208 resultaten.
Dubbelsporig
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 50 jij hebt wel trekjes
van de hoge
ochtendwind
die in de vroege
morgen al wat
witte strepen vindt
ze dubbelsporig vouwt
want atmosferisch is het
op die hoogte erg koud
ze blijven zo langer
in het gareel maar kleuren
met zonsopgang rood mee…
"Rietpluimen wuiven koelte" ( haiku 4x )
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 194 Bloedrode ballon
omhoog gericht, vrij
gelaten bij zonsopgang.
Een verroestend blad
kleeft op het asfalt
de eerste voorjaarsregen.
Vrije appelboom
het is nog te vroeg, toch
schud ik hem de hand.
De wolken breken
het regent zonlicht
boven het rivierenland.…
Orpheus
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 111 Zelfs Sisyphus ging zitten op zijn steen
Toen Orpheus met zijn liefelijke klanken
De wezenloze schimmen bracht tot janken
De Hellehond werd pup en wel meteen
De dichter - zanger won en hij ging heen
Met lopend achter hem die hij bevrijdde
Mits hij niet omzag tot de zon hem wijdde
Hij zwoer het, schraapte al zijn moed bijeen
Toch werd hij…
de Ongewenste
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 80 Maar voor deze zware zwerver, met zijn raadselachtige geschiedenis,
was geen weg terug, Sisyphus noch het leger brachten hem in beweging,
De landschapskunstenaar legde zich bij de Ongewenste neer, de zwerfkei,
in het centrum van de cirkel, werd een uit steen gehouwen boodschapper:
een waarschuwing uit de ijstijd.…
Nomade?
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 90 Het zijn
de moderne nomaden
hebben hun vrijheid
lief
Het laat zich raden
dat onderweg-zijn
reden is
van hun bestaan
Zon en maan
hun kompas en klok
er is voor hen
'n komen en spoedig gaan
Zij reizen
van zonsopgang
tot zonsondergang
uur en dag.....
van luttel belang.…
Ontwaken
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 383 Je hebt me een stuk van jezelf laten zien
dat heeft me enorm geraakt
het was als een rups die zich ontpopte
een vlinder die ontwaakt
Zo mooi als de zonsopgang
een adembenemend licht
toch trad de duisternis in
want ik zag je gezicht
die woorden waren niet aan mij gericht
Je hebt in mij iets wakker gemaakt
ik wou dat het nog sliep…
verruiming
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 634 door velden van vertekende waarnemingen
is waar ik zwem,
zo nieuw als elke zonsopgang,
zo vertrouwd als de komst van de schemer
zwemmend naar de warmte baan ik mij een weg
een weg naar de nieuwe wereld,
nooit weet ik waar het mij brengt
maar altijd wakker wordend in hetzelfde bed…
lege zee
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 79 de windgeesten sliepen
van zonsopgang tot
schemering een
diepe lange slaap
Hypnos beval zijn zoon:
sus ze met deinende
dromen opdat ze
hun razernij vergeten
geen zee ging ooit ten
onder aan verlies of
van verdriet de lege
zee bracht alles samen…
Overgang
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 664 Je hoeft niet meer op tijd naar bed
kleertjes netjes op te hangen
nooit meer zonsopgangen
hoe anders nog daarnet
Rails werd station
willekeurig welke trein
overgang naar eeuwig zijn
voorbij de horizon
Even nog ultiem verweer
het is beslist
je moest uitgewist
zonder afscheid van knuffelbeer…
Aurora
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 623 Zodra zij glimlacht, plaatst zij zich
in de tijd, worden rimpels geteld
op haar voorhoofd en om haar ogen
kraaienpoten na souplesse van
een jonge naar karnemelk ruikende huid
Haar liefhebben is als wachten
op een zonsopgang, die zich in
rosse, zachte passie verliest
zichzelf hervindt en in de morgen
opnieuw zichzelf in licht hervult…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
oranje roos
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 620 gezond wil ik je zien
niet dat bleke
ik bluf misschien
maar in mijn schaarsheid
ben ik ook kostbaar
ik geef kleur aan de dag
bij zowel zonsopgang
als bij zonsondergang
ik ben het oranje franje
de vitaminerijke kleur
het caroteen van het leven
maar ook de schoonheid
ben beslist geen laatbloeier
maar meer de robijn onder de rozen…
Hun vuren laaiden hoger
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 371 heb de trollen
begraven ze spookten
door mijn nacht
hun vuren laaiden
hoger dan ik de
werkelijkheid ooit zag
zij smidsten
donkere dromen zodat ik
dacht te komen in jouw tijd
maar in iedere zonsopgang
werd ik afgerekend
op wederzijdse eerlijkheid
heb ze begraven
hun vuren staan lager
de nachten zonder strijd…
Tussen weiden, mens en cultuur
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 149 in stug herhalen
ligt een weidelandschap te blozen
bij zonsopgang
vaak lijkt het "slechts" een droom
wauw, een groot schilderij
(waarin je wordt toegelaten
als een zwerveling)
maar toch in wezen
door de eenvoud en openheid
nauw verwant zijn aan elkaar
om de eigen weg te gaan
op ’t gekreukte groene gras
bij zaaitijd en pluk…
De zon
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 Zonsopgang met haar oranje gloed
kan je moed geven.
Verbazingwekkend
is zij steeds weer.
Haar grootsheid is enorm.
Liefde hebben
wij voor de zon.
Zij heeft vaak een
positieve invloed.
Foto Hanneke van Hattem van Velsen…
Naar de Oost
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 520 Vierduizend zonsopgangen later,
herinner ik mij die dag
als de gelukigste van mijn leven.
Het gevoel van absolute vrijheid
dat ik ervoer op het moment
dat de Boeing 747 opsteeg
heeft mij nooit meer verlaten.…
Processie
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 468 De koude geur van de zonsopgang
beukt op de nachtpoort,
plechtig richt de dag
een kruis van vogelstemmen op.
Door de oranje lanen van Jerez
zweven maagden en heiligen,
gemaskerde mannen slepen zich
blootsvoets naar de toren.
Rood stof dwarrelt op,
de menigte fluistert
en buigt onder het gewicht
van kersenhout en wierook wolken.…
Zonsopgang groet
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.374 Ondanks het grijs, de zon komt op
weer bewezen wat gisteren hypothese
daarover praat ik niet en verzin
het grote zwijgen, dat valt
Jij gemarmerd Jugendstil betovert
op de bank waarop ik lig het licht
dat aarzelt aan jouw buitenkant
parelmoert en opnieuw verdicht
Jij kraakt, geeuwt de toekomst uit
weet mij kijken met ziel en lijf…
Doorsnee zonsopgang
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 513 De rijzende zon
- zelf bloedrood -
wast in zee
de lansen waarmee
zij de nacht
als een everzwijn
heeft doorspiesd.
Op het strand zit
ik
met scharlaken spatten
op mijn gezicht
ten teken dat ik
deze slachting
heb aanschouwd.…
Sellinger zonsopgang
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 de zon komt op
en vlamt oranjerood
wordt groot
in alle opzichten
de Duitse
windmolens knipperen
onbenullig rood
met hun toplichten
donkere syndromen
ritselige dromen
komen in nood
verliezen inzichten
sterven dood
morgenrood
een onbeschreven blad
stilte, alleen een
eekhoorn, egeltje dat
ritselt in het blad…
het verraad van de dauw
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.255 zonsopgang in september
mistflarden drijven over gras
een vaalbruine spin draagt een kruis
er vloeit kleffe zijde uit haar tepel
ondersteboven wacht zij in het web
gif sluimert in de holte van een kaak
trilharen meten elke gril van de wind
elke loze vliesvleugelslag
maar de druppel glinstert
en verraadt haar plan…
Afscheid
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 245 Zij was zijn zonsopgang
de opkomende maan
het licht van Halley
de zekerheid van de ochtendkrant
van de vers gezette koffie
van het klaargelegde kloffie
dat verdween toen zij sprak van afwas
ramen lappen waar geen vuiltje zichtbaar was
dagen die aan elkaar waren geregen
hij hoorde het aan woord voor woord
zijn ogen dicht geknepen…
XXX - het uitzicht - 1966
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 bar morgenlicht
een gevluchte slaaf schuilt
in de rietkraag
brug in de avondzon
naar nachtelijk duister
gaat rillend water
jc bloemkoolsoep
mijn computer neem het over
kok kom op jac -
terug naar de kust
op de horizon leit emmeloord
verzucht een toren
naar zonsopgang
kiepert de schaal van de maan
de zonsondergang…
Dichtbij en veraf
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 2.796 met veel liefde
werd tijd rekbaar gemaakt
en lange tochten
werden vruchtbare reizen
naar gloedvolle jaren
in natuurlijk samenzijn
tot een laatste zonsopgang
de rietkraag aan de overkant verlichtte
een laatste reis wordt werkelijkheid
het afscheid is zwaar
maar,
de onbekende bekende zwaait
laat de koffers maar staan
een hand…
Tranen van geluk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.197 Al mijn tranen van geluk
wilde ik ooit met jou delen
maar werkelijk alles ging stuk
en het kan jou niets schelen
En ondanks veel intens verdriet
weet je niet wat je hebt aangericht
je ziet ze gewoonweg niet
al die nachten bij daglicht
Hoewel ik nu elke dag pluk
en van elke zonsopgang geniet
zijn mijn tranen van geluk
vervangen door zeeën…
Zaligmakend
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 83 Met zonsopgang lagen
wij in elkaars armen en
werd er een ontbijtje
bij ons binnen
gebracht.
Zaligmakend…
Rise and shine
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 894 Het Wake up-light is zaligheid in opstaan
Een lamp die zich verkleed heeft als de zon
Geeft zóveel energie vanuit de bron
Dat je soms vergeefs zoekt naar de stopkraan
Het nadeel is helaas niet te negeren:
Je moet met factor X je huid insmeren…
De stilte is gebroken
netgedicht
3.0 met 43 stemmen 5.368 De zonsopgang,
de warme gloed,
belicht de savanne.
Het is stil.
Plots...
De vogels ontwaken,
gefluit,
een melodie,
bij het ochtendlicht.
Een kudde buffels,
stormt voorbij,
opgeschrikt door leeuwen.
De natuur is wakker geworden.
De stilte is gebroken.…
Suites voor Annemieke XV
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 134 binnen het raam
opwarming van de aarde
sneeuw in maart
weg in een sneeuwstorm
zonsopgang en ondergang
en zwarte takken
spagaat op de brug
in een ijzige windvlaag
gaat leven omver
het leven omver
in de diepe zwarte nacht
een stom stoepje -
de nieuwe ijstijd
gaan we met z´n allen te lijf
aan de evenaar…