Alle inzendingen over Roem

Vincent van Gogh vergrootte haar roem, de koningin der planten: de schone zonnebloem.…

De wereld gaat en gaat, als lang na dezen Mijn roem verging, mijn kennis hooggeprezen Wij werden voor ons komen niet gemist, Na ons vertrek zal het niet anders wezen. Uit: Rubaiyat…

De glorie in mijn Leven van mijn Liefde, lag niet in succes of roem maar in de rust waarin ik jou herkende en de Vrede die ik bij jou noem was Al, de grenzen die ik in mijn Leven kende.…

Ik roem uw vrije blauwe luchten De vette weiden van uw polderland Uw zeekust, waar de blonde duinen rijen En de oude toren blikt op het brede strand Ik roem uw hofstee in ’t geboomd verscholen De blanke zeilen op het spiegelend meer Het vredig landschap met de oude molen De bongerd met zijn bloesems, fijn en teer Ik heb u lief mijn land om uw…

mooi gaan en slagen binnen halen niet afgetroefd worden beter nog op de roem spelen en juist daardoor een hand niet overspeeld ik sta open speel uw spel…

De media roemen Obama's verzoenen maar eisen vervolgens : "Eigen bier eerst !"…

Wat voor zin heeft het om te streven, naar roem, rijkdom, macht en glorie. Als het maar voor even is. Waarom zouden we vechten om roem, rijkdom, macht en glorie, om zielen. Als alles toch ooit verloren zal zijn. Als er toch een einde komt aan alles, aan jou, aan mij.…

Maar verloochen je afkomst niet Daar win jij de slag Roem is jouw deel Maar verloochen je afkomst niet.…

Posts op de zijlijn: geen roem in 't verschiet.…

verdriet is melancholie het chronisch besef van vergankelijkheid hoe groot de faam of roem mag zijn het is de tijd die krijgt je klein wat rest is straks het groot gemis verpakt in pijn…

Al denken Davids, Bergkamp en De Boer Dat zij nog heel wat roem kunnen verwerven En daarom veel te goed zijn als reserve, In feite zijn ze toch op hun retour. De clubs van Edgar, Dennis en van Frank Zetten hun kapitaal dus op de bank.…

Alweer gewonnen en voorlopig door Oranjevolgers worden overmoedig Ze roemen Onze Jongens overvloedig En het getoeter pijnigt mijn gehoor Al zal nog het gezond verstand teloorgaan Voor mij mag deze waanzin weken doorgaan…

Gezelle, Gezelle, ik zeg dank u welle: voor uw rijm van gewas volop roem. Zo'n strofe vol fleur - zo natuurlijk Gezelle strooi ik, bij uw beeld, bloem na bloem…

Gewonnen roem bij 't zingen van een lied is maar een bloem die ge even ziet; is maar een pluim, een gouden schub die ge zo tussen duim en vinger drukt. Is maar een flits, is maar een knal. Daar is de sneeuw en dekt het al.…

De man die mensen aan het huilen bracht, Met woorden waarvoor men hem maar blijft roemen, Was bij het oog, het bos, de zonnebloemen Absent, al had ik hem daar wel verwacht. Of was het toch een rituele dans, Want waar, in hemelsnaam, was Timmermans?…

Hiep hiep hoera voor onze eigen Jos! Voor slechts een paar miljoentjes krijgt Verstappen De kans weer op het gaspedaal te trappen En gaan bij hem weer alle remmen los. Dan wordt hij weer de raceheld voor ons allen, Want geen coureur die zo goed uit kan vallen.…

Gearmd en vol geest lopen we richting zon. We hebben contracten te vieren en legaten Die we onze doden vermochten aan te praten. We zijn nu rijk. Echt waar! Alles wat nooit kon Kan nu wel. We bliksemen volleerd als goden, Bestieren hemel en hel. We stelen liefde En planten haar snel diep in onze buik. Mijn lief, de Koning benijdt ons. We zijn…

Wat geeft de Dichter roem? Wat leven aan zijn schriften? Wat voert zijn naam, zijn werk, naar 't late Nageslacht? Is 't schildren der Natuur? Is 't prikklen van de driften? Is 't trots gezwollen toon, waar hij die roem van wacht?…

Ik, die de zon als een gouden horloge las en de grote ogen van Homerus geloofde en verlangde uit te stijgen boven dat dorp, de bossen van de wereld en mijn dood, sta nu tussen de dichters, de opgewonden standbeelden, nog een en al enkelvoud in onze versteende kleren, nog helemaal koud van drank ondanks de septemberochtend, te poseren in…

Geen gezelschappelijk leven leidde ik. Ik groette mijn sibbe, buren. Gaf mijn vrije tijd aan het Boek, uitgezonderd de uren uitverkoren door me voor scherts met mijn kinders. Wat oude vrienden betreft, ik miste hun por in de ribben niet om bonmots als Van je vrienden moet je het hebben. Toen kwam ik bij de kroon op voor de goor belasterde krijgsgevangengenomen…

De pennen worden weer geslepen, de inkt vloeit als een stroom naar zee; de dichters voelen zich geroepen en iedereen doet even mee; De woorden zijn helaas niet meer van waarde we weten het, maar doen toch voort, want iedereen wordt o zo graag gehoord tot hij of zij de rust vindt in de aarde.…

Het is een roerende wedstrijd wie 't hoogst hem roemen zal, van alle harpen gutst er een klagende sylbeval... Wie ook ondankbaar weze, geen dichteren gewis: zij zijn de dode zo dankbaar dat hij gestorven is... --------------------------------------- sylbe: lettergreep…

Nu Neerlands nuchterheid haar koorts heeft afgelegd en onze jongens al lang weer neergestreken zijn en van de buis koesteren vluchtige vlagen nog drie van de duizend vanen die de wind ooit dragen mocht. De straatlantaarn op de hoek houdt hen nog hoog en om de pit danst nog een wake.…

Rijk en roem gingen te loor. Voor die liedren? ach neen, ook die zijn vergaan. Een woord blijft, een woord slechts: Waarvoor? --------------------------------------------- Epitaaph, epitaaf: lijkrede,grafschrift…

Spaanse romanfiguur Zelfbenoemd edelman Met een soort schildknaap En op een soort paard Werd door zijn schromelijk Amateuristische Heldenverrichtingen Wereldvermaard. ------------------------------------------- uit: "Zeslettergrepigheid", 2009.…

je opende magistraal streefde bijna de schepper voorbij met eeuwige schoonheid maar aan jouw zij stonden heren te souffleren wisten het beter dan jij zij ringeloorden jouw groeien verhinderden met commentaar het schitterende bloeien besmeurden je naam met hun jaloezie op jouw kunst roem werd je niet gegund je hebt jouw paradijs…

Helaas, zij kunnen niet voldoen aan mijn verdomde zucht naar roem. Prijs mij dus, stuur mij mails, aanbid me. En ik beloof u rijm en ritme.…

zij is blij bestijgt de meeldraad gaat tot op de stamper alles voor de honingraat weerstand kent ze amper nectar moet naar de koningin dat monstrueuze lijf dat leven uitpoept alsof haar leven ervan afhangt werkers, soldaten en darren vadsig beetgenomen zouden eigenlijk moeten reageren als door een wesp gestoken zelfingenomen roem…

Hoe zoude ik u mijn ‘hoog Geluk’ niet roemen!…

je hebt gezucht onder een zwarte lucht het kopje laten hangen zacht tegen mijn wangen jij bloeide voor vorsten in paleizen zag in woestijnen oases als kleine paradijzen in theaters grand gala gedaan in obscuur kleine kroegen op de planken gestaan jouw ster is gaan rijzen in de glamour van geluk ik mocht bij je blijven en toch…