Alle inzendingen over Opgefrist

Als ik had geweten wat ik nu allemaal wist dan had ik mij in 't verleden minder vergist en had het mijn geweten meer dan opgefrist omdat ik in feite niet echt veel had gemist…

Dagen zonder jouw ongekende waarheid breng jij leefbaar hoop een ontvangst van opgefriste inzichten mijn sentiment gaat op de loop. Weken zonder jouw waardige integriteit levert een week gevoel Nu jaren zonder jouw karakteristiek maakt mijn lens troebel.…

Opgefrist als na een bui, alles groen en zonneklaar, 't was gewoon een misverstand, gelukkig maar!?…

Hoe ver kon hij daarin gaan, om opgefrist iets opzienbarends de ruimte te geven; buitenaardse wartaal uitslaand, als een ongetemd beest. Hij wou het leven ontraadselen, benoembaar maken, wat onbenoembaar was, zonder de dans te ontspringen.…

het zijn slechts schetsen van papieren dromen of verbeelde avonturen uit een grijs verleden -opgefrist in kleur- laag voor laag worden gekunstelde kleuren in vormvaste lijsten gegoten om ze te modelleren naar de wens van de gedachte toch vervagen ze weer doordat fantasie nooit raakt aan het natuurlijke prisma van de feitelijke beleving…

het zijn slechts schetsen van papieren dromen verbeelde avonturen uit een grijs verleden -opgefrist in kleur- laag voor laag worden gekunstelde kleuren in vormvaste lijsten gegoten om ze te modelleren naar de wens van de gedachte toch vervagen ze weer doordat fantasie nooit raakt aan het natuurlijke prisma van de werkelijke beleving…

ongekend ludiek speelde wind met het irritante zand en jou op het zomers warme strand een lichte drijfwind nauwelijks merkbaar stoof de licht losse materie in je warm blonde haar waar het in de luwte van een opgefrist watergolfje zijn voorlopige rustplaats vond als alles op strand zijn vaste rustplaats had gevonden begon…

Schoonheidsslaap van honderd jaar maakt mijn lichaam wonderbaar, uitgerust en opgefrist; slechts de prins wordt nog vermist… “Kom maar met je rode rozen, laat mijn bleke huid weer blozen; enkel zo kun jij dit doen: kus mij wakker met een zoen!”…

Er kruipt langzaam hoop naar binnen een klein pareltje met nieuw leven de wens om opnieuw te beginnen wordt heel voorzichtig ingeweven Waar ooit onherstelbaar letsel zat ontstaat nu een geborgen gevoel alle wanhoop die ik destijds had treft niet langer open doel Mijn denkwijze wordt opgefrist door jouw eenvoud en schoonheid mijn hart is…

en hemel worden gewekt het lijkt ineens zuiver en clean Als de mist optrekt krijg je wellicht weer hoop het uitzicht niet langer bevlekt een meer doorzichtige levensloop Als de mist optrekt verschijnt optimisme op het toneel vleugjes plezier die je ontdekt een onontbeerlijk onderdeel Als de mist optrekt wordt ook je ziel opgefrist…

Ranja met ijs of cola met een harde twist, als ambtenaartje wordt gedist; al lavend zich weer opgefrist. Daar in dat vellenbos. Stronken nat, bladerzooi, zandstroom en alles dat hij zeggen wilde. De winter is al onderweg. Daar in dat vellenbos. De schrijver laat het los.…

onbekende reiken zowel gerechtigd als veroordeeld tot het zijn met mijn gelijken zonder vroegtijdig te bezwijken Misschien kan ik nog reizen en geeft het onbekend terrein van vreemde bedden, nieuwe dekens, mijn leven nog de schijn dat alles zonder pijn kan worden weggewist en door die verandering van kijken mijn hele geest zal worden opgefrist…

een zonnige dood de vlokjes die het langste bleven dreven voor de zonnewind als lieve roze schaapjes wolkten zij in wit de kudde in verloren kleur in contrasterende onderkanten waar grijs en zwart de eerste regens droegen die met slag de aard ontmoetten in een lucht die omlaag kwam uit volle sluizen is de dag weer heerlijk opgefrist…

Gelaten in het wachten, van wie het grijze stof wordt verstrooid, waarmee de aarde is vernist, in een met druppels getooide mist, worden beelden opgefrist, winden verscheuren, de in zout vervilte zee verbleken of kleuren zon en maan naar gelang ze ver of dichter bij ons staan, belichaming van troost, stuwt levensap van wortels naar…

boomkroon valt een spat Regendruppels glinsteren in het licht Door zonlicht is een volgende druppel al weer gezwicht Een zonneharp weerkaatsend tussen bomen Momenten waarin je weg kunt dromen Sferen die het innerlijk laten verstillen Je merkt temperatuurverschillen Het zonnetje warmt op Nevelsferen worden gedropt Kalmte en rust in het opgefriste…

hou graag aan principes vast ooit word ik wereldwijd beroemd zodat men na de dood mij noemt er boeken over schrijven zal dat gaan dan naar het boekenbal waar nieuwe schrijvers zullen staan die niet om mij heen konden gaan want mijn naam schrijft geschiedenis het leven is zoals het is voor moslim christen atheïst heeft hij de treinrails opgefrist…

Scherpe beelden als warme broodjes over de toonbank van het opgefriste geheugen. Schoorvoetend bekijk ik nu Imca’s vicarie als blijk van dorpse vooruitgangsfilosofie.…

van het moment van beelden om het leven op de geur van regen zintuigen trillen, ik weet het en ik weet waarom mijn warm hart reageert dit zal de lucht zuiveren minder belast laat m’n gedachten vrij gaan op woensdag het is de regen en het gras die liegen niet op het getij van seizoenen de regen kust mijn vingers en over alles opgefrist…

Om hem terug te brengen in oorspronkelijke staat, een waaier van opgefriste kleuren die door alle regenbogen gaat op wieken die hem op weten te beuren: vernevel water op zijn kop en in zijn nek. Met zijn poten stevig om de stok geklemd biedt hij je extatisch elke plek; Onno is nu helemaal ontremd. `Koppiekrauw-kom maar-lekker-wat?…