Ik denk mezelf weg in allerlei rare kronkelwegen,
want over honderd jaar is al wat ik deed vergeten.
Zelfs het allermooiste. Denk je dat in, hoe wreed
en bizar. Zo worden we allen met de jaren en eeuwen
alsmaar anoniemer. Herinnering faalt. Onze grootste
liefdesmomenten gaan teloor in het Grote Niets.
Abracadabra, nee, helaas, niet te keren, Kreng…
Overspannen door het kloosterritme,
de koude koffie na de Completen,
die in thermosflessen op een wagen
in de refter stonden, het wegduiken
in de onderaardse bibliotheek en het
vergaren van talloze boeken over
parapsychologie, mystiek en heiligen.
Wrange koffie, want suiker loste er
niet meer in op.…
88
Bezig met laden