Alle inzendingen over Samen OR Jaloezie

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Dat we nooit zeker weten kunnen. Dat we volop mogen twijfelen. Dat we rustig mogen aarzelen. Dat we mogen weten dat. Dat we afhankelijk zijn van alles. Dat we kwetsbare mensen zijn. Dat fouten maken mag. Dat falen groeien is. Dat we vrienschap mogen sluiten. Dat vriendschap ook liefde is. Vertrouwen in elkaar. Dat is alles wat ik weten…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

is zoveel goeds En zoveel moois geschreven Dus sta jezelf eens toe Om jaloezie echt te beleven…

Vliegend in het rond vlinders om me heen blauwe lucht, de zon zo fel geen haat of verdriet geen jaloezie of angst alleen liefde waar bevind ik me? in mijn dromen een plek alleen voor mij…

Hij tekende het menselijk tekort en liet je gniffelen om eenzaamheid Verveling, jaloezie en ijdelheid Tragiek gaf hij een vrolijk uithangbord Als hij vilein politici geschetst had Dan hóórde je gewoon wat men gezwetst had…

Nu zoek ik eentje tegen jaloezie.…

met je eens zo weelderige trots, maar gesmoord in jaloezie en twijfel zijn ook hier de zwakkeren in en door jouw hand vermoord, al ben jij de toendra’s uit de kou, het water van de meren waar ik zo van hou – doch je adem is onzuiver als je paart met het land van Uncle Sam terroristen genoemd door velen, al noem ik ze strijders van de haat…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Eén van mijn rare gewoontes des nachts de sterrenhemel te consulteren Net die prachtige volle maan mogen aanschouwen, was me dat feest! Normaal gezien vraag ik dan om papa's wijze raad, onderonsje Enorme verbazing tevens zulk een feest, pa liep hand in hand. Met de knapste liefste dame ooit, mijn zo geliefde mama Koningin van hemel en aarde…

in het verhaal dat verdwaalt niet ophoudt ondanks het zout op mijn wang vergeten wij de jaloezie is de passie alsof niemand er toe doet kus je zoet overal maar vooral mijn ziel als ik voor je kniel vallend als een engel…

jammer van de tijd die ze in hen stak maar na een tijd zweeg ze over haar geluk met hem… nooit geweten dat vrienden zich konden verwonden aan de blijdschap van een ander. en zo kwam ze in aanraking met afgunst en jaloezie.…

Je zou maar leven in zo’n gouden kooi - je valt aan flauwe jaloezie ten prooi.…

Wie zulke nonsens uit de duimen zuigt, heeft enkel maar zijn jaloezie betuigd.…

je moet door, je moet verder, ze achter je laten vertragingen, oponthoud en ongelukken je kijkt achterom naar de brokken en stukken nu na heel veel jaren samen op reis kijken we om, was vermoeiend, soms glad ijs veel hebben we gekregen, veel raakten we kwijt samen tevreden, samen gegroeid en géén spijt…

Wij staan te boek als trouw, saai en gedegen, Voor overspel of flirt veel te verlegen En jaloezie is niet ons pakkie-an. Toch is er reden om ons te verheugen; Wij deugen immers niet - omdat wij deugen.…

kon ik maar bepleiten dat mijn stem voor eeuwig de raadgever van mijn hart zou zijn of dat ik de trots van het verlangen ontvouw in wijze keuzes, niet van jaloezie maar afgeweken van de stille wens dat de dood mag spreken wanneer mijn zaailingen zich hebben gekruist met de toekomst ver vanaf het heden…

de stengel plukte riet uit m’n schouders stille jaloezie op een dinsdagavond de regen vulde grijs de wolken in uit pure balorigheid werd ik grijs achter een antieke scheerspiegel vulde ik de poriën met haar zoals de tandarts m’n gaten…

Samen de dagen met elkander zo te leven de regen en stormen te willen doorstaan nee, niemand zal me ooit meer kunnen geven zoals jij zal er niemand op aarde bestaan.…

we varen op een zee van tijd het strenge vaderland ligt achter ons we zijn ervan bevrijd de kinderen met goede wind verzeild gekoesterd en geklonken en waar de diepte is gepeild de bittere herinneringen in zee gezonken ik heb je in de bloei gekend jij zag mijn wilde streken en gaandeweg werd onze horizon vanaf dezelfde plaats bekeken…

Breng mij daar, waar die grenzen liggen De zangen klinken in het stille hart ’t kwaad, angst en spot niet binnendringen Haat en jaloezie de vrede niet verwart.…

Ongeschreven wetten zetten een streep door onze diepe vriendschap die langzaam wegsijpelt uit mijn hart groen gekleurde jaloezie van opgedrongen kant steekt maakt stinkende wonden die zullen helen met de tijd de littekens blijven zichtbaar…

Waar alle taken zwegen, en roddels jaloezie was tijd de gast. Zijn eindjes knoopten mijn avondzang vast, regen het lied van de arend.…

Een stem diep in mij Zag jullie en zei 'Au,' diep van binnen En even was ik buiten zinnen Een stem diep in mij Zag mij aan en zei Niet gaan huilen meid Want dan ben je jezelf echt kwijt Een stem diep in mij Zag jullie weer, hij Hield zijn mond, was stil Maar ergens hoorde ik die gil Een stem diep in mij Zweeg en troostte mij…

Eens zul je het moeten leren samen met ons door één deur.…

1 Het is geen ruziën, ik noem het: zwavelzuren. Nu het om de mooiste knikker gaat, maken zij van ieder woord een bijtend gif. Daarna zitten zij nog uren met de brokken in hun keel. Dan volgt de schaamte en het zwijgen en het brandgat in hun ziel 2 Hun ruzie loopt op hoge poten met een huilerige stem. Zij vechten niet om het…

Zegeningen gingen wantrouwig heen, brachten woede, jaloezie en zelfs beoordelingen van twijfel mee voor iedereen.…