Alle inzendingen over Poor Virginia

(voor Virginia Woolf) Hoe moest zij het zeggen, hoe kwam er verlossing van de vele beelden, stemmen in haar depressieve hoofd, die zwart als teer waren, als de levensbedreigende schaduwen in de vernietigende ramen om haar heen.…

Lieve Michael Ook al ben je niet meer om ons heen ik zal je nooit vergeten. Voor mij zul je altijd voortleven je muziek, je lach, je goede daden ook al ben ik klein ik vind het fijn om bij jou te zijn... Michael, rust in vrede…

Virginia Woolf zei mij haar laatste woorden: 'Too much loneliness!'...…

ze raapt ze naast de rivier op de stenen die traag in de zakken van haar jas verdwijnen ze geeft zich over aan de diepte van het water een bedding voor de dood ze reist uit haar eigen haven de stemmen zwijgen niemand meer tot last ze zei: na het dichtslaan ben je pas op de helft neem de tijd een andere ervaring…

Een por, een likeje, ik like je hartje en geef je een zoen Voor iedereen te zien Geef jij mijn leven ook een tien?…

Ik geef je een por of ik geef je een zet zomaar, een tikkie tegen je schouder. Maar ook zeg ik, man kop op, want wat er is gebeurt ’t is niet belangrijk laat maar waaien! Jij bent toch wijzer, rijper, maar vooral geestelijk zoveel ouder.…

' Bombardemente televisionado promozione revoluzionado: een koalabeer aan de piano andante ma non troppo corcovado cantate del koala suïcidale 'Supporters per Getafe, por favor!…

Ik ben als Lucky Luke een poor lonesome cowboy. En vergeet vaak te vinden wat ik zonder ophouden zoek. Ik ben de strijder tegen wat de wereld aan recht wordt ontzegd. Mijn bedoeling heeft voordat mijn mond het heeft uitgelegd; zich sneller dan het licht met mijn wapens van de mimiek beslecht.…

Dus ach, poor people, reken je niet rijk, Eerst wacht nog die weerbarstige praktijk.…

Kort was de droom ik sluimer nog dapper maar hij is bijna voorbij Ik ben zo loom toch maak je me wakker met een fikse por in m’n zij Er wordt niks gezegd we kijken steels naar elkaar liggen nog zij aan zij De band voelt nog hecht maar de spanning is daar waar je de zere vinger op legt…

Maar hij drentelt nog, dus por ik hem aan. ‘Vlug naar het toilet, anders doe je in je broek.’ Hij keert zich om, zijn gezichtje vol verontwaardiging. ‘Da’s echt dom van jou’, klinkt het gedecideerd. Ik beken direct schuld, hij is een grote jongen, Zoiets overkomt hem niet. Dan rent ie naar de badkamer.…

Het feit dat in een van zijn eigen Staten Een bloedbad op een school was aangericht Noemde George Bush met een dieptriest gezicht Een ramp die niemand onberoerd zou laten. En nog terwijl hij dit soort woorden sprak Vielen weer honderd doden in Irak.…

Die droom van huislijk welbehagen Uit hoop en ochtendgloren Glanzend werd een huis geboren Deuren Ramen Zwaai ze open Klop het stof uit oude poren Hamer Kwast Ze gaan tekeer in dit oord met echo's van weleer De rust nu weergekeerd Een ziel ligt aangemeerd…

Movember vraagt of u een snor wilt dragen Opdat er zonder gêne wordt gepraat Over het wel en wee van de prostaat Gelukkig mag ik daar niet over klagen; Mijn dokter gaf hem laatst een fikse por En zei: 'Met die van u zit het wel snor.'…

Wat is er aan de hand in ons kleine land, als je jezelf verdedigt zijn de dieven beledigd en geef je ze een por kom jij zéker in de nor. Als je vechtersbazen ziet kijk dan maar even niet ga je je ermee bemoeien zal ook jouw bloed vloeien.…

als er niet alleen woorden vielen bij het dagelijks gebruik van geestelijke mishandeling en huiselijk geweld: hun uiting van liefde van alles vloog ons om de oren tranen biggelden langs de wangen en gilden wij het uit van verrukking het was pure misvatting alles bleek verloren wij maar denken dat het toneel was ‘Wie is er bang voor Virginia…

in spiegelend gebaar zag ik mij wonen in ons woordenthuis een dromen- waarmaak-huis een -elke- dag- speeltuin-in - zand - en -water verboden voor onbevoegden niet aanraken, niet voederen dat doen we zelf wel in onze schelpen woonde de zee wie is er bang voor Virginia Woolf riep je soms lachend jij niet we speelden uit en keerden thuis…

Ik speel met dronken gedachten, por in vergeten as terwijl een beverige vinger doelloos levenslijnen brailleert in een poging klaarte te voelen. Door het dakraam drukt een blauwe waas me dieper het bed in en tegelijkertijd richting hemel waar een kalme wind me mee laat voeren tot er weer helderheid heerst.…

Vroeg uit de veren, zonnetje, 't zit snor Ik zie mijn dagje helemaal zitten en hoef echt geen por! Nu stiekum naar het park, de vogeltjes voeren De prille zuurstof inhaleren, dan draai ik op volle toeren Dan Liesje even troosten, problemen in haar leven Hoe vaak werd ik liefdevol opgevangen, ik ga alles geven!…

Hij hoort zich nog zeggen: Daarna reizen wij af naar Virginia of Californië. Tijd genoeg. Zolang straten en pleinen de namen van schilders en schrijvers dragen. Belachelijk klein was de landkaart in de serre waarin thee werd gedronken en het groen van Canada het won van de zon. Een gunst van de dag.…

Al stelden vogels soms teleur; de vogels van Virginia, de whippoorwills en de kalkoenen, liefst zou men thuisgevaren zijn met rijen vogels op de raas, geen alken, meeuwen, albatrossen; de wachters van het eigen graf, maar warme vogels van de wal. ---------------------------------- uit: 'Gedichten 1939-1998', 2000.…

Een kwinkslag is een grapje, met een knípoog, een ókkernoot, 'n por met 'n élleboog. Een óplawaai, een schop die vaak geen herrie maakt, een nudist is zónder kleren, dus meestal naakt. Een góede buur, één waar je meestal wel suiker lenen kunt, een lieve zus, waar je verdrietjes mee delen kunt.…

Wat oude vrienden betreft, ik miste hun por in de ribben niet om bonmots als Van je vrienden moet je het hebben.…

tachtigplusser het ijs oprijden na een clash in het wegverkeer Het scootmobiel zakte naar benee waarna hoofd en oren boven water uitstaken mooi dat twee zielen één gedachte uitspraken It’s Daddy van Hyacinth Bouquet Men zag ze naar het telefoonboek grijpen pront daarop elkaar de droom uitknijpen en hem uit dat wak op pad vlottrekken Poor…

door oud Victoriaans geslacht dwepend met Darwin's vuur naar Eton en Oxford gebracht doordrenkt in literatuur door Lady Virginia Woolf gesterkt debuteert de bibliofiel met hoogstaand English poetry-werk in zijn The Burning Wheel wijl Flanders Fields de doden telt en hij blindheid bedwingt treft hem uit het Great War-geweld een Truiens…

iemand liefhebben maakt je zo eenzaam, dacht ze een vuurpijl sterft weg er is niets aan de hand, want hij was niet ziek, zij keek naar haar trouwring er was niemand meer ze deed haar kanten kraag om zij was het die leed…

haar lippen nabij verrukkelijkste moment een urn met bloemen de wereld vergaat iedereen is verdwenen alleen zij is er een kostbaar geschenk alleen om te bewaren de openbaring…

Ik draag nu al sinds vrijdag een giletje En een rode halsdoek op een felgeel hemd Een pluizig sjekkie in de mond geklemd En ik schiet sneller dan m'n silhouetje Nu nog een sprekend rijdier confisqueren Dan kan ik schurken stevig Morris leren…

Al was hij het ook zelf allang vergeten Toch stond hij dacht ik indertijd bekend Als een zeer middelmatig president Die weinig van de wereld bleek te weten. In elk geval was Reagan nooit zo groot Als hij opeens geweest is na zijn dood.…

Ze ging door de geluidsbarrière zo supersnel, een sierlijke antilope met een turbomotor, belangrijke centimeters sneller in het renspel, een tovenares en ze geeft zichzelf een por.…