56 resultaten.
Huiswerk 1963
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 177 ik ben als
een slinger van het
uurwerk, onder het stof
staande naast de stolp
het tikt nog in mijn hoofd
al is het een eeuwigheid gelee
ik zie haar nog met
open mond de middag inluiden
mijn hand voelt het tafeltapijt
waaraan ik wegdroom in
mijn schoolse werk
mij ontgaat de zware maag ook niet
en denk ook nog eens aan alles
dat geen algebra…
NOSTALGIE
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 809 Moeder was kruidenierster
in die tijd een zware job
de waren werden afgewogen
gort, meel, groene zeep en drop
erwten, stroop en koffiebonen
suiker, zout en cichorei
snoepjes in glazen stolpen
stonden op de toonbank in de rij.…
De Gletsjer smelt
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 306 Onder een glazen stolp
In een broeikas drijft het gas
Het houdt de straling vast
Hij smelt.…
Dat verlammend werkt
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 144 De facebook-monsters
In Haren, die zo van
Het leven genoten
Dat ze andermans
Vreugde vernielden
En graag opofferden aan
Wat slechts hun eigen
Genot was, heeft voor mij
Van mijn leven
Niet bestaan -
Veel te somber,
Veel te snel,
Veel te diep - moment
Van verlies dat vast blijft
Staan, gestold, met een
Onverwoestbare stolp…
Wending
poëzie
3.0 met 12 stemmen 6.917 De dagedampen daalden diep
en dampten onder donkeren stolp
benauwend, onweerstaanbaar sterk
het strevend, stijgend wezen weg
in langen loomen winterslaap
Nu heft het rijzend licht des daags
den dampen duidelijk voelbaar op
beschijnt opnieuw de breede baan
bedolven onder duisternis
den langen looden wintertijd
De schitt’ring van het lichte…
NACHTGEBIED
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 828 Waarom hebben zij me niet laten gaan
Naar het nachtgebied van mijn dagbestaan
Door wallen van waanzin afgezet,
In watten van duisternis ingebed,
Overkoepeld met een stolp van kou,
Waarin elk trillen bevriezen zou,
Waarin glanzen tot grauw,
Muziek tot stilte
Verstijven zou?…
KÖLNISCH WASSER
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 165 Milena leefde werkelijk mee
Mijn 4711 zou overlijden
In Ravensbrück; ze had iets aan een nier
Ik was allang gestorven, zocht vertier
In ‘t schrijversparadijs aan gene zijde
Waar ik al mijn verloofdes terug zou zien
Zo ook mijn zusters na hun wrede dood
En vader, niet langer zelfingenomen
Mijn longen zijn hier uitermate clean
Weg glazen stolp…
Dichterlijke dingen ?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 94 Spelend onder een stolp
van glas wat geen glas meer is,
de substantie beperkt en
versterkt het in en uitzicht
van plakjes geschaafde tijd..…
Doodlopend?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 91 breng de huivering in het lichaam,
huivering van onbekenden op ons erf,
een zwarte kraai die schipbreuk leed
die mij met beide klauwen beet, in
eigen ziel zijn thuisland meed, toen
ik zijn gouden kooi weer open deed,
werd het een vogel, nooit bestaan
vrij van naam, ik duid dat ik hem
begrepen heb en verstaan, nu kom
ik onder mijn stolp…
ik woon niet in de stad
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 106 waar een nacht zwart aan de kerktoren kleeft
en ik steeds maar denk dat een wijzer onbewogen
over de klok sleept en vermomd als eeuwigheid
in de donkere stolp een verlicht uur aanduidt.…
Hongersdood
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 383 het zand buigt zich over je dood
Kleine arme dichter nooit wordt je groot
de verkeerde wereld de foute tijd
je vader bruut vermoord
je moeder cru verkracht
De grootste was je vast geworden
maar er is geen water er is geen brood
jij hebt geen tranen meer geen hoop
voor jou blijft slechts de hongersdood
Maar wij wij leven in een glazen stolp…
Meikind
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 682 helder, langs de levenslijnen van jouw oude dag
“schipper ik zie de vlaggetjes waaien”
zingt nog in mijn hart, verankert als een beeld
dat bloemen plukt, de lila kleuren mengen zich
met alles
wat mijn voetjes dansten in de lange gang
en de oorvijg toen mijn onschuld stoute dingen zong
het Christusbeeld
dat overzag vanuit zijn glazen stolp…
Gedachten spinsels
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 275 Onder een
glazen stolp valt de nacht
ten prooi aan een nieuw
slachtoffer van z'n dromen,
dat houdt mij weer even zoet.…
Nieuwe adem?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 47 Onder de glazen
stolp vallen aardse schimmen
ten prooi als slachtoffers
in bloedstollende dromen,
het houdt mij weer even zoet
als ik op adem ben gekomen.…
Hoop en Vlijt
gedicht
3.0 met 16 stemmen 7.708 De onmetelijkheid van het heelal is te verdragen
op een mooie lentedag in de Beemster,
thuis op deze eenzame planeet vol tulpen
en stolpen 'Gladde akker', 'Hoop en Vlijt'.
Geen zwarte ruimte maar stralende zon
langs de vaart een grutto zonder weet
van leegte tussen manen, sterren, stelsels.…
spitsuur
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 365 het klaverblad
hij kleeft aan het asfalt in de lange, egale bocht
mijn kont in een kuipzetel van kalfsleer
de gestroomlijnde neus
een sliert van linden in het getinte glas
wekken grote bolle ogen
er zit een slang onder de motorkap
die olie sproeit in de ronde kamer
waar de zuigarm de as aanzwengelt
de uitlaat puft wat roet
onder de stolp…
onbevlekt
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.016 onder een gestippelde stolp van inkt
stampt de ezel met een gebarsten hoef
klampt de maagd zich aan zijn poot vast
zinkt ze in een zee van stro en stroop
Jozef slaat, zaagt, schaaft
op een tapijt van krullen
tot de kreupele stal er staat
planken zonder frullen
de os herkauwt met schuimvlokken op de lippen
bij de eerste verbeten wee kauwt…
Schuilplaats ?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 158 En onder de glazen stolp van de maan
ontbrandt een geweldloos gevecht
tussen verwachting en vernieuwing
rechter in een tijdloos niemandsland.
Te dolen door eeuwen van dakloze bladeren,
een plek waar niemand komt en de seizoenen
als schimmen elkaar omhelzen, schuilplaats
waarin we verdronken als minnaars vermomd.…
Wat ik in je ogen las
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 89 Onder een stolp van glas
stroomt de luie rivier,
ver van de sprakeloze stad,
de vroege winter laat zich
klinken, moeiteloos rust het
slib van de waarheid op een
droog gevallen espenblad,
zonder daarvan te drinken,
Een panorama die ik met name ken,
gedompeld in oeverloze wildernissen,
de ziel niet groter dan een notendop,
gedrenkt…
Tederheid?
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 78 En onder de glazen stolp van de maan
ontbrandt een geweldloos gevecht
tussen verwachting en vernieuwing
rechter in een tijdloos niemandsland.
Te dolen door de dakloze bladeren, die
spreken, plekken waar niemand komt, seizoenen
als schimmen elkaar omhelzen, schuilplaats
waar we als dronken minnaars zijn vermomd.…
Mijmering?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 47 Mijmerend onder een stolp
van een onbekende substantie
die geen transparantie en uitzicht
biedt, de noodzaak lijkt beperkt,
versterkt in pagina’s versleten tijd..…
spoorloos
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 1.589 De avond reikt nu al naar de sluimer,
de paarse en roze tinten in een stolp gevangen.
Zelfs lucht smaakt naar beklemming.
Jouw parfum drijft nog in de keuken.
Jij ging zonder voortekens
Vergeefs zocht ik een vingerafdruk,
verzamelde jouw haarlokken in de badkuip.
Ik vond geen porseleinen scherven,
bewijzen van mijn trilwoede.…
Het Beloofde Land
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 2.716 Wolken hangen nog wat slordig onder een stolp.
Straks schuiven we aan.
Ik hoor een meisje popelen achter de handpalm.
Ik zie haar 'vlam' geeuwen, vlottende drankwalm.
We strelen het kanten tafelkleed,
schermen met het zilverbestek.…
Babel
gedicht
2.0 met 3 stemmen 153 Uitgeteld
gaan de sterren uit, terwijl het firmament buigt
en neerdaalt als een duistere stolp over ons
verpauperen. Warrelt verdord het spreken rond, kruipt
in ons luchtkasteel een kilte na de toorn Gods…
Rozenkrans
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.663 Knielen kan ze slechts
voor de porseleinen maagd
onschendbaar onder de hoge stolp.…
Het lied van de wijn
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.811 Zij gingen heen - hun harde tred
ver-echoot door de lege straat;
de zwarte nacht gelijkt een stolp
die over 't kleine leven staat,
waarbinnen het begrensde spel
òns leven, veilig wordt behoed
tot aan de tijd dat plotseling staakt
de maatgang van ons bloed.…