Alle inzendingen over Samen alleen

samen zat ik alléén stil te zijn een hele wereld ging voorbij bij mijn denken aan jou je kwam in mijn stilte voorbij en zoveel te zeggen had zo zat ik samen alléén stil te zijn en jij steeds meer te zeggen had zo dichtbij kwam je mij en in mijn stil houden van jou er zoveel stilte sprak…

Je spreekt van geborgenheid, iets waar wij samen alleen weet van hebben. Je bent dichtbij in de natuur.…

je iemand die het leven Ten volle en ten diepste kent Woesternijen Die jou weg plavijen Door de storm heen Zijn we samen alleen…

Alweer een nacht zijn wij samen alleen Mijn hart met rouwrand brandt binnen zijn kader Klopt wel door en soms bloedend vervolgt het mijn weg van soms hopeloos Ons verdriet samen…

Alweer een nacht zijn wij samen alleen Mijn hart met rouwrand brandt binnen zijn kader Klopt wel door en soms bloedend vervolgt het mijn weg van soms hopeloos Ons verdriet samen…

De maan kleurt blauw een wak in de wolken stilte woorden weerkaatsen in verdronken zinnen dit is de verkeerde haven wat kan ik nog doen ingehaald voor het ooit begonnen is aan het einde van de oceaan samen alleen…

Langs het spel dat allang niet meer is kruipen mijn rillingen een nieuwe berg en er is treurnis in het verzwegen meer en er drijven dromen langs dichtgeslibde randen en open is meer dicht zoals jij, hoop ik dichterbij een antwoord op een open vraag alleen is ook maar alleen wil jij met mij samen alleen zijn?…

Wij vlogen, deden 't samen Wij landden, samen alleen Hoe, in naam van de Allerhoogste heeft deze terreur zijn realiteit gekregen, terwijl de Toren van Babel eerder al voor verwarring zorgde? © Annejan Kuperus New York, 2001 (1988)…

lopen zullen door welke storm dan ook dat wij nooit alleenstaand zijn zelfs niet in donkerst donker want als dit alles voorbij is zal een zoet en zilveren lied van leeuweriken en pure liefde ons als voorheen weer omarmen dus zit ik hier zonder jou zoals jij daar zit zonder mij maar reizen wij samen alleen…

Dwepen met het gevoel van onbegrepenheid, Uit zwakte, en menselijk autisme Omringt door vrienden en familie, Samen alleen.…

Tranen rollen over mijn gezicht ik kan er niet meer tegen doe mijn ogen dicht was jij maar hier en niet bij haar waren we maar samen, alleen met elkaar dan zou ik zeggen hoeveel ik van je hou en hoe gek ik ben op jou achter mijn ogen prikkelt weer een traan waarom mag deze liefde niet bestaan…

Later bestaat niet meer Het boek dat ik Nog schrijven zou Is er nooit gekomen Plannen zijn dromen Geworden, gedroomd Maar niet bewaarheid, Later bestaat niet meer Alleen het nu nog Alleen het moment Waarin we leven Vanuit een wijd besef Vanuit een wij besef Waarin we nooit Meer alleen zijn Nooit meer samen alleen…

Ze drinkt haar koffie zwart in ‘t grijs decor van stamcafé blaast rook in de lege holtes van uren Daar droomt zij kaders voor samen alleen aan een tafel voor twee waar tijd in trance verglijdt maar soms net te lang kan duren…

niemand anders wij samen alleen wij samen…

Houd me alleen maar vast en vertel me van je leven. Laat me je adem horen fluisterend in mijn haar. Ik laat me meevoeren op het ritme van je stem. Er spint zich een zachte waas om ons beiden heen. Onbereikbaar voor de wereld. Wij tweeën, samen alleen ademen we onze liefde in. Voor altijd, voor eeuwig zweef je in mijn diepste ik.…

Met je laatste adem blies je het lijden weg Een zuchtje was voldoende Daarmee gleed de vrede over je gezicht En nog even werd het licht In de schemer bleven wij achter bij je bed De dokter stelde je dood vast We zaten er zonder jou, verzameld om je heen We zaten er samen alleen…

Wanneer je zwijgt zie ik ogen die geen geschiedenis willen bewaren, en alleen maar een afscheid willen herhalen. Zo ben je een schim en een schaduw die me volgt op een scherm waar we elkaar vonden maar bang bleven dat we samen alleen scherven, littekens en lege e-mails verzamelden.…

Jouw naam verbindt zich met de mijne en samen worden ze oud, maar als jouw naam weggevallen is worden de letters dofgekleurd goud. Dan is de glans verdwenen het dansen voorgoed voorbij twee namen niet meer samen alleen rest dan nog de naam van mij.…

Lippen... samen... zo teder en zacht.. zo hadden zij echte liefde ooit bedacht. Om elkaar heen, omarmde, armen.. harten verwarmen, lichamen omstrengelen, vertrengelen, ineen intens samen, tot een, samen, alleen..... "Voor eeuwig" zeggen zij.. en lopen, met gesloten ogen .. alsof zij anders logen.. aan oude ervaring, voorbij...…

Dan kunnen we nog samen, alleen niet dag in , dag uit. Je zal het wel beamen, slechts soms nog samen voor de kleine guit.…

liefde kent geen leeftijd gelukkig niet en godzijdank anders had ik jou mijn lieve meid nu niet naast me op de bank vakantie vieren en zoveel meer Alles doen wij lekker samen alleen de reacties, die doen soms zo zeer dat zal je toch moeten beamen omdat er zoveel over ons "gevonden is" terwijl ze ons niet eens kennen 'k wist niet dat liefde…

We liepen en zongen Zorgeloos de zon tegemoet We hoopten op morgen We droomden zonder te slapen Stonden zonder ochtendhumeur op Samen, alleen samen kussen op het strand niemand kon iets zeggen of iets doen, we liepen zorgeloos de zon tegemoet die ons telkens liet stralen, we lieten ons verblinden, totdat we niks meer zagen onze…

Verdwalen in gesproken woorden van samen, alleen, stil en breekbaar in mezelf. Hunkeren naar vervlogen tijden, waar alles veel simpeler was, wanneer je iemand ontmoette spontaan samen verder gedachteloos.…

Een gesmoorde kreet, een angstige roep Een wanhopige blik naar de deur, maar er komt geen hulp over de stoep Samen, alleen, gedwongen binnen Al weken geen school, die slechterik zal het nu toch winnen Hij vorst zich een weg om er toch tussen te dringen Haar moeder is in de zorg aan het werk Hij is alleen met haar dochter thuis, die listige…

De frisheid in je longen is van damp, is van dauw Morgen door merel bezongen Wij samen alleen tegen kou Een uur overdag, een avonduur, een uur nat, een uur droog maakt je vrij, opent wegen Geen grens, deur of muur De akker glanst in gloed van avondrood en zomerzwoel Schemer door reebok begroet We weten: straks is het koel De lucht…

met ontelbare anderen Verbonden met elkaar Allen samen alleen eenzaam.…

Maar laat ons trouw zijn, en onz' woorden wijën In waarheid, lief, die bracht niet vaak vaneen; En als we ons leed doen, trotsjes, laat ons glijën Naar zacht vergeven, dat steeds 't hoogst me scheen; En als we ons voelen soms, schoon saam, alléén.... Laat ons dan in elkanders armen schreien.…

De gratie van hun rennen en bewegen, half vliegen over het water, te licht voor zwaartekracht, samen alleen in lucht, nat zand en spiegeling, dat woordloze toebehoren aan elkaar en niemand anders - opeens zijn ze verdwenen zonder dat ik zag waarheen.…

alleen alwaar een desolate sfeer over stilte schreeuwt bedekt de strakke blauwe kroon een einderloos korrelig tapijt dat onverstoorbare hitte geeuwt en bijgevolg alles nog in heelheid vrijt…

Samen zijn maar toch altijd alleen Genoegen nemen met samen alleen zijn... Er achter komen dat dat niet voldoende is. De wereld naar je eigen hand zetten en er achter komen dat je eigen visie niet geweldig is... Niet geboren voor je eigen geluk maar voor het geluk van anderen. Iedereen gelooft erin ....maar ik niet.…