12 resultaten.
de doden komen altijd terug
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 96 Crusoë
een transformatie van daar en toen
een mens
gegomd in grijs-wit
met rood krijt gemengd
de doden komen altijd terug…
Eilandbewoner
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 273 Ik lijk verdulleme wel Robinson Crusoe
en dan zonder die gast Vrijdag, terwijl
de oceaan mij tot de lippen staat en de
rooksignalen enkel door verbaasde en
verdwaalde walvissen worden aanschouwd.
Iedere dag loop ik maar te ijsberen en
waggel ik als een speelgoedpinguïn met
duurzame batterijen rond mijn eiland.…
HEERLIJK EENZAAM
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 Op het prachtige, verlaten eiland
schuilt Robinson Crusoe tussen struiken
van een heveltop. Meer dan ooit gebruiken
zijn neus en oren genot bij speels verstand.
Lucht- en zeeblauw vloeien naar de wereldrand:
kantwerk, dat voort wil zweven, wegduiken,
toch op zijn plaats blijft om te ontluiken
tot zonneweefsel, door vragengloed omrand.…
THEESALET
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 73 In de gezellige pronkkamer
praten deftige bedaagde dames
heftig bij hun warme genotsdrank
een kleine jongen luistert
vol ontzag naar de luide woorden
voelt zich vernederd
bij die wijze tantes
hij knikkebolt - verzinkt
ligt overleden in zijn graf
naast hem rust Robinson Crusoe
de vereerde held
uit zijn geliefde boek spreekt
eens op mijn…
Victoria Amazonica
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 85 De Robinson van Daniel Defoe
De reuzelelie Amazonica…
Dagen van de week
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 Wie ben jij, jij ongrijpbare
zeemeermin in mijn verhaal
van verlangen en verveling?
Mijn verhaal, mijn verhaal
van schipbreuk en strand
strand, strand, keienstrand
Aangespoeld, dorstig
en rillend van uitputting
gewekt door de hete zon
Strand, strand, keienstrand
aangespoeld, ijlend
van de honger en alleen
helemaal alleen met jou…
[ Mijn vriendin trouwde ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 101 Mijn vriendin trouwde,
we kennen elkaar niet meer –
elkaars geheimen.…
[ Hij glimlacht alsof ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Hij glimlacht alsof
ik echt wel leuk ben in mijn –
belachelijkheid.…
Gaia's taiga
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 60 Ooit in een ondenkbaar ver infinitum onder gaia's
taiga in galactica
dwarrelden microscopische nonspecies van darwin en crusoë
in de wereldzeeën
wortelden zich als outcast vast
in miljardenvoudige neuronen
in de spermatozoïdenrijke tussenwervelschijven der gigantomammo's, in het mineralenrijk der algen
in ongenaakbare toppen der…
Mijn rug is recht en zal niet breken
gedicht
2.0 met 43 stemmen 14.478 mijn koude hersentjes werken traag een gletsjer die het verleden
langzaam en onverbiddelijk bedekt met tonnen ijs in dit paleis bewust
zonder trui kachel en jammerlijk jou waar leven een overlevingsslag
expeditie robinson in het pleistoceen is geworden het moet zijn want
misschien was het niet veel maar ik gaf je alles
wat ik bezat toen jij…
[ Ver weg - de wereld ]
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 50 Ver weg - de wereld,
hoog - de muren om het erf --
vaal - het ochtendlicht.…
Laat ons tijdloos zijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 104 Oorzaak en gevolg.
Gisteren moet tot morgen leiden.
Zo hebben economen ons geleerd.
We zijn gevangenen van de tijd.
Maar dat de dingen zijn
zoals ze zijn,
biedt ons een andere kijk
op ons eindeloos bestaan.
Die kijk leert ons aanvaarding.
Leert ons rustig onbegrijpen.
Leert ons mediteren en beleven.
Laat ons tijdloos zijn.…