Alle inzendingen over Oorverdovend

Vlinders als Honderdduizend sterren Een kus trillend als De eerste winterse volle maan Seks als Verpletterend vuurwerk in de nacht Maar praten als in Oorverdovende stilte…

Het was oorverdovend stil tijdens de storm, geen beweging werd waargenomen, geen geluid eveneens. Het was oorverdovend stil tijdens je heengaan, niets bewoog nog, niemand sprak het was oorverdovend stil.…

gevelde bomen oorverdovende herrie gezaag in de nacht…

André Hazes heeft gehoorproblemen, problemen met de hoogte van de toon. Dat heeft te maken met zijn leefpatroon; gevolg van steeds weer téveel drank innemen. Je weet toch wel: van zuipen word je doof. “Eh. . WAT?” “IK ZEI: VAN ZUIPEN WORD JE DOOF!!!”…

jouw stilte is oorverdovend wekt irritatie op daar de investering stoelde op los zand kleurrijke uren teniet gedaan toen onze toekomst vol plannen alleen de mijne bleek…

Omdat stilte van nature oorverdovend is, kun je hier geluiden voelen. Kleuren kun je zuiver horen. Gedachten kun je in het water, rimpelloos gespiegeld zien. Hier, aan het rimpelende water, besef ik hoe ik vrijer leven kan. Zoals een speelse kat die jaagt. Of het spinnen van een oude kater.…

plots valt ’t stil oorverdovend stil terwijl hij zo juist nog breed uitgemeten schreef over hoe hij het leven liefhad blijft het nu onverminderd stil en zij zij blijft achter in een onbegrepen zwijgen…

Ergens is het pad zoekgeraakt dat slingerend door de heuvels leidt, uit de wereld lijkt weggeschreven, uit scheefgegroeide zelven gewist toen oorverdovend vergeten.…

ze naar haar emotieloze leven in oorverdovende stilte…

Wanneer de stilte oorverdovend wordt, doet hij zijn gehoorapparaat uit!…

oorverdovend in de zwoele zomernacht dat stekende geluid…

Wanneer gedachten verwoord zouden worden, zou 't oorverdovend zijn.…

wilde waterval geluid zo oorverdovend ik word er stil van…

kakofonie van 's avonds kwakende kikkers oorverdovend mooi…

Was tegen alles en iedereen, Met hand en tand tegen hen verzet Zonder het ooit te uiten, Ingesloten door zelf opgelegde Grenzen die ik voor geen geld Wilde openstellen - Oorverdovend het lawaai In het brein dat alle Gedachten hierover bestuurde; Oorverdovend rebels, Door anderen nooit opgemerkt, Alleen in mezelf aanwezig, Onhoorbaar…

ik spreek over mijn lippen maar wat is dan de zin van het woord als het niet wordt gehoord rest mij een oorverdovende stilte…

ooievaar grote vogel wit met zwart wat kan jij klepperen oorverdovend…

prefereer stilte maar jij jij mag mij oorverdovend kun je nagaan…

Oorverdovend. Plons!…

Hij bewoog, zij draaide terug naar d'r eigen plekje, opgelucht dat de stilte: Die oorverdovend klonk doorbroken werd!…

om je op te halen ik zou de allerhoogste berg willen beklimmen als ik je zo bereiken kon ik zou mijn leven er voor willen geven als ik je kon vasthouden nog heel even ik droom je heel dicht bij mij en als ik 's morgens ontwaak is het voorbij nooit meer vlinderkusjes nooit meer je stem horen je aanwezigheid heb ik verloren en oorverdovende…

oorverdovend de stilte van de schreeuw je hart roerloos, dood de stilte voor de opmaat I love you onheilspellend…

Woorden buitelen door mijn hoofd Zinnen fluisteren er door heen Ik kijk, zie Het oorverdovende geweld van de stilte bedekt alles…

Als de wereld oorverdovend, oogverblindend ook, me omarmt, insluit in het oog van de orkaan van leegte, dan verblijf ik op een lege zolder van gemis.…

weg is ze en het is oorverdovend stil kan ik dit is dit wat ik wil zonder haar mijn liefde mijn ogen haar vermogen om lief te houden van het is weg voor even dan en daarom is het stil hier zo stil zonder jou…

hulpeloos gevangen in een web van verlangen wil schreeuwen vechten slaan me even laten gaan daar is alleen oorverdovend die stilte van een onbegrepen kilte…

denderend door m’ n kop gillend metaal recht door kromming oorverdovend stil verwrongen staal dampend als een macaber kunstwerk…

Ik las voor de hele klas een prachtig verhaal tijdens een lesje Nederlandse moedertaal met volle overtuiging in alle rust: “Plotseling viel er een stilte”, heel bewust Ik hield bij dat woord de wacht onder gegniffel van binnen genieten van de stilte heel zacht Het werd stil, heel stil in de klas Ik keek niet op, ik leek van glas De spanning…

Toen de zon nog scheen op het duister van mijn leven, was de stilte nog oorverdovend. Maar nu, nu de maan als een lichtbaken aan de hemel staat, nu pas begrijp ik wat jij al die tijd probeerde te zeggen.…

de mooiste woorden uit mijn schat fluister ik naar de sterren als het vuur van de dag kopje onder gaat aan het zwart fluweel mijn knipogen kushandjes naar jouw oorverdovende schoonheid…