Alle inzendingen over Rembrandt zwaaide OR Rembrandt van Rijn

’t Is niet zozeer dat ik alleen rust en stilte binnenshuis vereer voor even afstand wens te doen hoe dierbaar ook de verf sleept toch de etspen, droge naald mijn passie, langs het leven van de stad lokt het landschap overweldigend door al het zonlicht op het water van de Amstel smeekt schoonheid rond de Omval ook naar het geschept Chineespapier…

Mijn hoofd verkrampt het kan niet rusten verhef het zwaar door tergen van mijn lusten woel en zweet ik in mijn dromen verlang naar iets dat nog moet komen iets dat niemand anders ooit geschilderd heeft niet eens begrijpen kan wat diep hier in mij leeft daar ligt zij slapend naakt mijn ogen glijden langs haar lichaam dat mijn hart…

Ik streel je perzikroze huid met opgetrokken kleed in liefdevol gegoten water vergeef mij lief want Saskia haar beeld waadt er tussenin voert mij terug naar het begin waar liefde ons ontlook en ik niet vergeten kan veertjes strelen langs mijn slapen tillen hoog op naar het licht voel mij door hun warmte dragen mijn wereld lijkt een…

Zou niet durven zeggen dat ik een smetteloos verleden heb ik zou niet durven zeggen of Geertje Dircx gelogen heeft zij was mijn dienster voor een tijd en niet alleen maar voor het huis Titus heeft zij grootgebracht en heb ik ook met haar gevrijd op haar verzoek mijn verdrietig hart heeft zij doorzeefd met troost toen Saskia gestorven was…

Drickje, graag had jij een kanten kraag gehad een kleed in groen brokaat dat zachte licht op je gezicht dat nu alleen op linnen waadt ongetwijfeld weet ik best jouw schoonheid daar te plaatsen waar jij jezelf zo in vergist jouw ongekende charmes streel ik sjiekgracieus en bevries je in lagen gevernist als jij een schilderes geweest zou…

Je zou kunnen gaan denken, dat ik er nu aan wennen ga, mijn tranen zijn verdroogd, maar diep geworteld vloeien zij mijn lot is uitgezet, ontkomen doe ik er niet aan, en staat de dood dichtbij mijn bed, om steeds weer toe te slaan zou het soms nijd zijn van de dood, dat ik hem als wezen nooit geschilderd heb, alleen maar via lijken die door…

Geliefde vader, Al is de afstand tussen ons niet groot doe ik vandaag een brief bezorgen, aangezien mijn gezondheid te wensen overlaat en ik mijn echtgenoot ook de aandacht geven wil zal ik wat minder bij u kunnen zijn maar treurt u niet, Cornelia mijn geliefde zus, wil heel graag voor u zorgen zij is u tot een grote steun jong en dartel…

Dit moet een boze droom zijn waaruit ik niet ontsnappen kan dit kan niet waar zijn je bent zo’n sterke man jouw toegewijde hart, dat kan toch niet begeven zijn, zoiets kan God niet doen, mijn zoon, zoiets doet vreselijke pijn is het waar, dat mijn handen nooit meer lokken kunnen strelen die ook bij Samson kracht gegeven heeft o Titus…

uw nachtelijke streling langs mijn voorhoofd stemmen overheen met penselen welke kleurenpracht in ogen mij tot liefdesafschrift heeft gebracht nimmer zal vervagen evenzeer wanneer uw bijzijn andere drijfveer wenst dan vermoeid poseren in mijn licht en leven al houd ik hier uw warmtestraling liefgevangen om mij heen beminde Saskia…

Mijn tijd is gekomen en neem ik afscheid van mijn dochter Cornelia, geboren uit mijn samenleving met Hendrickje Stoffels: Verwarring schept zwarte plekken in mijn geest van alles dat ontnomen is ontgoocheld en vervlogen is verpulvert langzaam ook mijn leven uit jouw leven weg jij dartelt in mijn schaduw kind evenzo als Titus deed wat…

spreidde zij haar benen toen ze voor mij nog kwam staan en zij ademde als hij die in mijn knieën lag verscholen voor de dag die er zou komen voor de dood of gladiolen Ik moet gaan - zei ik beleefd en alle hoop leek nu verloren ogen groot nog als de hare met dezelfde doffe schijn ik keek nog één keer naar haar om en naar het Gilde van van Rijn…

soms treft een doener in gedruis rondom een bres waar stilte woont en een zeldzame vogel zingend hem blozen doet…

Als de nacht over de Nachtwacht waakt En de nachtwaker slaapwandelend zijn ronde gaat, Komt de Amsterdamse Schutterij tot leven. Een voor een mogen die Gouden Eeuwse eminenties 's Nachts gaarne uit het tafereel treden. Als de nacht over de Nachtwacht waakt En de in eeuwen gevangen tijd in het heden ontwaakt, Worden de eeuwigen voor even minder…

'Zek Buussemaker neem met ons keen loopje De afspraak was nous achetons sam-sam Dus niks rien allebei naar Amsterdam Want dan wij houden Maarten aussi Oopje Dan worden wij en France furieus En krijkt die Pechtold deksel op de neus!'…

De zeventiende-eeuwse koppen kijken bevreemd nieuwsgierig -in de Hermitage- naar ons; voor hén staan wíj in d’etalage: poserend, loerend, geenszins hun gelijken Je hoort ze denken: ‘Zie dat zootje staan: Moet ík die lange dweilen gadeslaan?’…

Subtitel: Opsmuk 't Puttertje vereeuwigd Voor altijd in de kunst Rembrandts leerling Fabritius' werk 17de-, dus Gouden Eeuws Kortom, voor altijd sterk 't Puttertje staand op een Soortement van stoof Zonder angst en beven Twittert 't maar door Echo richting zwerk Artistiek productief Communicatiemerk Op zichzelf, niet alleen 't…

de ezel wankelt en de tube lekt maar het palet is kleurrijker geworden vreemde tinten sluiten traag akkoorden het vlees van Rubens is geheel bedekt de Haagse school is overwegend zwart verdwenen is het bonte dialect met zware ziektes en de dood doorspekt het maakt in Zoetermeer een nieuwe start het licht van Rembrandt is er ver te zoeken…

en roodgeel en goud, toont zich Oktober, stille maand van de herfst, voorzichtig glurend langs bronsgroene bladeren, traag en verstild tekent het silhouet van een ijle vlucht kraanvogels zich af, je hoort ze hoog en ver roepen, langs het pastelblauw van deze vroege, ja bijna droeve avondlucht; mijn vriend, de Noordenwind, vertelt me dat Rembrandt…

Je profiel aristocratisch geschilderd door Rembrandt en je voeten nederig in plastic teenslippers. Ik berust erin je wezen nooit te ervaren, op geen enkele manier, furie, beter dat, dan de desillusie incasseren, het paradijs uitgaan.…

vol met zelfverzekerdheid begeef ik mij door straten van geluk alles zo prachtig dat vergelijkbaar is met Rembrandts meesterstuk willen pronken met al het schoon dat wij op ons levenspad tegengekomen zodat een ieder mag mee genieten waardoor ze even van hun angsten mogen bekomen de illusie van veiligheid loopt dan vol overmoed…

respect voor sommige baantjesjagers en kletsmajoors in de 2e kamer nee dus – ook niet voor de veilingmeester die voor de rijken der aarde een Rembrandt Mondriaan of Banksy voor miljoenen feilt met een klap van z’n hamer maar respect voor hen die hun lichaam hebben laten knakken soms door weer en wind de grondwerkers de kabelleggers de…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

elders zijn handen, vingers en voeten soms is er zelfs het gebruik van de neus - wanneer het lichaam zwaar bepakt is en handen tassen dragen - om een deurbel in te drukken soms hangt er een sleutelbos tussen je tanden en is je mond een brievenbus waaruit een witte brief vlagt ----------------------------------------------------- uit: 'Rembrandt…

Augustus vertraagt, en verstilt deze zomer, schildert met Rembrandt's goud en groen de eik, de berk (vleugje zilver!)…

drie palen steken uit een berg zand aan weerszijden twee vastgesnoerde vrouwen in het midden zit jij op een plank hoofden handen en voeten van lindehout dezelfde gezichten in berusting gestold onthutsend ongeloof over wie zij zijn als in een stomme film de weidse gebaren de sprakeloze ogen in het verstarde gezicht het…

klus, die moet ook lekker zwaar Het is een kokkert van een ding, een uurtje, reken maar Er onder, heel licht opgebracht de snor en mond, ziedaar Tot slot de ogen warm en zacht, twee uurtjes, bij elkaar De brief, het jak, de achtergrond al lijkt het ook heel wat Het staat er in een uurtje rond, want dat gaat nat-in-nat Al schilderde Van Rijn…

wist u dat Middelburg ten tijde van de VOC de Heren Zeventien en Rembrandt in de Gouden Eeuw naast Amsterdam een prominente 'Koopmanskamer' had en was het u bekend dat Middelburg niet aan een meer maar aan de armen van de Schelde lag als handelsstad en net als Vlissingen voor al die schepen naar de Oost een…

ik keek om en om zwaaide zwaaide mama stond buiten ze zwaaide zwaaide die lantaarnpaal die bleef gewoon staan mijn tollend hoofd zag mama niet meer zwaaien ik huilde zachtjes voor me uit maar dat deed ik al toen mama zwaaide ze zwaaide…

Wij denken dus wij zijn maar wie zijn wij Vergaan wij niet in horen en in zien Het land van Rembrandt was nog niet geboren Descartes had makkelijk praten bovendien De stilte sliep nog op haar rechterzij Wij denken niet maar zien wel duizend dingen De kolderbolder rolt van oor tot oor Wij horen wel maar luisteren niet meer Versterkt in schedel…

Ge weet, de heelkunst is van alle tijden En als cliënt in dit genezensuur Wil ik een kleine meditatie wijden Aan zietekiemen zonder wellnesskuur Bij ons is heelkunde op Kos ontstaan Hippocrates brak er genezend baan Nu treft men enkel witte jassen aan Geen doekoen of mwandishi of sjamaan, Tussen ons gezwegen en gezegd De wonderdokters…