Alle inzendingen over OMARMING OR VERLEIDING OR BLIKSEM

Om mijn geest slinks te verleiden Mijn contemporaine wereld is even zoek Verdwenen ben ik In de wereld van het boek…

en weer slaat de bliksem hoog in de lucht zweeft een vuurvogel…

Zo worden we wederom geconfronteerd met de geneugten van het weer, of moet ik zeggen, grilligheden, water in overvloed, bijkans de zondvloed, bliksem die warempel insloeg en tussen de buien door, jawel, schijnt de zon!…

Zoete geur vol verleiding lokt me dichter sluit mijn ogen laat me meevoeren naar daar waar liefde door de kanalen stroomt wilgen niet meer treuren maar de verrukking omarmen bloemen aanlokkelijk hun kelk heffen vlinders het hoofd op hol brengen zoemt blijdschap tierig rond in deze weelde wiegen bladeren op het ritme…

Een daad van liefde doodt het onbegrip Maakt hartstocht levendig op aller lip Hoge wisselwerking wordt ervaring Machteloos bezie ik onbegrepen psychen Zichzelf of in omgeving snijdend met een mes Het zoeken naar expressie, uiting van de stress Huilend om zich in een diepe slaap te wiegen Een droom van louter dwalende feiten De omarming…

Als jij me vasthoudt Koele, zachte omhelzing Baadt deze wereld Plotseling in hemels licht Dat zon en maan zacht rusten…

In het licht van dit gedicht Zie ik de schoonheid van jouw ogen Die langzaam lezen hoe ik jou beschrijf Die zien hoe de letters je haren strelen De klanken je lippen kussen De pauzes jouw gedachten sussen Woord voor woord wordt jouw prachtige lijf Gekoesterd en aanbeden Zin voor zin je zinnen geprikkeld Alliteratie, adoratie De jambe…

Regendruppels vallen neer Vanuit de hemel op de grond Met een knuffel in mijn hand Loop ik buiten stilletjes rond Kijkend door beslagen ruiten Gedachten spoken in mijn hoofd Hoelang zou het nog duren Voordat mijn laatste lichtje dooft Ik nestel mij in een hoekje Houd mijn knuffel stevig vast Het zal nog maar even duren Dan ben ik niemand…

Dromend voelt de wind als een ijzige kou, eens blies je de wind en zei: ik hou van jou, je armen om me heen tegen de liefdeskou, mij aanstaren en verwarmen met ogen staalblauw, de wind...soms die streling om te verwarmen, in mijn slaap kan ik je tenminste omarmen…

evenmin het achtervolgt me dagelijks riep ik het over me af verdiende ik dit gedrag fouten zou ik erkennen nalatigheden worden aangedikt verwijten kan ik niet vermoeden wil ik mij wel verdiepen de waarheid te achterhalen is een onmogelijkheid die is er niet dus leven in materie met intense kracht waar juist liefde kan zijn door omarming…

Geef toe heb getracht te leven nog warm van angst koud en stil huis als mantel voor mijn vrees ogen vol dwang lees vragen uit je mond kom en hoor mijn poezie spuug woorden in volgorde en schrijf teksten op gebouwen vlecht gedachten samen gevuld met zuiver bloed zodat de schubben op mijn lijf weer tranen het woord geen pijn meer doet kom…

zij kan nog lachen om foto’s uit de oude doos met broze vingers wijst ze haar kinderen aan niet allemaal met naam in warm geluk is zij weer terug genietend van die uren pas bij het afscheid komt weer de onzekerheid in het zoeken naar vandaag de vraag van wie bent u er een neem ik in omarming mee…

Liefde, geliefde omarm mij.…

Blik in haar ogen: omarm me, kus, bemin me zo maar in de bus.…

Na de lange innige omarming, het liggen op zovele zachte delen: schouder, arm, borst, buik, het horen van je donkere stem die geruststelt, als streelde hij gevoelige plekken heel, na het klaren van elkaar, het dutje, het opstaan, het weggaan, nadien breekt het grote zwijgen aan.....…

Het omarmen van de zonsondergang is prachtig met de mooie zee op de voorgrond. Soms met rustig of bij minder weer, dat ligt er net aan hoe de natuur op dat moment is. Het is een genot om er te mogen zijn. Het brengt je even in een andere wereld, het is een zaligheid en het voelt vaak goed.…

jij gelooft niet in Hem Hij echt wel in jou ik garandeer je Hij blijft je trouw sommige mensen accepteren jouw geaardheid niet zij zijn de veroorzakers van jouw intens verdriet één in de hemel heeft jou gezien gehoord Jezus neemt jou in Zijn armen zoals het behoort…

Kom binnen, ik kus jouw ogen Ik zal je alles laten zien Neem de tijd, kom zo vaak je wilt en verzadigd zul je weggaan Neem een bad in al mijn kleuren – zacht als poederkwasten strelen ze jouw blik Ik omarm jouw aandacht met het goud van de geschiedenis Hier is alles eeuwig jong Onvoorwaardelijk plooi ik me naar jouw behoeften Ik…

Het voelt zo koud, leeg en kil zonder jou Het kaarsje in mijn hart zal altijd voor jou branden Liefdevol blijf ik jou in gedachten omarmen…

uit de armen van de nachtmerrie wil ik vluchten   vluchten naar het daglicht   in de kille werkelijkheid van de dag verlang ik  naar de omarming van de nacht   verlang ik naar de stilte naar het troostende donker   uit de sterrenhemel pluk ik voorzichtig de mooiste droom   in de armen van die droom wil ik slapen…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Bliksem en donder geven donderwolk van stress Bliksem wordt verwarring Donder wordt geroep En na dat alles stromen tranen als regen over mijn wang…

In de verte de horizont schijnbare lijn tussen hemel en aarde. De einder heel ver in tijd geenszins te verbinden Vleugellam, maar bovendien verblind is het lot haar geenszins goed gezind Kruist zijn vingers, kijkt omhoog realiseert zich vrijage het mooi liefdesavontuur dat in een tijd met kwade dagen allengs tot nacht verworden zich afspeelt…

verleid me, verstik me, pak m’n vrijheid af, bemin me, beperk me, ga je gang, ik ben laf! Je wilt samen smelten, een onnozel idee, maar ik ben romantische dus ik ga erin mee. Kneed me en knecht me, wees lief en gemeen, gun me de plek van het blok aan je been. We doen nog meer water bij onze wijn, totdat er alleen maar water zal zijn.…

met mijn ogen dicht zag ik haar gezicht haar grote bruine ogen haar woorden warm, verlegen zeiden en verzwegen alles, niets gelogen met mijn ogen open zal ik haar ontlopen haar ogen steeds ontwijken haar lichaam niet begeren om niemand te bezeren of ik dat kan, moet blijken…

Een mooi lichaam, ogen verleidelijk kijkend, haar aanblik, zo aangenaam, engelachtig lijkend. Haren omlijsten haar gezicht, lang, wild, en verward, menig man is daarvoor gezwicht, en sloot haar in zijn hart. Een mond, gemaakt om te kussen, zo moeilijk te weerstaan, een stel hagelwitte tanden ertussen, een glimlach, zo spontaan.…

open je gedachten eens ongefilterd naar me toe en vertel maar eerlijk wat jou nu werkelijk beweegt om mij opnieuw te verleiden want ik weet zeker dat jij net zo'n open boek kan zijn als ik al zullen onze hoofdstukken wellicht verschillen...…

de nachtvrouwen wenken veterretend gewillig poserend implanttieten zuchten zacht kom, kom naar mij de nachtvrouwen wenken schermen genot in beeld geschoren de schaamte voorbij nul zes, opgespoten lippen de nachtvrouwen wenken denken in eieren bieden appels kosten een rib…