1557 resultaten.
NIEUW
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 117 Teek it or leave zoiets!
Nieuwe bacteriën
vormen bedreigingen
voor ons bestaan
Weer zo’n vies beest zonder
tekenbevoegdheden
Rutte kom op man en
doe er wat aan!…
Verdringing
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 988 Wie zijn verdriet
verdringt
zal het nooit
verwerken…
vluchtelingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 Ben je vluchteling
of ben je gelukzoeker
dat is de vraag
Hamlet dacht
aan zelfmoord
alleen daarom was het
'to be or not to be'
als je aan mij vraagt
of ik gelukzoeker ben
dan zeg ik ja
als je aan mij vraagt
of ik wil zijn of niet zijn
zeg ik
wil er zijn
'er' is een plaats
die tegen de dood is
grammatica van het…
Voor altijd.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.164 Geliefden raak je niet kwijt
als ze overlijden.
Ze vullen je geheugen met herinneringen
die een glimlach doen verschijnen.…
Voor de fans
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 338 Ik wil na mijn overlijden
Vakkundig worden opgezet
Dit in verband met bedevaarten
Ach, gun mijn fans toch deze pret!…
Zandloper van wijlen een brouwer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 222 N or;
...... E r
... K linkt een
. E is; men vraagt
N iet geld maar recht.…
Tour de pays d'or
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 56 une cratte
de bière
Entre le pays d'or et mont
vent où
Ça va?…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
Schuttersput
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.132 Een klootschietersvrouw nabij Sloten
Vertelde onlangs onverdroten:
Ik zeg hem altijd
Als ik overlijd
Dan gaat al ons geld naar de kloten…
Vrijbrief
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 94 In Egypte ageren de vrouwen tegen een nieuwe wet die het toestaat om na het overlijden van een partner als afscheid seks met hem of haar te hebben.
Dat moet dan wel binnen zes uur na het overlijden gebeuren.…
Prangend
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 553 Hoeveel pijn is te verwerken?
Wat is draaglijk voor een mens?
Wat maakt leven waardevol?
Waar ligt toch die grens?
Wanneer komt toch dat punt
Dat verdriet berusting wordt
Waar pijn vervaagt in tijd?
Waarom is het leven kort?
Hoelang staat er voor spijt?
Wat is nu de standaard
Voor verwerking van verdriet?…
Doods geluk (1686)
poëzie
3.0 met 44 stemmen 4.445 En vrezen wij nog te overlijden?…
VADERS KRIJTSTREPEN
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.206 na zijn overlijden
Herken ik
de tekens
De tekens
aan zijn hemel
Dat ik
me nu pas
aan 'het lezen'
kan wijden?
Stel ik
in verwondering vast.…
- Afscheid is een te groot woord -
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 646 Afscheid is een te groot woord
afscheid, ter nagedachtenis
dankbetuigingen
uitleg en gerelateerde woorden
speciaal voor jou
het gevoel dat mijn huis
ellendig bevroren
tumultueus en in wanorde stekend
achter blijft, als iets bedreigends
wilde het de sloot over springen
terwijl verwerken van ondraaglijk verlies
nog in gedachten even…
Nieuw record
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 746 Hee ouwe rups, ik haal je in
Nog maar 25 jaar
En nog enkele dagen
Dan heb ik mijn zin
Mag ik de fakkel dragen
Jij hebt jou record
Niet echt scherp gesteld
Maar ik heb je door
Je dagen zijn geteld
62 plus en nog een beetje
Is voor een mens niet echt oud
Te jong zelfs, maar dat weet je
Doodgaan laat je koud
Jij stierf zo onverwacht
Het leven…
Oog van de storm
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 346 Alsof ik een kater heb
Zo voel ik mij deze morgen
Niet bitter, niet boos
eerder blanco
Even niets voelen
Ik zit in het oog van een storm
die nog lang niet voorbij is
Die een leven lang duurt…
van binnen naar buiten
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 2.926 Even alleen en het dondert
zwarte koppen boven mijn hoofd
en regen vanuit mijn ogen
Even de energie voor mezelf
en het raast in zware stormen
tussen de diepe groeven door
En dan is daar, heel diep, dieper
van binnen een zwak schijnsel
dat wacht op mij vol rust
Even alleen en ik zie mezelf
van binnen naar buiten komen,
het harnas opzij…
Het gaat beter.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 710 Het gaat beter
ieder uur.
Het is niet snel
maar toch
en elke dag een beetje.
En weet je?
Ik doe alles zelf!
Voor mij haalt niet
iemand anders
de kastanjes
uit het
vuur.…
Maar nu.
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.027 Maar nu, vandaag
heb ik mezelf opgericht
Ik lach om het duister
en ik lach naar het licht
want wat er ook speelde
en wat er ook was
het is niet belangrijk
het is niet van waarde,
er is maar één ding
dat telt:
jouw naam
heb ik elke dag,
elk uur,
iedere minuut en seconde,
heel zachtjes,
voor mezelf gespeld…
Plaza della Pietà
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 332 ik tracht met mijn scherven,
op de Plaza della Pietà,
sprakeloos,
weer heelheid te verwerven
wanneer ik oog in oog sta
met de fontein
waarvan de stralen
huilend de leegte erven,
van de val verhalen
en druppels uiteenspatten
op reeds uitgesleten groeven
van de marmeren Moeder,
zodat ze verpletterend
een verlies vertalen
ik zoek…
indringen(d)
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 481 jij drong binnen in mijn huid
ademde mij slechts door jouw mond
en bewoonde elke porie
tot ik je uit zou zweten
in nevels van vergeten
maar indringend als jouw zijn was in mij
wasemde ik enkel tranen
waarin ik jou niet vergeten kon
en ik liet jou binnendringen
in mijn adem
ik nam met elke levensteug
ook een deel van jou in me op
jij…
Arendsoog
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 816 jouw oog was ik
met warme weemoed nog
uit mijn zomerende blik
bezie gisteren kloek vandaag en draag
verleden vragen naar morgen
van argwaan ontdaan
klaart de zee van zorgen
zie er vaste bodem dagen en wiek
erheen met kalmere slagen
kan op geluchte vleugels gaan
naar waar ik mijn stilte vind
mijn hart en tong ontsprongen
aan brekende…
Genade.
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 3.254 Het pad naar genade
is een lange weg,
Het is een moeilijk
begaanbaar pad,
slechts te belopen
als je geduld hebt,
een echte Vriend,
en tijd zat.…
Vocht niet vergeefs
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 291 tranen verdring ik niet meer
als verloren takken prikken
ik laat nu vrijelijk komen
louter mijn geharde aard
verzacht de geblakerde bomen
tot groen herlevende gaarden
waar duister zonder dreigen
vocht en verkoeling brengt
vallende druppels ruisen
blaren en dorre korsten mos
drenken de verdroogde gronden
van mijn lege sprokkelbos
op…
Een pril begin
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 188 mijn oogleden zo zwaar van geplengde tranen
wilde ik kijken
wilde ik proeven
van toch de lente
toch het ontwaken van de natuur
oogluikend, steels
wierp ik een blik
in mijn voortuintje
de clematis staat in knop
bijna barstensvol
kale takken
geen enkel blad
toch tel ik vijftig knoppen
mijn vingers reiken
strelen en een glimlach is er…
Uitzien naar een horizon
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 391 ik blaas grijs voor me uit
en schep een vaag bestaan
als door een beslagen ruit
zie ik enkel mist
en voel vandaag niets
ik lijk niet opgestaan
het is een pas op de plaats
op een stoel
kan zelfs onder een deken
of pratend met loze woorden
die daardoor toch veel zeggen
ofschoon ik zelf niet weet
wat ik bedoel
het is tasten
in de vergankelijkheid…
De Engel en de aardling: oftewel de vernietiging van een Homo sapiens. (3)
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 192 Een Engel had er van gehoord, van zijn smartelijk lijden, en van
de behandeling die hij onderging, en van haar sadistische gedrag.
De Engel kon haar mond niet houden en informeerde bij hem
en vroeg wat de reden kon zijn van haar toorn. Ze begreep hem,
haar levenswijsheid zei haar, dat hij oprecht was en de waarheid sprak.
Ze was bereid hem…
handvol
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 170 er werd een baby in mijn hart gelegd
zo breekbaar
rond een stenen engel dwaalde
een naam, ik ken hem niet
maar hoor haar wel
niet vrouwelijk of als man
slechts als klank zweeft diens betekenis
in vlinders tot mijn hart
boven alle smart verlies ik daar
mijn vreugde…
boven smart
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 266 waar licht voorzichtig
eerste stappen zet
loopt tijd door ijle sluiers
in nevelwerelden vol zon straalt weten
als de stem van nu
een gezang dat zware tonen blaast
vol levensmelodiën
op mijn knieën lig ik kleiner
als gebogen spiegelglas, de ingehouden smart
van nu
heeft zich ervan gekweten
water glanst haar stille charme
tot een lang…
her intreden
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 370 steeds opnieuw beleef ik de wereld
raap mijn vruchten van de dorre grond, onderhandse
afgeronde buigingen
dan weer spoelt mijn waterweg langs
gladde keien, uitgesleten groen en rond
de stamvoet van mijn moederboom
de stenen zijn geteld, hun aantal ketst
op ruwe bodems
oeverloos verlaat mijn weten
en ik draag de vogels naar hun hogere…