Alle inzendingen over Politiek OR beschaving OR cabaret

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Ik had cabaret laten horen…’…

Live is a cabaret zelfs buiten jouw theater show en glitter plastic en glamour een ware maskerade tot slot de finale een salto mortale…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

voor ik het vergeet wil ik ook nog even zeggen dat cabaret zo eenvoudig lijkt het is ook een soort van geheugentraining waar hadden we het nou precies over?…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

in dit poldermodel worden bejaarden langzaam aan drooggemalen.…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Zij is het onverzettelijke baken Van cabaret zoals het is bedoeld: Ambachtelijk, gedegen, diep doorvoeld... Kortom: al wat in onbruik dreigt te raken Dus zeer terecht was gisteren die ode In deze quasi-kleinkunstperiode…

Een trouwe volger van de klare pretlijn Is bang dat comedienne LvD Zich zal ontpoppen tot een HvV En dat kan nooit de taak van cabaret zijn Want met de credits van de oude school Speel je voor je het weet eerste viool…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Alsof dit trio voor hun cabaret De meeste inspiratie krijgt in bed.…

mensen denken mensen weten mensen denken te weten mensen overschatten mensen beschaven mensen overschatten hun beschaven waarschijnlijk iets te volhardend in typisch mensenfouten en - streken en als er weer een beschaving is geweken gaat hij weer opnieuw denken en weten z’n beschaven overschatten een herhaling van dezelfde menselijke…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Zo is er ook in talkshows met Baudet, Behoefte aan veel beter cabaret.…

Eindelijk, de stadsverlichting Bakermat van Alcatel AKO's vol Da Vinci Code's Supersnelle DSL Losgeslagen tienermoeders Dixons blues of budget Dell Peuterstrings zijn in de mode Febo friet met frikadel Kijken zonder koopverplichting Tasjesdief, politiecel Voetbal achter de decoder Tien mag niet, maar Talpa wel Preparaten, vage poeders…

Wij strijden woest in Europees verband Om de verspilling aan de kaak te stellen Er wordt te vaak verhuisd! We voeren rellen En schreeuwen virtueel ons moord en brand Beschaafd zijn wij, na lange evolutie Wij voeren digitale revolutie…

Er was onder mijn hersenpan Geen schuld die me bezwaarde - Ik kende niet de fado van De laatste mens op aarde - Ik was een doodgelukkig kind - Er waren kinderen als ik - Ik waaide mee op elke wind En had dezelfde schrik. In dromen martelde ik verwoed, Maar had van niets berouw - Nu ben ik menselijk en goed En heb het Spaans benauwd…

en daar kwamen zij de mensheid met de borst vooruit de grote trom slaand het universum in op zoek naar hun aard om ooit weer ongehoord te verdwijnen in het oneindige als een zuchtje in de eeuwigheid een hoop rommel achterlatend…

ondanks dat we ons tegenwoordig scheren tot binnen de bikinilijn wordt hier en daar de schaamstreek toch steeds groter…

vage visioenen en oude rituelen verbinden mij met een andere dimensie in eeuwenoude boeken word ik genoemd geheimen heb ik niet het is een race tegen de klok ongeacht de razernij in verre orden hebben muren oren ik vecht me vrij en leg de handdoek in de ring…

en daar kwamen zij de mensheid met de borst vooruit de grote trom slaand het universum in op zoek naar hun aard om ooit weer ongehoord te verdwijnen in het oneindige als een zuchtje in de eeuwigheid een hoop rommel achterlatend…

Verlaten ons niet Ze staan ons bij in ons verdriet Oppergoden Toen er nog niks was Toen de verhalen ontstonden Zo helder als glas Een offer brengen Om een dienst te doen Jouw afdruk in de wereld Elke stap die je zet Is een nieuwe weg Naar eenheid Die weer leidt tot verdeeldheid Dat weer leidt tot chaos Sturende macht Wat heeft de beschaving…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…