80 resultaten.
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
Mijn domein ?
netgedicht
0.0 met 34 stemmen 438 De dichters worden steeds
verhuld in de betamelijkheid
van emoties als zij worden
gekroond met de kale lauwerkrans
van onwetendheid, wat afdaalt
naar een onheilspellende niveau
van een weerhaan, die maalt en
keert, in een opkomende bries
verteert, op een hoogte die is
afgemeten, daar rust een embargo op.…
Kauwentaal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 Zie die verre torenbroeders,
't lustig landschap nog de hoeders,
weerhaan weer die zwoele wind!…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
In wolken vastgenageld
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 1.122 Soms dan tolde jij om dingen
die wij ongezegd verzwegen
bloosde jij dieprode nerven
van november op mijn pad
zocht jij in wolkenwit gestaag
verlegen land in noorderwind
vocht jij als weerhaan op de spits
het jonge roest - verloren regen
Soms dan wist jij als geen ander
wat voorbij ging in de stad
zag jij er meer nog van mijn hart
dan ik…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
Onweer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 79 De weerhaan op de klokketoren
zet zich piepend naar de wind,
een kat vlucht weg, een deur klapt dicht
en in de verte huilt een kind,
op de daken regengetrommel
aarzelend, totdat het z'n ritme vindt.
De natte aarde trilt en siddert
als 't ontij uit z'n voegen barst.…
BREDASE BOMENTAAL
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 222 toren
van de ruimdenkende Grote Kerk
ziet met voldoening neer
op die brede levendige Markt
en oude straten daaromheen
waar mensen gezellig samenzitten
onder zoele platanen
wier luchtige onbekende spraak
de geest der Middellandse zeekust
naar deze stad roept om er te toeven
vol bezadigd rijk gemoed
de zachtgroene top
met goudblinkende weerhaan…
valschermsprong
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 608 bijeen
tot een scheefvertakte ster
de cirkel die drie tellen duurt
een handgreep verlost het doek
opgevouwen in een rugzak
hanglijnen trekken de baleinen strak
het scherm bolt op
een vleermuisvlerk, een ronde vlek
de schok weert nipt de fatale smak
de spons zwelt in het kruis
doordrenkt van lauw zuur
zo ontdek ik terwijl ik haper aan de weerhaan…
valschermsprong
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 680 bijeen
tot een scheefvertakte ster
de cirkel die drie tellen duurt
een handgreep verlost het doek
opgevouwen in een rugzak
hanglijnen trekken de baleinen strak
het scherm bolt op
een vleermuisvlerk, een ronde vlek
de schok weert nipt de fatale smak
de spons zwelt in het kruis
doordrenkt van lauw zuur
zo ontdek ik terwijl ik haper aan de weerhaan…
Stad,vrucht van eigen spiegel ?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 43 het lot
zijn uitgetreden, verwaaid door de geest en
symboliek, begeleid door de gilden van de straten
adem stokt door vergulde gapers, een ironisch
genot verwekt uit een onverwerkt verleden
het vruchtgebruik van de tijd is volbracht
onbestemde roerselen verlaten in zijn kracht
gevangen zich oprichten als de wind de staart
van de weerhaan…
EMILY DICKINSON 593
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 317 Magie draagt voor zover bekend
Zorg voor een heidens element
593
I think I was enchanted
When first a sombre Girl-
I read that Foreign Lady-
The Dark-felt beautiful-
And whether it was noon at night-
Or only Heaven-at Noon-
For very Lunacy of Light
I had not power to tell-
The Bees-became as Butterflies-
The Butterflies-as…
BLIJDE VERWACHTING
netgedicht
2.0 met 61 stemmen 9.000 Waar is de manestraal
die dwaalt langs de bloemknoppen
die speelt met de weerhaan?
Het zalig moment komt zomaar
als een aardschok of springvloed.
De hartslag ontsluiert de begeerte.
Jij klemt de belofte tussen de dijen
en vergeet de ongemakken van een vrouw
die haar vrucht draagt als een juweel.…
[ Soms schittert de zon ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 Soms schittert de zon
in de druppel die ik ben --
in de levenszee.…
Nog maar het begin
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 99 Ben ik bij jou dan ben jij bij me
maakt niet uit waar of we zijn
of waar we dan mee bezig zijn
want da's het enige dat telt
ongemerkt passeert de tijd
voor mijn gevoel staat hij ook stil
wanneer we samen lachen zingen
als jij me kust word ik zèlf stil
Kleuren schieten door me heen
ik wou dat ik ze zo kon zingen
voel duizend en één…
Nooit saai
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 19 Eerst kijk ik naar de man aan het tafeltje
dan naar het raam van het strandcafé
stil als een foto, witte lijnen om de ruiten
die mijn aandacht vasthouden
zo mooi dat het me niet verveelt -
het wit! het licht! de vlakverdeling!
Ik raadpleegde de wijsheid
van het internet: Waarom
zijn foto's nooit saai?
en kreeg gerijmelde gemeenplaatsen…
De Haan
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.540 Weerhanen en snaphanen, gelijk men ziet,
Schrijven hun naam net als hij; maar famielje is het niet.…
Revolutionibus Orbium Celestum
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 93 Hij herformuleerde Aristarchus' theorie
En grondvestte aldus de moderne astronomie
Zodat er een nieuwe ideeënwereld naakte
Die aan ons bijgeloof een einde maakte
Met zijn planeet die om een ster heen draait
Heeft Copernicus ons gedachtengoed verfraait
Waardoor de wetenschappelijke tijd aanving
En de kerkelijke macht ten onder ging
Nu zitten…