Alle inzendingen over Oude pijn OR triggeren

Want als de pijnen toeslaan, ben ik alleen maar lichaam. De geest komt in het nauw. Hij wil wel op de vlucht slaan. Maar heeft geen plaats om heen te gaan. Dan zoek ik naar een middel, voor wat vergetelheid, in mijn verhaal. Dan moet ik eerlijk zeggen, ik hou er niet zo van. Het middel is soms erger dan de kwaal.…

Compliment; (afgunst) Het wennen; Opnieuw leren ervaren; Het aanhoren. Dingen die je was gewend; Elke dag; Niks aan verloren. Gemeend of niet; Het verschil wordt steeds groter; Je doet gewoon je best. Totdat je er te veel kreeg; Je groeide in populariteit; Passeert de rest. In plaats van delen; Word jij ongewenst; Om iets wat…

Alleen de triggers en het ontwaken, zelfs zonder het lichaam wat ik graag streel. Ik wil je haat ik wil je liefde, ik wil je 3D in mijn bed. Maar ik zie dat niet gebeuren, want onze zielen zijn besmet. Met mijn handen in mijn haren, en mijn hart dat kleurt bloedrood. Wil ik jou 5D eren, maar dan moet eerst mijn ego dood.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

en weer… duikt het oude verdriet de pijn op maakt het prille. mooie liefde klein samen met mijn angst voor het eeuwige goed genoeg of niet zijn het doet pijn nog steeds zo veel…. pijn…

ik zag je proeven wist dat jij heel even in een andere wereld zou vertoeven om na te gaan wat er met dit lekkers is gedaan fris en fruitig was ooit een hype maar het nu toegevoegde guitig springt er helemaal uit door trigger van de lach en vrolijkheid te zijn dit buitengewoon kleine wonder wordt zomaar op de tong gelegd alleen ogen…

niet alles blijft donker in de nauwe cel witte wanden zoeken het spaarzame licht tussen de dag en de stralende buitenlamp die het kleine raam amper kan doorlaten geprojecteerde tralies die de muur beschaduwen en de trigger vormen van nare gedachten die blijven rondspoken in mijn verstilde hoofd waar wachten op vrijheid niet meer wordt geteld…

Donderwolk uit de kraters van Ierland, kameleon in het brandende zand van de pijn, die voor een mens te zwaar was en bovendien de trigger tot zelfdoding (ook met analyse resteert de zelfhaat), dus zwoer hij bij veertig procent alcohol, zolang zijn lichaam de aanslag weerstond, en dat was langer dan men dacht, troubadour bij straatkillers en…

Ik kan geen postzegels verzamelen ik kan geen vrouwenfoto's verzamelen ik kan geen amourettes kollektioneren en geen wijsheid ik kan niets meer ik kan niets meer Waarom doof ik de lamp niet en ga ik niet te bed Ik wil beproeven naakt te zijn bloot wie weet wel gevroren purper…

Leven trekt sleurt en kleurt maar uiteindelijk kleurt het mijn leven…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Golven van geluid planten zich in ruimte voort trilling op je trommelvlies trigger in je oor de bron is louter klank of toon geluid signaal of woord een zoem een motor slag of stoot het ruisen van de wind het ritme van de regen of het huilen van een kind het schreien van een meisje net verlaten door haar vrind…

kun je een gebroken woord spalken een splint aanbrengen voor het verzachten van de pijn het gebrokene tijdelijk verbinden fixeren in onbeweeglijke nietsdoenerij voel je na de heling de plek van de breuk van een gebroken woord de stekende pijn waar je nog altijd koud van wordt?…

kun je een gebroken woord spalken een splint aandragen voor verzachting van de pijn het gebrokene tijdelijk verbinden fixeren in onbeweeglijke nietsdoenerij voel je dan na heling de plek van de oude breuk de stekende pijn waar je koud van wordt?…

als woorden schuren over de ziel breken korsten af die leegte maskeren van pijnlijke vuren denkend worden zíj jaren verdoofd dan wel verdrongen in vleesgeworden lichaamstaal en zijn kennelijk door een vroege duivel afgedwongen hoe zeg ik nog je mag er zijn als goud smelt in warmte wat zeg ik nog als de tong slechts wonden kwelt…

Een oude hond zakt door z’n heupen jankt en heeft pijn kan amper nog lopen wat is het dan toch fijn dat zo’n wezen pijnloos uit z’n lijden wordt verlost Een oude oma dik negentig blijft op een verlossend einde als van die hond hopen krijgt toch nieuwe heupen aangesmeerd ze ligt op bed kan van pijn niet meer lopen maar die jonge chirurg…

aan het einde van het pad weten we dat door elk van ons de heuvel moet worden beklommen die Hij destijds al heeft overwonnen hoop maar dat het waar is dat Hij toen in die oude dagen alvast veel pijn voor ons op zijn schouders heeft weggedragen dat al de pijnen die hij op Golgotha leed - hij ter verlichting van de onze deed…

ik dacht dat jij de ordening van liefde in je had in mijn ervaren bleef ik in gênante onkunde naar vrijheid staren speelgoed kwam warmlief bovendrijven maar kleur en vorm konden niet met echt wedijveren er moest een trigger zijn in dit minzaam proces juist in kleine dingen bleek contact in elke fysieke vorm een investering met…

door hen lieten bepalen in de maatschappij woekert de entropie van steeds het beste willen zijn de snelste ook rijker en succesvol in de toevoeg vaan het eigen genenmateriaal aan de mix van uiterst gewenste profielen juist daar waar de eenheid smaak gaat prevaleren en uniciteit zijn verrassing verliest schiet de evolutionaire trigger…

Degenen die ons triggeren, kennen de oorzaken niet. Of we onszelf verbranden, in angsten en depressies. Hoe we onszelf verslaven. In woede doen uitbarsten. Kritische blikken, kunnen ons doden. Een enkel woord, is al genoeg. Gedachten maken onze hemels. Of onze zelfgemaakte hel. Ieder mens maakt zelf munitie.…

waarom dansen wij niet meer voluit voel jij mijn hand amper als ik je warm begeleid waar zijn de rozen in jouw haar omkranst met een lach uit de mooiste mond op het westelijk halfrond ik heb ze vergeten er is te veel ruis door het moeten weten van alledag we keren terug naar hoe alles was waar verbazing en schoonheid de triggers…

Een rustige dag plotse wind raakt het water reflectie rimpelt Tel grijze haren hier en daar een glans of gloed jong van geest, nog steeds…

Ze zeggen nog wat, Ze zeggen nog wat, Ik heb zo vaak aan mijn hart gehad Als trage brand die node verging, Het hoofd van een mens, dat te sterven hing. Uit de smeulende as van z'n brekend oog Sloeg er bijwijlen een vlam omhoog, 'n Vlam als een vraag. Want ze vragen nog wat, Ze vragen: Wie heeft er mij liefgehad? En voor ze 't vernemen…

Liefdesverdriet is als een bijl die het hart doormidden kapt…

Daar zit hij dan Met tranen in zijn ogen Van oud dom en ziek zijn Elke keer die prikken, Elke keer die pijn, En dan maar blijven zeggen, God zal bij me zijn.…

Wij zijn al jaren gelukkig getrouwd hopelijk worden wij samen oud en blijft onze geest nog goed ook al is het in voor- en tegenspoed het zou zo mooi zijn oud worden zonder belemmeringen of pijn het is een wens ook al is het niet weg gelegd voor ieder mens ik denk er ook maar niet te vaak bij na en zie het wel als ik er voor sta.…

hij wilde 't liefst zijn oude vrienden mijden, want anders zou men hem opnieuw met drank en drugs verleiden. Maar hoe hij naar een plekje zocht men wilde't hem niet geven, hij was gedwongen om opnieuw zomaar op straat te leven.…

Doet het te veel pijn en herinnert het je aan het oude zeer van lange dagen gekweld van uren vol geweld of ben je moe en geef je uiteindelijk toe: "ik wil niet meer."?…