de zee, zo blauw als de lucht
golvend onder de zon
die witte schuimkoppen
die rollen naar het strand
kinderen spelen aan het strand
lachen zoveel ze willen
de zee…
jantje zat op een trapje
vier treden hoog
hij lachte naar zijn zusje
die aan een rietje zoog
zij danste de kwik kwek
met een blozend toetje
maar in een grote plas
kreeg ze een nat voetje
jantje glee naar benee
en vroeg aan sofietje
ikke sal de see opdrinke
geef mij da rietje…
Ik Jan ging ’s morgens met de bus
naar mijn allerliefste zus
in haar tuintje aan het werk
want zij was niet meer zo sterk
graven en spitten
soms even zitten
gewroet in de aarde
(ik vond niets van waarde)
stenen eruit en plantjes erin
had het soms wel en soms niet naar mijn zin
zweet op mijn hoofd
maar ik had het beloofd
zwarte handen
knarsetanden…
Ik had zo graag een lenteliedje willen zingen,
zo’n vrolijk luchtig melodietje
zo’n sofietje-met-een-rietje-liedje;
een deuntje met dat steeds weer nieuw’ geluid
van die straatjongen die fluit.
Je weet toch wel,
zo’n licht en sprankelend riedeltje
dat als een rood ballonnetje
danst in de wind,
aan een touwtje.…
Wanstaltige combinaties van liedjes:
Margrietje en Sofietje hand in hand verloofd.
Er wordt me een enorme kool gestoofd:
Heb je even voor mij uit duizenden kelen.
De Radetzkymars heeft het eeuwige leven,
wie heeft Manuela van haar eer beroofd?
Je krijgt vleugels in deze atmosfeer,
die van mij zijn echter gebroken.…
wang
En ranja met een rietje in een plastic glas
Fantasie en vingerverf op het behang
Als ik later groot ben, dan koop ik heel veel snoep
Niemand die me dan weerstaat
En als iemand er niet voor valt, dan moet hij uit de groep
Desnoods eet ik me misselijk, het is te laat
Och was ik maar weer even daar
Met Jacco en zijn trein
En Tanja en Sofietje…
mijn leugens, mooi verpakt
in knik en vriendelijke lach
terwijl ik anders voelde
ik wilde dus mezelf zijn
en niet zo op mijn hoede
gaf alle ruimte aan mijn pijn
en opgekropte woede
zie nog mijn baas, de heer van Geel
geheel van kleur verschieten
mijn handen wrongen om zijn keel
dat was pas écht genieten
en wat te denken van Sofietje…
Het is der Lage Landen grootste schande
Het is bijkans 't echec der politiek
En toch - ik zeg het heel diplomatiek -
Geen watersnood lei deze club aan banden
Orkanen troffen als nog nooit tevoren
Het bolwerk van de witteboordenkliek
't Hield in de tang het toeslagenschandaal
Gevangene in een ivoren toren
Ging over lijken, een en andermaal…