvig beter…

Nog hete 't meisje twee-, driemalen Der nieuwe lente wellekom, Dan zal ze, o liefde, u tol betalen, Dan zweeft een vrijerszwerm haar om. En vlecht u een de mirtebloemen Om 't blonde hoofd, o maagdelijn! Mag een zich uwen bruigom noemen, Wat hemel zal hem de aarde zijn!…

jij wilde als kind altijd de wind door je haren voelen krullen dansend langs je voorhoofd in opperste verwarring met de ogen dicht dan in de stilte eerst met je vingers voelen of alles er nog is met licht zo kammen dat kleuren weer in zon kunnen vlammen dan pas kijken en spiegelen in de winkelruit hoe zie ik er nu weer…

Een harige dame in Laren Ging met haar vriendinnen laatst varen Men sloeg overboord Niets is meer gehoord Van deze mevrouw en de haren…

Zie in het grijze Haren het bewijs: Wie daar nog haren heeft, heeft ze nu grijs.…

Het nieuws van de rellen in Haren is de hele wereld rondgegaan. ---------------------------------------- Geregeld trof hij een verbaasd gezicht, Omstandig moest hij menigeen verklaren De ligging van zijn fraaie woonplaats Haren, Maar iedereen weet nu waar Haren ligt.…

prof van den Brink mist vast moraliteitsbesef: “speels” waren jongeren o zo gewoon – © Inge Boulonois…

In Haren ging verschrikkelijk veel mis Toen vorig jaar dat feestje werd gegeven, Maar mensen willen graag in Haren leven Omdat het er fantastisch wonen is. Natuurlijk is dat óók een feestje waard, Maar Haren staat al stevig op de kaart……

hoe haar landschap kleurt in een valwind waar schaduwen worden weggehoond en wolken geletterd de toekomst herschrijven in de muze die alle facetten van mijn reuze raderen kent en kloksgewijs mijn wijzers richt wanneer ze als gebogen fruit de appelhof die mijn gaard bevlekt ontdoet van valse overtuigingen met een gloed van een getuigde…

En als ik aan 't geluk durf vragen, Dat eens de dag verschijnen mocht, Waarop hare armen mij omhelsden, Waarop haar mond de mijne zocht, O God! dan kan ik niet beseffen De zaligheid van zulk een lot, En mij besluipt een stil vermoeden, Dat ik moet sterven van genot!…

Het was een meisje. het werd één meisje. Het is nu een vrouw om van te houden zodra zij straks alle zielen laat vertrouwen op haar goedheid. Zij, Petra, ze logeert bij hen: de mensen op aarde. Ze voelt zich er érg thuis door haar diepe connectie, met Al dat leeft en Al dat geeft. Ze komt thuis en haar huis is een thuis voor ieder…

Witte en gele kransen op de haren waren, toen de rei van kindren zingend ging voorbij. O dat lichte dansen, meisjes, blond en blij, ’t leeft in al mijn dromen, vreugd is mij gekomen in het onbekende mooie mei- getij.…

Om klachten over herrie te masseren Was er vanavond een belevingsvlucht Die kwam alleen wat later in de lucht Ze moesten er nog iets aan repareren En dat was één, tienduizend is het streven Dan gaan ze op de grond pas wat beleven!…