Alle inzendingen over Rollen(de)

Wanneer de tranen rollen over mijn gezicht omdat de leugen spuugt in mijn gezicht eenzaam in ‘t verdriet sta ik biddend om ontferming voor Gods aangezicht…

de zee, zo blauw als de lucht golvend onder de zon die witte schuimkoppen die rollen naar het strand kinderen spelen aan het strand lachen zoveel ze willen de zee…

Sex and drugs and rock and roll, zalig zij die het verfoeien. Nooit zal de tulp voluit bloeien, want hij gaat terug in zijn bol.…

Laat mijn hersencellen swingen Ik wil niets meer bedwingen Rollen en krullen die mijn leven vervullen Geef me de kracht op te gaan in jouw macht Dat muziek mijn leven wordt Dat mijn leven muziek wordt…

Jouw tranen van verdriet en mijn tranen van onmacht ontmoeten elkaar op onze wangen Ze vermengen zich en rollen zachtjes verder naar zoekende lippen Is dit ware liefde?…

We zijn onze eigen toeschouwer Op het toneel van het leven En zijn we dan te doorgronden In de rollen die we spelen Of gooien we toch steeds zout in eigen wonden?…

Hun rollen zijn doorlopend populair Met filmavonturen van piraten Van seriemoordenaars en psychopaten Zijn kassuccessen vaak niet al te ver Het misdaadduo mist de prijzenlijst Voor een Oscar is verfilming eerst vereist…

ik had een rode bal zij kleurde mijn heelal daagde uit tot spelen want stil liggen was vervelen moest rollen en ik hollen om bij haar te zijn zij was mijn fenomeen wij speelden en met haar was ik nooit meer alleen…

Inhaalbewegingen van de zee weken niemendal los, korrelig rollen ze ons in een ruis. Zo zijn we ver van huis.…

In niets beduidende gesprekjes gevangen Van je; hij zei en zij zei Rollen gespeeld naar eigen onverlangen De wijze, de luisteraar en de lakei Deels alle rollen huizen diep in de ziel Vragen uiten zich naar boven Wie wil ik zijn, wie wil ik zijn Er huist zich steeds meer onvermogen Onvermogen om mij zelf te zijn Maar wie ben ik?…

Tranen rollen over m'n wangen zomaar proeven warm en bitterzoet. Wil ze nu niet drogen want het doet me even goed. Zomaar tranen van verdriet of van emotie zomaar ik weet het niet.…

voorzichtig tasten handjes in de rondte kleine vingers die naar alle dingen graaien kruipen lachen rollen stiekem lachen met een duimpje op en in de kamer is de wereld een draaimolen van avontuur…

Je tranen van verdriet zie ik nog steeds rollen Over je wang langs je neus naar je lippen, mooie volle Ik veeg ze voor je af en troost je zo ik kan Je weet niet wat je wilt maar ooit word ik je man…

Jouw kleur wordt mijn kleur Je gemoed de mijne Jouw tranen rollen van mijn gezicht Mijn leegte vult zich met jouw aanwezigheid Ik neem het over en geef het terug En ik eindig, ik eindig Kleurloos…

trieste berichten omvouwen deze morgen zo vrolijk als de zon schijnt doen de grijze wolken toch anders vermoeden zo naar buiten kijkend rollen tranen langzaam in een koud kopje thee…

trieste berichten omvouwen deze morgen zo vrolijk als de zon schijnt doen de grijze wolken toch anders vermoeden zo naar buiten kijkend rollen tranen langzaam in een koud kopje thee…

De sterren, de maan rollen rond je naam zonder zucht, aarde. In de kamer, in de tuin zijn zelfs geen hoeken. Alles is rond en licht.…

ik leg ze in mijn hand één voor één ook al rollen ze zo snel ze kunnen hun levensduur beperkt evenals de houdbaarheid hun kleuren fragiel de lucht klaart op zo ook mijn hart zie hoe de zon schijnt aan het einde van…

Geworpen in de strijd een doel wat heiligt, lang de tijd gepijnigd, ook ik gestenigd, oneindig rollen stenen aan om in het volle uur tegen elkaar te slaan, vuur reinigt de loop hun fossiele natuur.…

Ik zie angsten rollen spelen. Ik zie denkbeeldige decors, van gisteren en van morgen. Ik denk mijn ogen uit en wacht, tot de voorstelling is afgelopen. Daarna zal ik weer slapen gaan. Ik zie me naar de uitgang lopen, van het Theater van de Nacht.…

De wind vlucht alle richtingen uit de zee schuimt van afschuw zandkorrels rollen als tranen over het graf 'n bloem als schamele troost waarop van tijd tot tijd verdrietig regen valt…

In blauwe blazers rollen ze over elkaar heen. Wie gaat heen met het vette been??…

toch vreemd dat rollen op een wegennet iedereen denkt het komt van de romeinen terwijl die het kunstje afkeken van de kelten ook rare knakkers die plaveiden in moerassen reden op wielen over dwars gelegde beschaafde boomstammen…

Jammer alleen van die grausame gr’s die langs de huigen van Zwitserse vrouwen rollen.…

Irene Schouten stopt met wedstrijdschaatsen Ze voelt zich in haar vrijheden beperkt Omdat ze voor de topsport keihard werkt Ik kan mij in die denkwijze verplaatsen Door seks, drugs, rock&roll (en drank en dichten) Heb ik me nooit op topsport kunnen richten…

regels worden met de regelmaat van rechtlijnigheid geschonden door wie slechts het ego verstaat van eigengereide gronden hoor en wederhoor vermeden rollen koppen over straat terug naar af zonder reden langs de witregel die openstaat…

En rollen daar rond in prachtige herfstkleuren. Het is een sfeervol gebeuren. En een prachtig jaargetij... Maar daarna komt de winter heel nabij!…

wat is er nodig om te begrijpen dat tranen rollen in het niet nu jouw lichaam ho zegt je 'n tik kreeg van het leven raakt het diep tot op het bot blijven wij ondanks de scheiding levenslang verbonden…

gisteren werden we nog omarmd door zonnestralen onvoorwaardelijk liefgehad door hem die ons voor altijd beschermen zou vandaag rollen regendruppels langs de ramen lijkt de hemel ontroostbaar daar deze belofte bruut werd verbroken nu blijft het voor altijd stil…

Wat het mooiste Uit mijn carriere Is, vraag je mij, De volle zalen, De schaterende lach, Energie die naar Me toe komt rollen Uit die enthousiaste Zaal - Dat denk je misschien, Maar het verzinnen En in elkaar zetten Was voor mij het Diepste gevoel van allemaal…