Alle inzendingen over Onbekend vertrouwd

Een beeld, De herkenning van het onbekende. Een aanraking, Vastgelegd in gedachten. Ongrijpbaar, Als een mimespeler pakkend in het niets. Onaantastbaar, Als het lot dat wederkeert. Onontkoombaar, Verlangend.…

Lichtend in het schemer, onbekend en toch zo vertrouwd, een vertwijfeling. Een aanraking van het eigen zijn!…

Op blote voeten Schuifel ik door Deze ruimte waar Ik zo vaak al Geweest ben En die me toch Onbekend voorkomt - Mijn ogen zien Niets vertrouwds, Het zijn mijn Voeten die me vertellen Dat dit de plek Is waar ik woon, Waar ik leef…

TREKVOGELS Het zou wel overgaan melancholie om afscheid van wat eens zo vertrouwd dichtbij was en voelbaar Een hoofd achter een spiegelbeeld een hand op een schouder een naakt lichaam ervoor onbekend en ver weg…

En als we daar samen liggen In het vertrouwde duister van ons thuis De dekens als vrienden om ons heen geslagen De rest enkel zachte ruis Dan begin jij waar ik eindig En ik begin waar jij mij raakt En als ik niets zeg en jij zwijgt Praten onze lichamen welbespraakt Een taal onbekend maar zo vertrouwd De magie van de nacht die zich ontvouwt…

vanuit ravijnen van herinnering zweven verwarde dromenflarden door de rusteloze nacht herhalen vergeten verhalen de beelden vertrouwd maar hun taal onbekend gevangen in geheugengangen speurend naar een medium een weg naar buiten…

Gedwee laat ik me meevoeren Bedwelmd door je hypnotiserende parfum In de ban van je indringende blik Naar verre oorden Die niet van deze wereld zijn Onbekend terrein doch vertrouwd Mijn ogen weten wat ze zien Mijn hart bedriegt me niet Een echte illusie…

Ik ruik het Ik proef het de luchtloze lucht de tijdloze tijd een dag aan haar begin een nacht aan haar einde onbekend maar vertrouwd een eeuwig gevoel waar brengt ons naar hetgeen we gaan glinstering ten top zonder einde…

Zonder iets te zeggen Zonder veel te doen Voel ik je affectie Is het behaaglijk Met jou aan mijn zij Wil ik niets meer Dan genieten Van jouw diepe warmte Die zo vurig straalt naar mij Zonder veel stof Zonder veel woorden Aan het eind van de regen Als de storm is verstomd Word je rustig Voel je je veilig Fluister me zachtjes Hoe dat…

als in een huis met vele kamers vlij jij mij zachtjes in mijn dromen tegen jouw warmte laat ik hersenschimmen los en laat mijn wensen komen…

wij dompelen gedachten in de kaasfondue roeren stevig rond vóor er wordt opgedist beurtelings komt hier lief en leed voorbij in het zeker weten van het veilige vertrouwd zijn verbondenheid wordt gedeeld aan een ronde tafel…

de moeder stelde de vraag aan de zieke bedlegerige jongeman ik moet even naar de keuken weet niet of ik dit ook kan tuurlijk moeder u weet hier ben ik toch nooit alleen het Licht van Jezus is altijd om mij heen de lieverd is helaas maar 18 geworden wel achterlatend een gezegende boodschap echt geldend voor iedereen…

verbeten vlucht ik weg weg van het vertrouwde op zoek naar horizon wars van bekend en eigen alsof duiken in het onbekende diepe van een vreemde zee een zelfverloochening kan zijn bijna verdrink ik in het ritme van een vreemd volk tot ik mezelf weer ontmoet in een geluid van thuis…

Ik durf de grens niet te passeren van het onbekende land. Ik moet jouw liefde daar ontberen en mis steeds jouw vertrouwde hand. Gevaar dreigt van alle zijden. De weg is ruw en onbekend. Mijn zorg dat is jouw lijden, ik weet dat jij er klaar voor bent. Onze wegen zullen zeker samen komen, die band gaat nooit meer stuk.…

Toen ik JA zei, was dat onvoorwaardelijk, net als de JA van jou, we bleven en blijven elkaar in slechte en goede tijden onvoorwaardelijk trouw. Soms doofde het kaarsje door misverstanden, woorden of anderszins maar telkens lichtte het vlammetje weer omhoog. Tenslotte was het JA-woord onvoorwaardelijk dat weten we beiden en al was het…

jij hebt het nooit geweten de eenacter, opgevoerde brommer ik nam de wijk en week uit stond schuin tegenover jouw kamer vreemd vertrouwd met een onbekende omgeving maar jij gaf nimmer thuis ik stond buiten de werkelijkheid gordijnen kierden niet onverrichterzake keerde ik weer naar wat eens was, mijn huis…

´k Mis de behoefte om Te reizen naar verre oorden, Onbekende vergezichten Zeggen mij niet zo veel - Belangrijker vind ik het Op zoek te gaan naar de Waarheid die ik in mij draag Maar zich nog niet altijd Wil laten zien - 'k Richt me voorlopig Op bekende vergezichten - Op 't eerste oog zo vertrouwd, Maar zij blijken een diepere…

Men is verwonderd over de oneindigheid van het ons omringende heelal vraagt zich af wat schuil gaat tussen aarde verste sterren achter onbekende nevels al dit dubben zonder antwoord zien God en Zijn engelen met schertsend gemoed aan weten zonder meer hoe binnen deze eindeloze ruimte Hun vertrouwde Hemel bestaat en nóg verder heerst.…

Er was eens een heertje in Gouda Die zat om de tafel zijn vrouw na Zijn vrouw zei heel vief: " Dat is relatief, want als ik harder loop, zit ik jou na".…

Gezegend ben je, als je verstaat dat mijn handen beven en mijn voeten langzaam geworden zijn. Gezegend ben je, als je er aan denkt dat mijn oren niet meer goed horen en dat ik niet alles meer versta Gezegend ben je, als je weet dat mijn ogen niet meer goed zien, als je niet kwaad wordt omdat ik de mooiste vaas liet vallen of omdat ik voor…

"Zolang je maar niet snurkt, kun je rustig slapen" sprak de leraar wrang tot twee heel suffe knapen. "U hebt gelijk, meneer" sprak toen de oudste rakker, "door dat gesnurk van ons wordt heel de klas soms wakker".…

Mijn rode kater Paus en ik Krijgen elk onze eigen kick Hij is bezeten van de jacht Ik houd van lezen in de nacht Nieuwsgierig speurend in mijn boek En hij is naar een muis op zoek Maar hij is zeker niet jaloers En houdt zijn eigen kittenkoers En zijn we 's avonds samen thuis Dan vangt hij, half als sport, een muis En ik jaag dan, niet zonder…

Nu ik weer zonder afschuw in de spiegel durf te kijken, niet meer achteruit deins voor chocolade en ijs, niet langer 'geen honger' veins, en afkeurend naar mijn lichaam wijs, besef ik wat ik allemaal gemist heb door mezelf ziek te maken al die tijd. Verstrikt in mijn eigen web was ik de draad van het leven kwijt en vergat door alle honger…

Een berg met groene bossen bedekt De zee blauw groen gevlekt Ik zie het voor me als ik mijn ogen sluit Heldere beelden zonder geluid Palmen zo reusachtig groot Bloemen van het mooiste rood Ik zie het voor me als ik mijn ogen sluit Maar het zijn plaatjes ik mis het geluid Ik ken het land alleen van foto's en verhalen Maar ik wil zo graag…

Mijn geliefde is vervlogen heel zachtjes uitgeblust Geen hand meer op de mijne geen mond die mij nog kust Geen lachje uit de verte geen hand meer door mijn haar Niet samen zitten en kijken naar elkaar Er vallen nu geen woorden er is geen ergernis Maar ik weet nu uit ervaring hoe eenzaam alleenzijn is…

Mijn liefde is vervlogen En zachtjes uitgeblust Geen hand meer op de ogen Geen mond die mij nog kust Geen lachje uit de verte Geen hand meer in mijn haar Niet meer zitten soezen En kijken naar elkaar Er vallen nu geen woorden Er is geen ergenis Maar ik weet nu uit ervaring Hoe eenzaam eenzaam is…

En toch is het me zo vertrouwd... Er is geen angst in mij... Dat ik er niet alleen voor sta, maakt mij ontzettend blij... Wie ben ik, dat ik dit ervaar dat engelen met mij gaan, vanaf mijn allervroegste jeugd tot het eind van mijn bestaan.…

Het zal nog uren donker blijven De laadklep valt met zwaar geluid Daarbinnen dringen paardelijven De schooljeugd is het bed al uit Bij daglicht komt het volk opzetten Van heinde en ver, vaak boers gekleed Veel bruin en groen en grijze petten Het ruikt naar paardemest en zweet De handel bloeit, men dromt tezamen Slaat vinnig toe, van hand…

Wim zat zo stil te werken Hij tekende een spoor een spoor met zeven wagens Maar dat was moeilijk hoor En weet je wat hij heel vergat Toen hij zo stil te werken zat Dat hij een glas naast zich had staan die moe met melk had vol gedaan Ziezo het spoor is klaar Nu gauw eens drinken gaan maar 't glas lag om en poesje Keek Wim ondeugend aan…

Vroeger had ik later nog De toekomst was van mij Ik had het leven voor mij Nu ligt het achter mij Vroeger had ik later nog Ik heb al wat ik bezat Maar alles wat ik heb Ik heb mijn tijd gehad…