Alle inzendingen over

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Laat rijkdom mijn ego niet strelen. Ik vraag, als dat mag, slechts brood voor één dag en maak mij bereid om te delen.'…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or not to go’ Mijn persoonlijke maximale opdracht is dan ook Te minimaliseren, te leren de eenvoud van het ‘goed’…

in woorden las ik je gelaagdheid je raakte aan verleden tijd voelde als een deel van mijn omgeving verbaasde met vertrouwelijkheid je maakte altijd deel uit van mijn leven, groter dan in dit geheel je bent een van die honderd ego's die met mij de hemel deelt zeven levens om te zoeken wie er van de appel at, wie er…

Ze namen deel aan de big bang. Ze nemen deel aan vandaag. Ze zullen deelnemen aan de toekomst. Als deel van nog ongeboren kinderen. Eeuwige zwervers zijn onze genen. Wij mensen zijn niets, alles en altijd. Waarom dan zo angstig zijn mijn ego? Waarom dan bang zijn voor jouw dood? Sterrenstof zijn wij.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

ik hoor ze weer die zachte stemmen zoetgevooisd als een orkest zingend van die nieuwe wereld want met zijn allen lukt dat best maar ik zag slechts bronzen haken op zwarte staken tegen een loden lucht en met een braaksmaak in mijn mond ben ik halsoverkop gevlucht…

Op zekere dag zag je een groenteboer, Een wondermooie Maniak, hij was gewoon Om alle vrouwen in zijn zaak een loer Te draaien: hij verkocht ze groente, schoon Van buiten, maar van binnen enkel schimmel. O, niet alleen die vrouwen gaf hij dat Maar ook de doetjes en de boerenpummels, Kortom, aan wie hij maar een hekel had. Je lachte. Hij bemerkte…

Solidariteit werkt pas door wezenlijke eenheid maar daar wringt de schoen want alle mensen zijn anders, pluriform, en divers afwijkend: ieder mens, een uniek potje genen die knellende schoenen snel weggooien!…

Een strengere selectie aan de grens Daarna wordt ieder hulpbehoevend mens Verwelkomd hier in solidariteit Ons land is rijk en dus mag ik toch hopen Dat wij deze verplichting af gaan kopen…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

ik heb jouw bloemen niet zien bloeien was te zeer verblind door eigen kleurenpracht in mijn dagelijkse zorg of de ander die ook zag pas toen mijn weelde over en vergeten was kwam ik echte schoonheid tegen in jouw lach en liefdevolle weten voelde ik dat jij mijn blindheid zou vergeven…

Machteloos voelen zich velen, hun gezichten bleek, een contrast zo schril en met van alles in overvloed zouden zij meer willen delen.…

Ons ego ziet kwetsbaar zijn als zwak. Machthebbers zijn altijd sterk. Of denken dat. Kwetsbaarheid erkennen is altijd indrukwekkend. Alleen de sterksten onder ons durven dat. Kwetsbaarheid zien en samen delen is geen gebrek aan macht. Integendeel. Delen toont een wil die leven wil. Delen baart hernieuwde levenskracht.…

Leiders mogen graag het voorbeeld geven Burgers die naar akkoorden streven Kunnen ze driftig vloeken en tieren Na verkiezing laten ze de teugels vieren Ze bewijzen dat je riant kan leven als aan de eigen stam gul wordt gegeven Royale lonen, sappige pensioenen Fitte ziektefondsen, men begroot miljoenen De rode vlag hangt bij de macht zelden…

Het lied, dat meisje, raakt mij keer op keer, al wil ik niet vaak aan haar denken Dat meisje zonder haarkam zonder jurk, alleen nog cijfers op haar hand en Antonis die andermans last draagt Voor wie draag ik de last van hun leven, waarom is hun leven ook het mijne? Het moet wel voor jou zijn buurman, voor jou, vluchteling voor meisjes…

Er is een pijn die vaag en onbestemd is, maar ook die helder en duidelijk is, beide ontstaan door gehechtheid aan het ego.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Sterven is geluk bedwingen. Want jij bent het verleden dat ik wens als jij me weer vergiftigt met vragen die leven waar ik besta en weer weet dat alleen de doden mij zullen vragen of ik eeuwig gelukkig wil zijn.…

Elke bom is een bewijs van angst en macht die valt en elke leugen laat winnen omdat de dood alleen met onverdragelijke stiltes terugvecht…

Hij is onzichtbaar zonder het geluk dat hij kan verdienen in momenten die hem weer bedwingen achter de kast die hem laten zwijgen van verlies en dankbare lichten die hem beloven dat hij mag wachten zolang hij leeft en zijn waardigheid opgeeft…

jij herfst met jouw verdriet van sterven jij bent zo mooi zo echt als ik je zie wil ik me voor eeuwig in je schoot werpen om eindelijk veilig te zijn ja herfst jij bij jou wil ik zijn omringd door jouw bladeren je geurende kleuren alsjeblieft, herfst mag ik me in jouw schoot werpen ik zal heel stil zijn doodstil…

het huilen van de wereld plensend op de aarde in mijn straat symfonisch en romantisch neerdalend op mijn ruiten vertederend en balsemend, als liefde mijn liefde die 's avonds door mijn geest danst en plots is ze daar in een diamanten schoonheid schitterend van liefde mijn liefde zoals onze liefde de fragiliteit van kristallen lelie…