Alle inzendingen over Op de trappen van de

Ik ben zonder gevoel, zonder emotie en zonder ziel als ik mijn mond opendoe zijn er steevast mensen die alles beter weten, mij opzij gooien en me op de ziel trappen een voorwerp dus! En ik laat het toe.…

Vandaag mag het de Majesteit behagen Ze weten nu al wie er waar moet staan De koningin (in ’t midden en vooraan) Moet Rutte rechts en links Maxime verdragen En nu maar hopen dat ze niet gaan vallen (Gênant, toch, van die trappen, met z’n allen?)…

Je hoeft mensen niet te kwetsen, je hoeft mensen niet op de ziel te trappen, maar je hoeft mensen ook niet over je te laten lopen, echter: wanneer je zegt, dat iets je raakt, wanneer je oppert, ik wil dit niet, kijk dan uit wanneer je dat doet, want voor je ’t weet, wordt je gedelete!…

Het vuur dat kunstig, over trappen door gangen dwalend, uiteindelijk met benen op de tafel met de sokken wordt gestopt. Cappuccino. …

‘t Ging over voetbal, over hoe te trappen: “De meeste vrouwen zullen het nooit snappen.” “Een vrouw snapt immers niks van buitenspel.” Wie zulke nonsens uit de duimen zuigt, heeft enkel maar zijn jaloezie betuigd.…

En zijn daar dan voldoende trappen voor? ---------------------------- uit: 'Wijvenheide', 2012.…

Soms laat ik op mijn lome vleugels trappen. Soms heb ik aan een woord genoeg om op te veren en mijn bek te slijpen aan de zon. ------------------------- uit: Gedichten, 1997.…

Ik weet niet hoe het komt maar 'k heb iets met rozen dit jaar ik bekijk ze ik verzorg ze ik buk mij om iets op te rapen twee grote slakken kleven aan elkaar ik denk aan vroeger hoe mijn kinderen in de Eifel op de trappen van Haus Burgblick met slakken speelden er liep een kriebel door mijn haar…

Krakende hersenen blaffende gedachte inspirerende gedrochten idioten lachen slimmeriken likken de wonden van het ikke gangen vol slangen op tenen trappen de zonde te misleiden sluipende sluitingstijden vluchtende uit dit godvergeten café van ellende.…

in lege huizen waait de wind in fluisterende tonen soms hoor je nog de gil een kind dat daar ooit lag te dromen zie de vlekken op de muren een schande voor de buren voel het stil gekraak dat generaties weer volwassen heeft gemaakt op kale trappen die nu zwijgen en hun geheimen nooit verklappen samen met de stilte in portaal…

Je betreedt thuis, de stille trappen Waar slechts je schaduw wacht van je eigen gemaakte stappen Niemand met je in de nacht Een lege stoel met lege kleren Geen ander spoor dan dat van jouw Het alleen zijn al die keren worgt jou als met onbreekbaar touw…

Voor slechts een paar miljoentjes krijgt Verstappen De kans weer op het gaspedaal te trappen En gaan bij hem weer alle remmen los. Dan wordt hij weer de raceheld voor ons allen, Want geen coureur die zo goed uit kan vallen.…

Ook wegens andere eigenschappen is het niet fijn er in te trappen. Wanneer ik langs zo’n legsel loop, denk ik: een hond geeft toch veel hoop.…

zonder kroon zal hij trappen in Drenthe, op een fiets jawel, de fietsvierdaagse bestaat al vijftig jaar Juliana, Claus en Willem bewegen zich hier in het zweet nou ja, Willem maar een eindje tien kilometer haalt hij wel de commissaris der koning neemt bandenplakspul mee…

je sloot mijn ogen met je blik je handen hebben ook mijn lijf gestolen zeg me wie ik ben je omhelsde me met torens van jouw liefde de luiken dicht ik holde trappen af als het jou beliefde maar ik ik wil weer zien genieten van een ander verblind me niet zorg dat je verandert ik ben je speeltje niet ik niet…

Ik aarzel, alvorens de trappen naar de grimmige ruïnes te betreden. De stenen onder mijn voeten lijken zwart, ik sleep me hoestend omhoog, de smaak van bloed doet het hart in mijn borstkast stoppen.…

Deze morgen hoorde ik Schumans Fantasie Op. 73 pour hautbois et piano (voor hobo en piano) 'Jouéz hautbois, résonnéz musette' eindelijk verklaard: het was mijn veertiende december en wij stonden op de trappen van het Leids Station met onze scholen, een Kerstsamenzang…

Vrij trappen tegen kuiten, knieën, schenen, achillespezen, enkels, bovenbenen. Een sussend woord, hooguit een gele kaart. Maar iemand bijten?? Tjee…wat denkt-ie wel! Wég met zo’n vent! Vier maanden buitenspel!…

ik keek naar de kleine wereld jij staarde naar een ibis door het venster van de tijd mijn kind vond vergetelheid in de trappen kaboem kaboem naar boven ik zag een schitterende beeldenzee zij was altijd in beweging ik nam een voorschot op het verlies jij nam me in je armen ik was even in Arcadia…

langs akkers van schroom slenter ik tegenwindse stappen aarzelend om ongericht in een verwarrende droom te zullen trappen neerwaarts gerichte ogen begrenzen als beklemmende bundels van zwart licht meer en meer de ademende borst totdat de knechtende geest de nog resterende levenszaden heeft gedorst…

In vrijheid gevangen Zo veel mensen te kort gedaan Vrijheid oeverloos Vrede aan zo veel mensen Voorbijgegaan Vrijheid in woorden Grenzenloos en ongebreideld Struik'lend over zwerfafval Of over het spellen van een woord Op hun mobiel Trappen zichtbare gedaanten De onzichtbare op hun ziel Thema: Vrijheid Anno Nu…

Elk bijvoeglijk naamwoord heeft trappen: een drietal. (Vier minder dan zeven.) Ik zal je wat voorbeelden geven: van "fijn" krijg je "fijn, fijner, fijnst" en "klein" geeft je "klein, kleiner, kleinst".…

achteraan zitten in die veel te grote klas kijk ik naar de klok wens dat het half vier was dan zo snel mogelijk naar mijn te kleine fiets voordat ze er aankomen als eerste zijn, is tenminste iets trappen zo hard als ik kan rij steevast door rood licht moet ik razendsnel thuis zijn en gooi de deur keihard dicht…

trappen vol treden naar boven naar meer zet stap na stap zonder beter weten zonder dat ik let op vergeten traptreden glad gegleden door tranen van het verleden ik sla ze over zo velen versleten spring op weg naar een hemel terwijl ik struikel en zing val ik neer naar beneden in zoveel zo veel meer…

ik zag je in de lucht was je wit je veren geschikt als een vogel in vlucht pennen op rij een snavel erbij om te happen en poten om wormen te trappen maar je dook uit de zwerm vloog ze voorbij wilden niet keren je voelde je vrij om het blauw met jou te verrijken voor niemand je vleugels te strijken…

Niemand zag het Hoe jij mij benaderde Hoe jij met me om ging Hoe jij mij beschadigde Voor de buitenwereld was je die aardige behulpzame man vader Voor mij was je jaren een constante bedreiging door de onzichtbare trappen die je naar mij uitdeelde Veel te lang heb ik dit toegelaten Jij hebt me beschadigd…

En trappen U op 't harte!…

de nacht schraapt haar keel de klok struikelt over de uurwijzer de slapelozen likken bleek hun inwendige bloeding doch: vogelzangen ritselen reeds het ingetogen behang de trappen kraken feilloos in de morgenstond die zich pronkerig tooit met verkoolde sieraden ook mijn krachten schieten kuit Douwe Egberts wrijft zich de ogen uit…

echte die-hards willen rollen slingeren zich heen en weer liefst met losse handen of vier op een rij, met een kindje veilig achterop fikkie mag los op de stoep die heeft commando`s geleerd ze kijken niet op of om en trappen zich een ongeluk ze hebben een zadel en een aluminium stuur, maar hersenen op het nachtkastje…

zwijgen is zoveel moeilijker dan praten onze tollende hoofden houden de overtreffende trappen (wat zijn ze met veel!) koortsachtig in toom verbeten lippen verstrakt tot dunne strepen niet wijkende nagels boren zich in onze handpalmen het zwijgzame verleden ingepakt in koffers met uitgesproken bagage op de granieten vloer…