11732 resultaten.
Terugtocht
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 255 De stad die mij op drie hoog ook beschutting gaf
met leefgemak, vermaak wat op de fiets
of loopafstand, bij plein of hoek te vinden was
een bus of tram die altijd stopt, een taxi met
een handgebaar en ook bestelbaar is.
De overmaat van het gemak je wordt het zat
en tolereert tot hoog niveau de rusteloze leefgeluiden
ook als sirenes gillen…
Oudjes aan de touwtjes
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 115 ik heb de paden
met rode bordjes
verboden te betreden
meegekregen in het
landschap van mijn jeugd
het was de deugd van
opvoeding en maatschappij
om in het gareel te blijven
de dwang van rooms en rood
in opbouw voor gelijken
die sleur was doorbroken
wij gingen onze eigen gang
kozen voor alternatief
met kleding en muziek in
een tegendraadse…
Pernis
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.180 woonoord wensen
Hij voert al jarenlang zijn schrikbewind
De hoogste tol wordt hier door hem geïnd
Zijn wreedheid kent geen einde en geen grenzen
Je schrikt van stemmen en een huilend kind
En dan besef je ... god ... hier wonen mensen…
Zomerdag
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 66 Terwijl je bijna afscheid neemt
verblind je mij, verblijd je mij nog even
straks ben je voorbij
zolang de wolken voor jou opzij gaan
de glooiende velden rood gekleurd
het landschap laat rusten
weet ik dat het goed was
dag mooie dag
wek me morgenvroeg als goud
om met roodgekleurde wangen
de zwoele avond in verlangen
naar meer, te beleven…
Maïs tussen Noordstraat en Klinkersbos
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 277 Het versgeploegde veld bezaaid
was vlug al omgedraaid
in vinnig groene stengels.
Toen ving het huis
in d’ andre straat
langzaam te verdwijnen aan.
Nog even dreef de zwarte klink
en ook de boer zijn bovenhelft
boven het mobiel gewelf.
Een week nadien, ‘t was wasselijk weer,
bewoog nog slechts zijn norse kop
over de wiegende maïszee.
En opgelet…
Vlinderen?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 129 Ook
ik vlinder
maar wat rond
in tuin, in hof
Rond water
aan vijver
boven ven
en waterloop
Ik weet...
ik bof
ben meer
van lucht
dan van aarde
soms raak ik
van
de wijs:
Laatst
eindigde m'n reis
in laat middaglicht
-ik kon m'n ogen niet geloven-
achter
het glas
van 'n raam
met uitzicht
op 'n tuin, 'n hof.…
Aldus gezwegen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 99 Maak een beeld, schep wat licht en een vlak.
Dan een huis, naast een dijk,
laag, onder korenblauwe luchten.
Het is etenstijd, onverbiddelijk heden.
Het volk trekt over de velden.
Honger vindt de kliek opgeschept.
Genoeg voor picknickdagen, maar te karig
voor de velden
van verschroeiend licht en stugge aren.
Een oerbeeld van de eenvoud…
snuffelneuzen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 167 verscholen
in de slakkenhuizen
van de stad
schrapen zij
de resten
van de dag
in ’t schijnsel
van lichtend neon…
KADE....van de EEM
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 162 Wind had er
vrij spel
speelde met
plastic bekers
en verpakking
snoep-wikkels, rietjes
achteloos
weggeworpen
In steden en dorpen
vind je pleinen
en plaatsen waar
nieuwbouw aarden moet
Meer zuur dan zoet
de woorden eraan
gewijd, gesproken
in dag- en weekblad
Een vloek, een kat
aan het adres van
bestuurders & ontwikkelaars…
Antwerpen, stad aan de stroom
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Een tikkeltje aamborstig bewoog ze zich voort, dag na lange dag,
desondanks toog ze bij elk ochtendkrieken weer monter aan de slag,
het metrosysteem had met haar metabolisme geen erbarmen,
en de trams kronkelen als wormen door haar darmen,
veel meer hinder ondervond ze van het stinkverkeer, dat haar soms bijkans de adem benam,
zoals een statige…
Rood fatsoen
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 329 De Rode Leiders willen weer Fatsoen
In het gezin, de maatschappij, op internet
Op school, het voetbalveld en ook in bed
Het gáát niet om de vrije markt en poen
Want anders kweek je ruwe patjepeeërs
of samenwerkers met de VVD’ers…
Voor Cor van Schaik
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 435 Beeldschoon jouw afscheid
langzaam kleurde de lucht
rood in Zomerland…
zo heet ik
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.018 In het hoofd
schemert het wat vaker
en helderheid vervaagt
wanneer afscheid nemen
overheerst
kaal het landschap
waarin ik mij bevind
leven zo afwezig lijkt
tot een vertrouwde stem
mijn naam weer noemt…
maatschappij
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 528 buurvrouw,
die je eigenlijk niet kent
de ogen achter haar sluier
stralen permanent
Kijk eens naar je buurman
bekijk hem nou eens goed
dat hoofd onder die keppel
is heus een aardige snoet
Kijk eens in de spiegel
naar een voor jezelf bekend gezicht
door de ogen van een ander
soms is dat je plicht
Kijk eens naar de mensen
kijk naar de maatschappij…
de maatschappij
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 566 wij leven in een gevoelloze maatschappij
waarin de tijd en het financiële
de spiritualiteit en het genot hebben uitgemoord
emotionele waarden verdwijnen
de essentie neemt de hoofdrol
en drijft de gevoelswaarde van het toneel…
Broedermoord
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 halal gutst
het rode bloed
maar blust geen haat
de vraat naar macht
van het religieus gezag
degenereert de maatschappij
door familiegrond
gebonden waaien oogsten
naar hen die wapens kozen
het kaf is wat er rest
in broedermoord wordt
de koran niet meer gehoord…
Oase in het park
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 65 in de ratio van de maatschappij.…
winterwens
netgedicht
3.0 met 34 stemmen 1.305 strikjes in de nacht
bewegend naar woorden
en gebaren
de ronding
van december
tastend onderweg
er is geen dwalen
in dit landschap
raak me aan
rood
glanzend is het licht…
leeg landschap
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 295 weet jij nog
wanneer je
afscheid nam
wanneer hoop
en verlangens
wegslopen?
was het toen je
met kuiltjes in
je wangen
met verlegen
oogopslag in
de camera keek?
misschien was
het later toen
je niet meer
bang leek
en woordloos
verdween?
het lege landschap
verlaten zonder
jou…
Gedoopt in inkt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 126 ik lees het bos
dat landschap
opzuigt uit de aarde
sprieten reiken
nietigheid in hun hoop
de hemel te bewegen
wortels zoeken
in de kale grond
naar water om te leven
op hun papier
schrijf ik mijn
afscheid letters hier
gedoopt in inkt
van zwarte vennen
wil mijn pen niet wennen
aan de voetangels
en klemmen van de
vele jagers…
zoeklicht
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 418 het afscheid
zal ik schrijven in herhalend
zwart
met gordijnen dicht
als getuigen van de taal
die ik opraap
uit de nachtvlakte
van de kamer
en de duizend jaren
die ik heb geleefd in mijn woorden
zoals de minnaar
de vlinderkoning
voorheen, met ziel en zinnen
in het weggegleden landschap, dicht
begroeid
ik heb geen angst…
Intieme kameraad
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 244 Daar waar de verhalen waren gebleven
leefde je in landschap van andere verhalen
dan die we ons herinnerden in het bed
vol verlangen namen we afscheid
zinnen leken te dansen in verbeelding
verslaafd aan jouw genegenheid
gezelligheid die je bracht bij nacht
wanneer adem zijn reis had
door het universum
van dode bomen
verdorde bloemenvelden…
Jane Doe
hartenkreet
1.0 met 20 stemmen 2.402 verstaan
En niemand die haar daarom bloemen brengt
Of simpelweg even aan haar graf blijft staan
Zoals zij leefde is zij gestorven
Puur in alle eenzaamheid
Ligt zij bedolven onder aarde
De Jane Doe van deze tijd
Ik zou haar willen zeggen,
Dat ze er heus toe doet voor mij
Zij is een onmiskenbare weerspiegeling
Bewijsstuk A van een keiharde maatschappij…
Waterfiets.....
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 140 Ik was
een waterfiets
balorig
in de plomp gereden
Ik voel me
nu 'versierd'
met de groene franje
uit het onderwaterrijk
Ik heb
-in 't slijk-
vissen gezien
kikkers, zelfs 'n schildpad
Ik ben nu
best tevreden
ik zag
'wat van de wereld'
een wereld onder water.…
de meidoorn
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 178 lange rijen meidoorn
vullen het landschap
zo warm op
men vergeet
dat een rijke oogst
ons een strenge winter belooft
waar niet langer het rode
maar een grillig spoor
koud door de tijd trekt…
Rode kus
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 81 ik heb je
alzo lang
zien vertrekken
pijn bedekkend
met een rode kus
lippen nog gespitst
in afscheid met
emotieflits
nog voor het rood
was uitgelopen was
jij meestal weer
opgedoken
keek mij in
onschuldig blauw
lief aan en ik liet
jou in vrijheid gaan…
Landschap
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 335 Ik noem het geen afscheid
het is een land van helen in wording.
Ik zoals ik nu ben
zal er niet meer bij zijn.
Morgen laat ik hem daar achter.…
Het innerlijke oog
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 203 Door de boog van de schepping
te spannen suizen de beelden van
gisteren door het innerlijke oog.
Raakt z’n pijl de roos van het licht
waar de schaduw van de tijd zijn
rug recht in zijn afgesloten kooi.
We zijn een theater van overdadig geluid,
souffleurs van een glorierijk verleden
meningen en stemmingen uit het heden.
Wij zijn slechts…
Evenwicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 654 Gezeten in een treincoupe
stroomde het landschap voorbij
het voelde als een afscheid
was dit de laatste reis voor mij
Stemmen die mijn oor niet bereikten
omhulden mij met stilte
schimmen trachtten mij aan te raken
doch ik voelde alleen hun kilte
Onmerkbaar voor de anderen
met het wegsterven van de cadans
komen lichaam en geest weer samen…
Wetend van afscheid
gedicht
3.0 met 76 stemmen 73.246 Wetend van afscheid
fiets ik met mijn oude lief
door de polder.
Ik heb hem geleerd dat
het Hollandse landschap
mooi is.
Ik laat hem dus niet
met lege handen achter.…