23 resultaten.
Rozenblad
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 483 Als een rozenblad
in een eindeloze regenbui
Hulpeloos en zonder doel
struin ik rond
ik weet niet waar
Maar als een rozenblad
nat en doorweekt
zo voel ik mij…
Rozenblad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 318 Stuk voor stuk in elkaar gewikkeld en gedraaid
sierlijk om zijn voorganger heengebogen
staar jij met je lotgenoten naar de buitenwereld
Open
Naakt
Onbeschermd
Wachtend op de tijd dat je verkleurt
vergaat en weggezet wordt
opgaat in de massa
in het niets
Net zoals het leven…
BLAUWE DIEPTE
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 686 Je gezicht
is als een doek
van een schilder
vol emoties
je handen
zijn zacht
als frisse
rozenbladen
je mond
oneindig
als de horizon
in de verte
maar je
ogen, dieper
blauw dan de
oceaan,
nemen me
mee naar een
diepte
waar ik
verdrink……
Droomtijd
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 985 Kwetsbaar ben je
Breekbaar je geheimen
Als een ijl rozenblad
zweeft je verlangen
de zilveren vlinder
achter je ogen
In het avondrood
sluimeren
teder maar vaag
de zoete flarden
van je geur
de zinderende liefde
de droomtijd
die je me gaf…
vroege lenteblues
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 36 het lentegras
nog vochtig van
ochtenddauw
de hemelsbrede
lucht gevuld met
licht ruimte licht
een dauwdruppel
schittert op het
zachte rozenblad
het vastgeroeste
bevroren gemoed
snikt zich langzaam los
mijn aangeraakte
gezichtsveld
kent geen randen…
Jij, bloemige
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 2.818 Ik dorst;
zo zondoorschenen
glanst je mond uit rozenblad gekerfd.
Verstrik;
om je ogen, groen,
spelen de ranken van je haar.
Jij bloemige,
aan je zoete kelk
wil ik me laven,
vruchten wil ik in je zetten
en je bladen strooien
op zonbeschenen paden.…
tranteldans
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 80 het tekenschrift
van vogel en vlinder
een eindeloze tranteldans
geen pen die het beschrijven kan
het lichte schrift zwevend opgelicht
aan nest en cocon ontstegen
als een rozenblad in vertraagde val
vederlicht opgepikt
stukgehamerde woorden
leggen mijn taal in de schaal
een starend stom verlangen
van een dolend dichtershart…
Dagdromen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 259 Elk rozenblad kent een specifieke ontlading van jouw creatie
zo kan ik dagdromen bij elk blad van jouw inspiratie.…
Zo tedere schade als de bloemen vrezen
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.336 Gij hebt de witte en de rode rozenbladen
Gebeurd in uwe smalle hand, - zij vielen
Vochtig en sidderend weer in ’t diepe gras.
Hoe zal dan ’t hart van even tedere schade
Genezen, nu om u de rozen vielen,
Nu uwe handen stil zijn, diep in ’t gras.…
Rozenschrift
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 337 jij zag hoe mijn jurk versmalde
samen met het uitzicht van
een zwart omrande boord
ik keek naar rood gekraste ogen
kleedde me met schaduwen en
verborg zo mijn magere lijf
bloemen waren er in overvloed
die dag dat ik mijn mond bedekte
met een marmeren rozenblad
jij hebt me begraven gezien
toen alles zwijgend werd en
ik het liefhebben…
Waar de wind liggen gaat
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 307 Een vlinder drinkt dauw uit het rozenblad.
Het zijn oude vrienden.
Het zijn schaduwloze metaforen.
Ik wil naar rozen ruiken. Thuiskomen
in het hoge gras
De liefde verzinnen, de liefste.…
Over Rozen?
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 803 Ik zou pas van een roos genieten
als die geen doornen had
dan zouden ze mijn pad mogen plaveien
met alleen maar rozenblad...
Of neem ik die doornen dan voor lief
want, wat hoe je pad ook is
je krijgt het nooit volmaakt
het is altijd inclusief
obstakels en wat ongerief...…
geschenk
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 189 de linker bleef gesloten
voor de wind die met de bomen mee
langs het water huilde
herhaaldelijk onderstreepte hij
tot het punt waar een ouder wordende horizon
de regen wilde opvangen:
“als een zon breekt
tel ik de bloemblaadjes
op mijn tocht
vergeten zal ik niet
wat zij in mij zocht”
ik gaf hem
wat ik schenken kon: het eerste rozenblad…
een dag die me opvreet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 703 Een dag die zijn zwarte broer lijkt
bouwt met zijn ontwitte tanden
van ijle lucht, een kooi
de wolken van zijn gedachten
smelten in zure druppels, ze sissen
op het rozenblad, dat verdrinkt
in een metamorfose tot netel
zijn ijzige adem snijdt
de grond onder mijn voeten
tot blootgapen van de wonde
het bloed klampt vluchtend
om mijn trillend…
Afscheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 687 in zwart door het bos
doordrenkt van herinneringen
delen wij met elkaar
wat de dag met ons deed
te midden van hazen en konijnen
verzetten wij onze zinnen
dichter bij de kern
oog in oog met alerte reeën
gekleurde veldboeketten
brengen ons terug in Polen
in langzame tred
weten wij ons verbonden
een laatste blik naar haar
onder rozenblad…
In het donker
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 1.207 Alsof een kakelvers begin mogelijk is
een haan kraait bij het begin van de dag
de brandnieuwe mensen wakker, nog
met geen herinnering belast
offers aan een vertrokken god
op zoek naar het eigen lot
Het helpt soms door in een rivier
te gaan zitten bij volle maan
en per minuut een wit rozenblad
naar binnen gewerkt, opdat zich
in water het…
BAADSTER
poëzie
3.0 met 32 stemmen 5.945 Hoe 't rozig-blond van 't blozend rozenblad
De sneeuw haars teedren lichaams warmer kleurde,
Terwijl van paarlen vloeiende en omspat,
Zij lelie was, die in den dauwe treurde!
Daar stond ze, steunende op het slanke been,
Zo, dat bevallig zich de heupe rondde,
Nu de armen hoog de dartle lokken bonden.…
Rozen
gedicht
2.0 met 208 stemmen 94.079 je verjaardag koop ik 42 rozen
ik zet ze op mijn altaar neer ik geef ze water
en dan laat ik ze drinken en verwelken later
nog wacht ik tot de cirkel van verdorde loze
blaadjes bruin en knisperend is ik tel hun broze
stiltes dat weet je niet je viert het niet je gaat er-
van uit dat ik er niet meer ben de waarheid staat er
te lezen blad na rozenblad…
Bloemkrans
poëzie
4.0 met 3 stemmen 367 voor de liefste
Wanneer, ook dán als de andre tekens zwijgen,
De ziel haar zucht in kleuren wedergeeft,
De Min haar blos in 't rozenblad doet stijgen,
De Erinnring in 't vergeet-mij-nietje beeft;
Als Hope fladdert in de groene twijgen,
De Rouw in 't lover der cypresse zweeft;
Als Jaloezij de gele tulp doet hijgen,
De Glorie in de frissen…
Anastasis
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 705 laatste geest zou vrezen
meer nog dan de malle steden
die hij onderwezen had
het was Pilatus er geweest
die hem zijn schulden had bewezen
en gezeten voor de statie
van zijn doodsberichten las
Pas door de stad - Pas door de stad
zijn dodenpassen door de stad
voorbij het Pad van Dolorosa
waar hij neerviel op de stenen
voor de vrouwen die met rozenblad…
Nee we huilen niet meer
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 42 Wellicht kan ik beter gewoon luisteren naar de serenere stilte
niet de kilte maar ‘t fluisteren van dagdromen die steeds komen,
naar de parken gaan om even mij als een rozenblad te gedragen
mij wiegend zo op de wind aan het natuurlijk bestaan over te laten.…
Zal nimmermeer gebeuren
poëzie
3.0 met 12 stemmen 4.268 En eer zij kon gedogen
dat iemand die vertrad,
ving zij de lauwe traantjes
in een koel rozenblad.
Wat geef ik om mijn rozen
of ’t maaksel van mijn krans;
ik zal gaan maken paarlen
van ongemene glans.
De tranen werden paarlen,
zo ras haar ’t woord ontging,
die zij met goud doorboorde
en aan haar oren hing.…
Zal nimmermeer gebeuren...
poëzie
3.0 met 13 stemmen 5.867 En eer zij kon gedogen,
Dat iemand die vertrad,
Ving zij de lauwe traantjes,
In een koel rozenblad.
Ving zij de lauwe traantjes,
Lauwe traantjes.
Wat geef ik om mijn rozen,
Of 't maaksel van mijn krans -
Ik zal gaan maken paarlen,
Van ongemene glans.
Ik zal gaan maken paarlen,
Maken paarlen.…