Alle inzendingen over Ongevoelig

van verwarde menselijke dromen Ik ben mezelf gebleven, ik groei boven de daken van de oude stad de dagen gaan sneller dan mijn gedachten laat me een boom zijn en een boom ervaren Ik heb die ijdele droomwereld niet nodig om me tot leven te wekken Ik wortel in mijn inheemse wijsheid onverschillig voor de leugens van de mensheid ongevoelig…

Zijnsgeluk kan niet overleven, zonder zijnsverdriet te voelen. Wanneer licht verduistert. Wanneer de avond valt. Zijnsverdriet kan niet bestaan, zonder aandachtig stil te staan, bij hen die voor ons stierven. Bij hen die nog komen moeten, en zonder ons weer verder gaan. Leven zonder zijnsverdriet, is leven zonder contrasten. Zonder verdriet…

mijn stoel te staren het is zo'n dag waar het leven niet wil waar niets er toe doet of misschien wel maar in en buiten mijzelf blijft het stil het is een verdichting waarover ik vertel vaak gaat een reeks indrukken er aan vooraf gestuurd door een wijde of geringe omgeving die verblijven dan later, zoals vandaag, in een gesloten graf ongevoelig…

Ook Judas heeft ooit lief gedaan tegen zijn geliefde meester, hij kon er niets aan doen dat hij Christus verraadde, hij was behekst door wrede ongevoeligheid, maar Hij vergaf.…

Een ongevoelig hart zal verder gaan. Die stille traan, die glimlach op gezichten, voel ik als een beloning. Ze maken me zo rijk, het geeft me moed en grote vreugde, opnieuw het woord tot U te richten.…

te baden in zekere zin kom ik tot niets al wat langer bekend bij mijn batterij ik bedoel hier die van de geruisloze fiets die heeft weet van het feit dat ik veel over de tijd uit kan spreiden nu is het me echter gegund daar de ballonnen met vocht zijn bedeeld en mijn adamsappel met roest lijkt bedekt; het had erger gekund, zegt vaak een ongevoelig…

schijnmassa terwijl ik niet zeker was of je mij zag of al had gezien die hoed had me kunnen verraden maar je keek wellicht niet om je heen terwijl de woede in mijn keel omhoog steeg ik een intuïtieve afschudbeweging met mijn hoofd maakte en resoluut je de rug toekeerde me afvragend of je die rug nog hebt zien lopen maar dat hoefde ook niet ongevoelig…

Maar ongevoelig rukt hij zich krachtig los En loopt weer verder, ja naar wie? Het is een nette heer Maar zijn gevoelens kloppen niet.…

mijn mooie land mijn eens zo veerkrachtige land waar zo veel kon in welke fase zijn we nu met z’n allen aanbeland? de te sociale media heeft waarden aangetast mijn land dat eens vijanden en water overwon door ons oud Hollandse nuchtere verstand kenden we geen enkele weerga nu vervlakt ons kleine unieke mooie land en verliezen we…

Lang, veel te lang kon ik alleen maar kijken naar hoe jij mij nooit zag staan ik kon je niet bereiken Nooit gunde jij mij een blik ik was het aanzien niet waardig je vond mij ongevoelig en raar maar door jou werd ik zachtaardig Het was zo duidelijk als maar kon jij was nog meer dan onbereikbaar maar mijn hart sloeg zichzelf voorbij door…

Als ik naar huis terugrij bemerk ik de bloederige brij der ingewanden wat haar herleidt -hoe ongevoelig dat ook lijkt- tot de status van te verpletteren te verpulveren kattenkreng op de nieuwe betonweg van Werbeek naar Hodonk ter hoogte van de Nieuwe Boer althans zijn zonen.…

helling uit het tranendal toch is niet alles kommer en kwel ook ik heb lichtbakens in de woelige strijd mijn zielsverwanten zijn mijn eeuwige gezel en met hen geraak ik de weg nooit kwijt ik ben de fenix opgestaan uit zijn eigen as gevoed door de liefde van geliefden misschien toch niet meer de laatste van zijn ras de profeten die zelfs de ongevoeligen…

golven van eb en van vloed tussen hemel en zand is het af en toe hoogwaterstand dan kust de hemel het water mengen mijn zoute tranen zich met het zout van de zee tussen hemel en zand is er geen ja en geen nee geen vragen en geen antwoorden geen weten alleen maar voelen doch het voelen weet niet waarheen tussen hemel en zand botst het ongevoelige…

Waarom die ongevoeligheid? En daarmee een ander's leven tart! Wie mij nog éénmaal wreed bewerkt Zal ik sturen naar de hel! Wie mij aanraakt met geweld Zal voelen wat ik haat! God, kunt u mij begrijpen? Of ben ik nu net als geweld? Onderliggende emoties niet de baas Is de liefde dan al uitgeteld?…

wezen Dat hoop kent en niets anders zal verdragen Geen angst in het einde der dagen Ja Heer ik ken liefde voor alles dat leeft Maar de huidige mensheid vreest Het is zo kil en onderdrukt elke wil Laat mij larve blijven en niet tot mensheid verstijven Mijn lieve kind gij zult een onveranderlijke engel zijn Je ziel is onaantastbaar en ongevoelig…

Wel zeer kostbare tijd en energie verspild ook ogen dol gehuild Was ik ook maar een gewetenloos spons, ongevoelige. Heftig tevens zo intensief leven, vervoering ten voeten uit In de Zevende Hemel, nimmer verwacht, dikke leugen wel. Man, zo verband in je kinderlijke look Je blijft me ook de waarheid niet achter houden, siert.…

Doods ongevoelig dat wij op hen stuitten.’ De mist huilt zich weg voor het licht van de maan, mijn slappe benen breken glas onder een boom; het is de verloren spiegel waarin ik mezelf zie staan. Wie grijpt mijn pols, wie zegt dat ik droom?…