Alle inzendingen over Onverwacht bezoek

Door het getik van vorken en van messen heeft niemand op die avond iets gehoord. Zo werd de wrevel van het volk gesmoord met spijs en drank, muziek en danseressen. Vlak voordat Bea neerzeeg op het dons, sprak zij: “En? Kom je gauw een keer bij ons?”…

Maar neem de positieve invalshoek; U heeft wel mooi de hele dag bezoek! Nederlandse ziekenhuizen hebben veel last van ongedierte. Verschillende operatiekamers zijn gesloten na overlast van vliegen. 20 ziekenhuizen hebben last van muizen en ratten in de kelder en kakkerlakken in de keuken.…

Het staatsbezoek en de hoofddoek van Koningin Beatrix geeft aanleiding tot protesten van de PVV en zorgt voor commotie rond een satirisch filmpje van Lucky TV waarin ze met Willem Alexander en Maxima naakt op bezoek is bij de Papoea's.…

Wij hebben oude banden met de Turken Nu  is hun president vandaag te gast Maar Rutte houdt zijn hart angstvallig vast Want Geert vindt het maar Ottomaanse schurken Dus als hij dat bezoek straks wreed verstoort Heeft Mark zoals gewoonlijk niets gehoord. -------- Vandaag begint het staatsbezoek van de Turke president Gül aan ons land.…

Het bezoek bleef maar even ik ben alleen achtergebleven de muizen hebben snel hun koffers gepakt de parkiet is weggevlogen wel liet hij een kaartje achter met een telefoonnummer erop geplakt ik zal hem maar niet bellen hij kan alleen maar fluiten niets vertellen.…

Verdwenen zijn ze de kennissen met hun indringende stemmen - ik adem rust. Het was uiteindelijk maar kort toch ben ik gestruikeld over hun woorden. Waarom toch niet de taal afschaffen om alles in kleuren af te drukken? Genoeg is zwart en gal met dwars daar doorheen in levensgroot hun initialen. Ik adem rust - de luchtdruk is…

Hij kent de weg, hij veegt zijn voeten niet, neemt zonder vragen als vanzelf sprekend de beste stoel, zet zich breeduit. Dan komen grijsverteld de verhalen waarin altijd hijzelf de hoofdrol speelt, vol avonturen uiteraard. Ja ja, knik ik. Soms valt hij stil, dan worden wit zijn knokkels op de leuning, hij hijgt, zijn ogen zoeken…

nergens nog vreugde: als hij haar ziet is het al avond. als zij hem ziet herkent zij hem niet. dat zij toch niet heeft te klagen, dat zij woont in mooie kamers. zij kijkt niet op wanneer hij liegt, zij is vergeten dat bij het vuilnis van de dag soms zilver wordt gevonden. of sleutels en een jas. oud brood dat zij in water weekt…

Toen een ex bij me kwam logeren had ik mijn teveel aan lijsten wat maar schimmelde en voedsel werd voor zilvervis, weggedaan: twintig jaar herinnering en ik twijfelend of dat geen spijt... Hij eenmaal bij me, ging het over werk, over liefde en die tijd, het vulde mij met zoveel dankbaarheid, waarin al die lijsten pasten. 's Morgens…

Het wil nog steeds niet bij me binnenkomen Dat deze lompe patser en proleet Het volgend jaar 'Your Excellency' heet Misschien verdwijnen straks de boze dromen Maar hoe hij naast Obama trekkebekt Zit daar vooral de 'President Erect'…

De psychiater zit tegenover mij met zijn woordje al klaar ik word gelijmd in elkaar als een papiertje Gelezen heeft hij mijn boekdelen hij weet niet wat ik heb misschien als ik rap zou hij het misschien kunnen zeggen Ik mis die oude tijd een blowtje hier een wijntje daar en dat ene woordje; maar vindt zijn weg in het heden Bij het…

Wacht nog even totdat het gedicht zich openbaart het duurt een ogenblik voordat ik de woorden in mijn ziel kan vinden trek je broek weer aan over de groene vallei geef jouw kale bergen aan de zomergoden en mijn woordenbrij plaats een strakke komma achter mijn woordendool en blijf voor altijd mijn idool.…

onverwacht gezien van hieruit na de regen in de tuin glinstert en lijmt de slak opnieuw benieuwd hoe lang even nog het leven kleven blijft ----------------------------------- uit: 'De binnenzijde', 1997.…

Het is het leven dat onverwacht, mij alweer weken lief toe lacht. Dus nu voor mij geen eenzame nacht, omdat ik weet dat je op me wacht. Dan zijn we samen, je streelt me zacht. Jouw liefde heeft mij in zijn macht. Ik heb vaak gehoopt en nooit gedacht. Dat gevoel van nu, wat een pracht!…

Onverwachts zie ik je weer Onze blikken raken elkaar Je slaat je ogen schuchter neer En even staan wij samen daar Ik mis de twinkeling in je ogen Je staat daar zo goed als uitgeblust Ik voel haast een soort mededogen Had je het liefst even teder gekust Je lijkt niet meer dezelfde als toen Je haar anders en te lang Toch kan ik er niks aan…

Het kwam veel te vroeg kwam zo onverwacht zonder het te merken zomaar, midden in de nacht Zo plots is het einde er komt geen nieuw begin het leven bevat veel en ook de dood is helaas all-in als je van te voren weet wat de toekomst je brengen zal dan komt de dood niet aan als een enorme knal maar alles weten maakt niet gelukkig veel…

soms is het zoiets stoms als de geur van Soir de Paris dat je neusgaten teistert herinneringen als losse klosjes in een deukendoos waarin zonlicht spontaan het garen breekt…

De stier had koeien lief en wou naar al z'n wijven een lange liefdesbrief met koeienletters schrijven. Het postpapier moest groot en mooi beschreven wezen. Hij had een stierenpoot en die was goed te lezen. De brief behaagde gauw een koe, die hij wou dekken. Hij schreef: 'M'n lief, ik wou een kalf bij jou verwekken.' Ze was alleen geweest…

Als een hakbijl, als een moker, als een donderslag bij heldere hemel vertelde je mij, ik wil niet meer. Als een mes, ‘n scherp net geslepen, gekarteld mes, kliefde je woorden door mijn hart, keek je aan en zei: vaarwel!…

Dode blaad'ren Overheersen Nu de vorst Heerser was Over 't geheel Voorgoed voorbij Lijkt het levende Volkomen zinloos De nieuwe tijd Tot op welhaast Onzichtb're stipjes Uit de dood Onverwacht Nieuw leven spruit…

muziek zweept op terwijl jij je slaapdronken aan de ochtend laaft kruipen mijn nagels onder de dekens opzoek naar 't heerlijke mannenlijf dat naast mij ligt ik zet de aanval in…

In gedachten verzonken, fiets ik over het niet geasfalteerde pad. Ik zie en hoor hem niet, de wind, hij fluistert, niet hard genoeg voor mij. Ongehoord hard kwam de klap aan, de realiteit werd verdrongen. Gisteren was jij er nog, zal ik nu geen vreugde meer kennen.…

kwam ik je tegen en schrok nog niet eens (meer) het deed me eigenlijk niks je bent alweer gekrompen rimpels tekenen je gezicht er werd geen poging meer gemaakt om te zoenen (eventueel) er werd gebabbeld gebabbeld over mijn zoon hoe volwassen hij is geworden dat was alles wat er uitgewisseld werd na elkaar, een half jaar, niet te hebben…

bewolking dreef voor de zon opdat zij nooit meer schijnen zou nooit meer je oogopslag noch je lieve warme glimlach de hemel huilt haar wolken leeg nu je bent weggerukt de leegte immens…

Waar tot voorkort Afval in diverse soorten En maten het straatbeeld bepaalden Heerst nu het serene groen - Geen blik, plastic of glas Meer te ontwaren, En door het kleinste spleetje In het viaduct straalt onverwacht Het nieuwe licht op het Prille groen - Nieuw licht, nieuw leven, Daar was het Nederland Schoon Nu eenmaal om…

Wanneer onverwacht een dichte wolk van verscheidene dode bladeren als een zwerm spreeuwen spatte in de open lucht tegelijk bracht ze met verschillende en zachte penseelstreken kleuren aan die een voor een niet waren ontsnapt aan mijn zintuigen.…

van zaken al zal dit zeker niet makkelijk zijn vooral het gemis zal ons raken jij was altijd zo nuchter, oprecht, joviaal, zonder schijn blijvend zijn alle herinneringen aan jou die in ons geheugen staan voor altijd je was een geweldige vrouw voor alles en iedereen tranen die we laten van woede en onmacht omdat jij van ons heenging, totaal onverwacht…

Je keek me aan Zag je me echt staan Keek je uit interesse naar mij Het maakte me in elk geval even blij Iemand die mij de moeite waard vond En me zo af en toe een glimlach zond Ik mis dat gevoel er toe doen Ik voel me zo vaak een oen Iemand die niet opvalt En vaak haar vuisten balt Om maar niet te worden gekwetst Er wordt vaak slecht over…

Jij kwam binnen verward kort blond haar een bril op je neus Je handen toonden sporen van het perenbomen snoeien Ik keek, jij keek Wij deelden een moment Het gemis kon beginnen met verlangen en verlies…

Van iets onverwachts schrik ik nooit, ik reageer -- gewoon te langzaam.…