Alle inzendingen over Schemer OR Bestaan OR Daagse dingen

Schemering, wacht... Beeld en pas vertragen tot nacht Lange wacht getijden van gevoel gewoel tot ik op de dag aanspoel verloren tussen jouw waarheid en de mijne Toch doorgaan, de blik achterom verankerd... deze dag doorstaan Ik heb geen kracht Schemering, wacht...…

ik ken dag ik ken nacht ik ken licht ik ken donker ik voel me het meest thuis, in de schemer kleuren zijn duidelijker weergegeven het geluid is puurder en schoner ik proef beter en ik ruik wat ik ruik de schemer is een filter het scheidt zaken van elkaar de schemer is een filter en ik neem van alles waar ik ben vaak nogal kritisch of…

Leg nu ook af waarachter de wereld te voorschijn komt In de schemering van dagen de verlossende toon van het omwentelende woord in de zomen van begrip genaaid.…

in het tikken van de klok proef ik de dagen geluiden vragen mij erbij te zijn ik zie de dingen tastbaar voor mijn handen hun vormen raken mij ze ronden zo mijn wereld in aanwezig zijn ben ik nu mijn bestaan of maakt er zijn het leven aan de gang voelen, lachen, dansen springen, laat de jaren dan maar swingen ik ben er nog niet…

Schemering verdwijnt mijn zijn in niet zijn het felle lichten van mijn hopen dimmen grotere dingen veranderen in kleinere prioriteiten veranderen tussen al dit strijd en gevecht voel ik de vrede en rust ik heb mijn doel bereikt het doel zonder bestemming…

Wat is een gastvrouw een wondermooi ding van ver. bijna een hoofd dat zoetjes ronddraait in een kraag. het kopje grijze thee vaart naar de overkant; twee lepels flirten - zo plesant in deze schemer. -------------------------------------- uit: 'Verzameld werk', 1983.…

Alle dingen worden geboren. Ze bestaan en ze groeien verder naar het oneindige.…

ken uzelf, daarmee ben ik aan de slag gegaan, dagboek begonnen minutieus wat gebeurde vandaag bekeken en uitgeschreven op wit papier met zwarte inkt aan het eind van de dag serieus getwijfeld over het nut van het bestaan tot ik één ding zeker wist hier begin ik nooit meer aan…

Als alles langs je heengaat dan kom je weinig tegen…

ik ben je God vandaag bid mij om licht voordat ik je nu wakker maak ik speelde met de maan verduisterde de verte en joeg herten op met schemering je koos een huis en vrouw bleef trouw aan aardse zaken met gratis had je niets te maken ik geef je vierentwintig uur om deze goddelijke dag te vieren voor de rest ben ik te huur voor…

Je kan alleen maar hopen, licht te zien in al dit duister,nu nog niet maar blijvend is 't bestaan gegeven, al is het soms met veel verdriet. Enkele dagen na het bericht van de kanker van mijn jongste broer.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

is tevens grootste zegen van 's mensen bestaan.…

Mijn vulpen schrijft de blues Over het beeld in de schemering Diepe donkere ogen vertel mij niet dat Het nooit heeft bestaan Dat ademloze tederheid Slechts een illusie is Vertel mij niet Dat ik moet ontwaken uit de illusie van mijn gedachten verder dan dromen kom ik niet Zeg me niets onbevlogen Over het beeld in de schemering Duistere…

De dag… vandaag. Gisteren is voorbijgegaan, de zoveelste dag in mijn bestaan. Weet ik nog wat ik heb gedaan? Niet alles meer, vergeet soms weer. En dat is goed. Stel dat ik alles zou onthouden... Ik zou geen ruimte overhouden. Toch heb ik dingen opgeslagen. Gevoelens over iets wat me nog spijt, ik wil ze ook niet kwijt.…

De schemering schuift de dag opzij Duisternis druipt langs het vensterdak Kaarsen flikkeren de nacht tegemoet Visioenen fladderen door mijn hoofd Dromen openbaren zich weer niet De klok tikt donker urenlange slapeloosheid tot De ochtendzon struikelt over haar stralen De dageraad dringt zich op De donkerte voorbij Een dag lang wacht de schemer…

Hij heeft oneindig liefgehad om al die kleine dingen en vond geluk zo heel gewoon maar nooit of nimmer stond hij stil bij dit intens gevoel van heel alleen en droefenis wat moet hij nu beginnen De dag ebt weg, de schemer glijdt hij ziet de schimmen dolen de beelden spinnen in zijn hoofd haar geur sprankelt in zijn dromen hij hoort, hij…

vaak word ik door schoonheid verblind het is een tint die mij met haar verbindt en ik de blauwe lucht zie als hemel terwijl het gras ruikt naar parfum dat ik ooit rook in Leningrad het is de dag voelen in een zachte zwoele schemer zonder dat ik het licht verlaat naakt is dan ook de werkelijkheid die na verloop van tijd het vlies…

voor wie het ziet het spel kan weer beginnen met een lage inzet angst als zwart achter de dingen de dagen die ik somber was die tel ik niet die doen niet mee.…

veel dingen bestaan zonder naam ze zijn te erg voor woorden sommige dingen zijn verzinsels ze zijn gewoon niet waar andere dingen worden zozeer verbogen dat je ze bijna niet herkent er zijn dingen die ongezien voorbij dobberen terwijl andere roerloos liggen en weer andere die almaar voorbij vliegen dingen vervangen soms…

in roodwarme stralen overpeinst de zon de lange zomerdag zakt in het eigen licht als nacht haar donker baart met schemering als tijdloos wisselkind waar eendaags leven overgaat in dood het geboortebrood voor hen die in het duister hun bestaan vergeten…

Zo word ik, man, toch nog een vrouw; ik die van rood houd, word een blauw; ik die van dag wil zijn, een ding van avond met in de schemering een rode streep, die duidt op wind, tot ik het licht van mijn eigen vind en met mijn rood sla naar dat blauw en ik mijn man graaf uit die vrouw.…

De schemering neemt de symfonie van de dag in vogelvrij vlucht.…

van Zijn ster blijft bestaan En in de nachten der dagen Draagt Hij ons over het graf Droefheid en leed zijn verleden Hij neemt de schuld van ons af…

een glanzende schemering is wat je omringt ook al kijk je door de ogen het is alsof je van binnen zingt en kontakt slechts is om te gedogen vragen om te dagen zal verder gaan dan zien door glazen of openen van je mond het zal je niet verbazen als ik in stilte zeg jouw bloemen staan voor mij in onzichtbare vazen wellicht schouw…

avondrood sluimert nacht aarzelt op de drempel zonlicht neemt afscheid…

geslagen Het is kil en donker om mij heen Stil in de kamer bij de koude haard Dan aan de horizon ontluikend licht De nacht die toch de dag weer baart…

Ik zie steeds hetzelfde droombeeld donker en nooit compleet twee lichamen, verstrengeld fluwelen adem streelt je warme huid een matte glans verraadt het beetje licht dat van duister schemering maakt…

Wolken drijven voorbij de wind geeft ze een richting ik kijk, vragend, zoekend, fantaserend, peinzend, over deze dag. De dag is voorbij en ik begeef mij, in het niemandsland van de schemering. Ik staar, naar buiten. Zuchtend blaas ik met mijn adem het stof weg voor mij.…