21 resultaten.
de cello van Pablo
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 343 als hij de strijkstok teder
over de snaren laat gaan
bezorgt het timbre mij kippenvel
hier in de klankkast
worden trillingen gevangen
van het zuiverste verlangen
probeer het maar met een cd
van de grote Casals
wellicht geeft het weer
wat ik beschrijf
in dit simpele versje
van vergankelijkheid…
Isla Negra
netgedicht
4.0 met 40 stemmen 622 Oh Pablo,
de klokken tikten
terwijl je met vaste hand
door de branding manoeuvreerde.
Oh Pablo,
in elke schelp fluistert je stem.…
Blauw Naakt (1902) - haiku
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 42 Dit meesterwerk van
schilder Pablo Picasso
kleurt verdriet en pijn…
vluggertje met viool en zang
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 992 Pablo Magnifico uit Palermo
de schorre rietvoornvogel zingt z'n lied
als in Uitdam 'n stel van kleur verschiet
zij waren bloot
in elkaar geknoopt
maar Pablo wil ’n vluggertje en anders niet
- - -
Stradivaria in hoge C
de dame was diep in 't hart geraakt
‘n zwerver had ‘t met viool gemaakt
maar voor het zoenen
eerst tien keer…
Westers
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 138 Eens als stad de vleugels uitslaan,
straatwanden neerzetten in baksteenrood,
bovenramen met fraai glas en lood.
Mercatorplein doet een wijk ontstaan.
Het noorderlicht wil je zien in de Vespuccistraat.
Hoofdweg met strak gevelaanzicht als ader met bloed.
Portieken met tegels in glazuur maken het zoet.
Stempel van de Amsterdamse School is de…
Vleugels van de Vrede
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 100 Soms lijkt het wel alsof ik kan vliegen.
Gedragen op de vleugels van de Vrede.
Ik kan daardoor alles duidelijker zien.
Ik kan daardoor de wereld zien
vanuit het standpunt van de Vrede zelf.
Ik kan daardoor zien wat er zo allemaal
de Vrede in de weg staat en belet.
Wat wil de Vrede zelf?
Ze wil dat de mensen ophouden
met het plegen van allerlei…
Goudkoorts
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 148 het onzegbare verpulvert
op gloeiende mazen
van mijn woordenzeef
soms is een zin
bijna aanwezig
in een verdichting
dan voel ik een glimp
van een korreltje
onstoffelijk goud
daarom hou ik van
Don Quichot, Dali
en Pablo Neruda…
Witruimte
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 198 Stel je vragen erbij,
wik mijn woorden.
Ze zijn niet adequaat,
kruimels, zandkorrels slechts
van wat wil worden gezegd.
En neem het tussenrijk mee,
het wit waarin ze zijn gevangen,
want geen verhaal kan bestaan
als niet met zicht en gehoor
een hart de dingen verbindt.
Laat mij ook toe tot jouw stilten,
lief,
laat mij daar
scheppend…
Geschiedenis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 De tijd is als een mooie vlinder
Oudheid is als een stofdoek met mooie kleuren
Zo interessant als een Egyptenaar in de tijd van Karel V
Als een klok met jaren als cijfers…
Het schijnt dat een ander schip
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 762 Het schijnt dat een ander schip
op een bepaald uur op zee voorbij zal varen.
Het is niet van staal en de vlaggen
zijn niet oranje gekleurd:
niemand weet van waar,
niemand weet het uur:
alles is toebereid,
er is geen salon zo fraai, alles is klaar
voor het voorbijgaand gebeuren.
Het schuim ligt klaar
als een fijn tapijt
geweven met sterren…
Geschiedenis
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 94 De tijd is als een mooie vlinder
Die vliegt van bloem naar bloem
Over het pad van gebeurtenissen
Het pad dat leeft
De geschiedenis is als een stofdoek met mooie kleuren
Kleuren die dwarrelen voor je ogen als schitterende sterren
Een raadsel met antwoorden
Die zich bevinden in ons verleden
Een klok met jaren als cijfers
Zo interessant dat…
Pablo Neruda
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 957 geprangd tussen oceanen
en Evita’s tranen
uitgestrekt gerekt
slingert je land je lief
langs de rand van een continent
zo zwanger van tragiek
in die smeltkroes van
smeulende strijd
stromen je woorden
als linkse lava
strooien in wonden
van de kolkende massa
de kiemen van Hoop
de kracht van Geloof
met die oer-natuurkracht
maar dan lipzacht…
In gesprek met een schilderij van Picasso*
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 611 .
--------------------------------------------
* bij Pablo Picasso, 'De oude gitarist', 1903,
olieverf 121.3 x 82.5 cm, The Art Institute of Chicago…
vergeten kind
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 234 mijn huis werd een doos
met zwakke muren
het was stil daarbinnen
in dat huis zonder ramen
mijn oren had ik niet nodig
nergens noemde jij mijn naam
geruisloos verdween ik
in een verborgen bestaan
op onze onmachtige liefde
legde de nacht laf een deken
het kleine meisje van Madrid woont
in herinneringen op papier
alles wat geschreven…
Bij 'Vrouw met kraai' van Pablo Picasso
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 691 Het kleurrijke innerlijk van de vogelziel
wordt herkend en zo zien wij hoe Pablo wist dat de
bron om liefde smeekt, dat de kern van kunst een
gedaante heeft, die door velen veracht wordt.
Inkeer is de grootste weg naar schoonheid.
De Oermoeder zorgt goed voor de moedigsten.…
Op Canvas
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 84 land willen
vastleggen op canvas
nee dat wat is zal ik dan weglaten
zodat men kan zeggen
hij legt alleen vast
wat ooit van waarde was
en waarnaar men altijd
weer zal blijven verlangen
op den duur
… ik schilder alleen maar hoop*
*
Nu hoeven niet meer de indrukken van die vreselijke oorlogen
van tegenwoordig vast te leggen, zoals Pablo…
Winterschilders
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 89 Dat wit van hem wordt nooit een vredesduif
Drie mannen en twee vrouwen woordenschilders
Een slotakkoord wil ik u niet onthouden
Laat l'Art pour l'art, zoals Pablo Picasso
Of Buonarrotti Michelangelo
...een laatste veeg van Plasterk...
...hij 's verkouden...…
Zomer in Boekarest
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 85 Ik pak en kus
hand, wang die schaamrood kleurt
Wij delen water en een gele pruim
uit Chili, door Pablo Neruda omschreven
als jonge tiet met tepel, naar beneden
hangt, vanwege zwaartekracht of opricht
verlangend naar het warme zonnelicht
Wij wisselen kussen uit en luisteren
naar vogelgezang en het deinen
van bladeren aan de jonge takken…
Haar natuur,
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 281 Pablo Picasso…
Met een hoofdletter K.
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 183 Vier mooie Vrouwen van Algiers*
vastgelegd door Eugène Delacroix
lenzen van zijn ogen op scherp
Zonlicht spiekt spontaan door een raampje hogerop
Terwijl de ene vrouw zeer spontaan lijkt te poseren
schijnen er twee in serieus gesprek
de vierde lijkt te vertrekken
hoewel zij een opmerking maakt
Tapijten bezet, maar niet bezaaid
de wereld…
Vasco Nuñez de Balboa
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 78 Spaanse kraken en kanonnen
Volle vaten, proviand
Met een zeekaart, geen sextant
Aan de overtocht begonnen
Trossen los en in het want
Pronkt het grootzeil aan de ra's
En de mast voor het kasteel
Met de voorstag boven 't spant
Koersend voor en aan de wind
Met jacobsstaf, als Christoforo
Naar de goud- en zilvermijnen
Van het oud Indianenland…