Alle inzendingen over Ochtendmist OR dwalig OR zingen

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

jij strooit lente in je woorden licht je zinnen uit met zon laat je ogen warmte glanzen door de koele ochtendmist in jouw stralende gezicht bloeien alle bloemen de prille kleuren van het voorjaarslicht…

Verwacht geen mierzoet gefemel over de nazomer Geen etherisch gewauwel van een dagdromer Over herfstkleuren, ochtendmist en vallend blad Die nazomer en nog lang daarna wil ik overslaan Laat de voorzomer maar weer beginnen Dan pas kan de korte broek weer aan…

De ochtendmist glinstert over versluierde velden. De herinnering aan de lucht die mijn wezen verzucht naar nieuwe gedachten in lentes liefdesvlucht.…

ik heb haar te boek gesteld als een opgezette vogel die niet fluit of zingt niet trekken kan naar het fel gekruide zuiden of als een machine of een verlaten goddeloos dorp in het dal daar beneden ik heb haar bekeken maar niet gezien betast maar niet echt gevoeld niet met haar gereisd in de koele ochtendmist…

Jouw afwezigheid een breekbaar masker danst in het moeras jouw aanwezigheid de zon die je huid verwarmt ochtendmist verandert adem in nevel spinnenwebben als geweven herinneringen golven in schelpen fluisteren jouw stem een komeet in de nacht…

wat even geleden nog ontloken leek lijken nu vergeten woorden streling met jouw ogen die glimlach deed vlinders dansen de vele overeenkomsten konden geen toeval zijn doch verstomden ze in 'n hand vol ochtendmist ik heb nog gezocht maar ben je verloren…

Lage ochtendmist over de weilanden. Ergens op vakantie wakker worden, vroege morgen, tent uit, natte sandalen, die aan en door een heelal van druppels gaan. In een mantel van vocht verwonderd stilstaan. Hoe het is een diertje te zijn geworden dat zich uitrekt naar horen, en ruikt de schimmeldraden herfst.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai Wij maken van beroep lawaai Zo maak ik hopen en ik graaf En ik hinnik, spring en draaf Ik ben nachtegaal en zing Zo heeft iedereen zijn ding Ik rook, dus ik ben Ik headbang, dus ik ben ook gek, dat je zo kunt ontaarden Maar ach, laat een ieder…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Afscheid genomen van een oude buur hoe mager en dood vijfentachtig jaar de familie gecondoleerd, aangehoord hoe zeer ik op mijn vader lijk van uiterlijk Afijn vanmiddag dus wordt ze begraven, weer wat draden doorgeknipt, ik verlang naar zweven naar bevrijding van de vaste grond als ochtendmist opgaan in de lucht…

Telkens als je mij met je ogen aanraakt en ik in de ochtendmist ontwaak, word ik licht en doorzichtig als een druppel dauw in de mediterranen van je hand, waar levend water stroomt waarmee je mij hebt gemaakt, nu aarzelen je lippen nog, waarmee je mij eens zult drinken, zal zien en begrijpen als je dat gedurfd had, nu kan ik alleen…

in het stille rijk van papier en pen laat ik mijn gedachten dansen vrij van het wanneer en het hoe als ik ze in de inkt laat stromen de woorden worden als ankers waarmee de chaos verdwijnt als de golven in ochtendmist het hoofd leeg het hart ontspannen vind ik zo de rust en ruimte in de stilte van eigen woorden…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Die koele ochtendmist kan nooit verhullen wat zich vandaag ten volle met lichte warme liefde zal vervullen. Dat je in die liefde groeien mag als je dan maar wel beslist je gezicht naar Hem te draaien dus jij tulp jij narcis en hyacint en mensen kind straalt op Zijn gezag het is vandaag jouw dag.…

Dit is onze afscheid niet, kameraad. Boven de wolken zullen we elkaar ooit tegenkomen. We gaan zwarte Friese paarden bestijgen, over onze gewonnen oorlogen en mooie vrouwen praten. Ik zeg je geen vaarwel maar tot ziens, grote vriend ! In memoriam meneer D.…

meteen: geluk dat is de zon en dat heb ik nooit meer om kunnen keren want op de dag, dat ’t geluk me op komt rapen dan weet ik dat de natuur met me mee leeft dat de regen een mooie droom heeft en dat de wind voor mij gaat slapen het gaat voorbij, zó gaan die dingen maar ik schrijf in goud op al mijn dagen over het leven, en dat ik moet zingen…

Zing verdomme voor mij alleen..…

en nu wil ik zingen mijn gitaar in mijn armen alsof ze jou was vingertoppen glijden over snaren die trillend de hemel laten horen maar nooit zo mooi klinken als jij er uitziet bij de kleinste resonantie meen ik je naam te herkennen en mijn stem klinkt beter als ze zwijgt maar ze wil niet zwijgen ze wil danken en buigen ze wil de liefde…

Een mooie tekst schreeuwt om een reactie, zing...vecht...huil...bid lach...werk en bewonder. Wanneer je de woorden in je oren knoopt, en alle elementen uitvoert, kun je niet meer zonder?!…

Ik zing in mijn hart een stille noot, van mijn emoties geraak ik soms in ademnood. Geen mens die zonder een lied kan leven, het zijn de woorden die warmte geven. Stiltes die je bereikt op de klanken van muziek, trillende snaren beroeren je verdriet.…

Zingen, lief, zich belijden In de naakte heimlijkheid Waar de goden zelf in schrijden Door de godenloze tijden Enkel kenbaar de gewijden Als hun hand de zegen breidt,- Zingen, lief, is zich belijden In zo naakte heimlijkheid!…

Zing..., zing ons lied, denk aan morgen, vergeet me niet! Kijk..., kijk omhoog, zie daar de kleuren van de regenboog! Voel..., voel de wind, droom je droom als een kind. Proef..., proef het leven, geniet, je leeft maar even! Slaap..., slaap maar zacht, ik waak over jullie, iedere nacht!…

Sint heeft eens nagedacht, over al die cadeautjespracht. Kinderen krijgen steeds minder gevoel, één liedje, en cadeautjes; een heleboel! Sint wil dit niet langer zo, een liedje per cadeau! ....., m'n beste jongen, jij hebt volgens mij nog niet gezongen!…

dat je wandelt in mijn hoofd en daar in ieder hoekje rond wilt kijken zachtjes fluitend op het ritme van je hart spoken kunt verdrijven en alle oude woorden die nog ongezegd te wachten liggen opgeslagen om ze nooit meer te gebruiken dat je dat doet en misschien in het licht wilt wonen in mijn hart dat laat mij zingen…

Dit zingen is mij een last het lukt me niet maar ik oefen alvast. Gebroken akkoorden dat past goed bij mij: zingende noten om een gebroken ei. Laat het roesten en roken en dan op een goede dag of nacht: een gedicht dat op zichzelf staat als een scheve fabriek.-…