Alle inzendingen over Spam in de bus

Sommige mensen rijden met je mee vanaf het begin en sommige stappen bij een halte in. Sommige stappen bij een halte uit, sommige blijven kort en sommige blijven tot het eind. Je weet niet wie er tot het einde met je zit, zo is het leven net als een busrit.…

als mijn vrouw met de bus naar de stad gaat hoop ik altijd dat ze halte ziekenhuisplein instapt: dan kan ik haar net zolang nakijken als wanneer ze halte vogelplein neemt en zie ik haar bovendien nog een keer voorbijkomen in de bus ---------------------------------------------------- Uit: 'Gedichten 1938-1970', 1979.…

Ooit postte ik slechts bij de PTT Dan liep ik naar zo’n donkerrode bus En bezorgde zij het kaartje bij mijn zus De dag erna (een enkel keertje twee) De oranje bus van nu is fier en groot Maar springt voor de bestellers weer op rood…

tussen kerst en nieuwjaar bleven zijn telefoons oorverdovend stil spam en andere rommel vulden zijn prullenbak, maar zijn inbox bleef leeg zo is het nu altijd tussen kerst en nieuwjaar en tussen nieuwjaar en kerst hij gooit vruchteloos flessen in zee een schreeuwt zich schor in de woestijn alleen de galm antwoordt soms zou hem…

De bus stopt alleen maar als ik mijzelf aanbied om vervoerd te worden.…

Blik in haar ogen: omarm me, kus, bemin me zo maar in de bus.…

Wachten op de tram, bus of metro en de trein om ergens te zijn.…

Ze weten wat er in W.O. II aan de hand was Vandaar zeker het idee: aan het gas Jeminee; eerst jaren laten verslonzen En dan dit besluit van die politiekbonzen Of zijn duiven soms geen levende wezens Die door God zijn geschapen Waarom nu willens en wetens Die beesten dood gaan maken En dan dat bloemetje van de stadspartij Ik kan er echt…

Als er een eind is gekomen aan al je dromen dan moet je je ogen openen en kijken wat de mensen de wereld aandoen en dan vraag jij je misschien ook af: "Waar ben ik (in Godsnaam) dat men dat mag?"…

Zie toch onder ogen geef op wat niet kan de droom is vervlogen wist je al zolang Toch de herinnering aan haar lach parfum, kussen, ogen die je hartslag het bloed gaf om te pompen deed je geloven er is er maar een waarin ik kinderen wil en zolang dat onbereikbaar is ga ik van bil tot bil!…

Een flinke scheet, daarna een laatste druppel, ’t kwam in de bus, tot nut van blaas en darm. Het antwoord echter van de sterke arm kwam uit diezélfde bus, met gummi knuppel. Dus de moraal: laat u wat uit uw broek hangen, doet u dat dan bij voorkeur niet in Koekange.…

beleefdheid verliest zijn waarden op de bus en op de tram weinig plaats nog voor bejaarden en dat verbaasd gevoel… maakt mij wat bang want vele jongeren staan op met tegenzin ze palmen liever alle vrije plaatsjes in lachen uit en zitten wat te grienen want… ook oudjes moeten hun plaats verdienen wat troebel kijkend door hun ogen beslissingen…

Je keek me zo verlegen aan terwijl we daar bij de halte in de regen bleven staan de bus zou zo wel komen maar wij stonden wat te dromen over een toekomst met ons twee zeker over een huisje aan zee daar kwam de bus en in gedachte gaf ik jou een kus de droom, die nam ik mee.…

Een zwangere Turkse op de bus, snikheet, stikbenauwend niemand stond zijn plaats af. Ik zag haar en dacht : "Even mooi als Maria door die zwangerschap ! " Ik vergiste me, het was Maria niet : een bus is geen herberg, een Turkse geen heilige maagd en de zomer geen Kerst.…

De bus was te laat, maar ‘k ben goed aangekomen, tijdens de feesten…

De zomertijd die zondag weer van start gaat Maakt ons biologisch klokhuis dan wel sloom Het scheelt ons ieder jaar een tientje stroom Da's geld wat bij 't spamshoppen soms hard gaat De klagers die van slag zijn hebben pech Met foute spelling krijg je het niet weg…

er hangt een uiting aan mijn poort ten teken ongevraagde kolder als zijnde promotie en folder ergens waar toorts niet brandt te steken val uit een toren breek doormidden met uw kompanenpolitiek klik ons Janjaapje steun mijn Driek blijf zulks niet bidden gij verrekte niet voor u zelve noch voor vriend kom hier niet vleien ga niet zeuren…

een zucht klinkt door Buckingham als hij fluistert met trillende stem Het stelt allemaal vast niks voor maar ik ga er haast aan onderdoor ik lig vaak hele nachten te woelen begin me zelfs onzeker te voelen Ik ging daarstraks door mijn mail en toen werd het me even teveel het was namenlijk weer die spam over wondermiddeltjes voor hém…

Van veel gemail schijnt het I.Q. te dalen Maar wie constant per E-mail converseert Wordt toch de hele dag geïnformeerd Waarmee diens kennis juist valt op te halen? Niveau? Dat speelt geen rol in deze mailtijd Waarin de status afhangt van hoeveelheid…

Een spammer is gestraft, na vele klachten Wat weggeklikt kon worden, werd verklikt En zo werd een campagne een delict Op soortgelijke zaken kun je wachten Heel die vermeende marketingsensatie Duurt slechts één irritatiegeneratie…

Een verlichte bus rijdt tussen witte heuvels winter op aarde…

Hij loopt kaarsrecht Zijn - veel te grote- hoed wat scheef gezakt De hoed waarin hij schuilt, Die al zijn gedachten omvat En die hem behoedt voor invallend licht en koude Als een cocon om zijn hoofd gesponnen Onaanspreekbaar, onaantastbaar, Als een filter slechts binnenlatend wie en wat hem lief is, een firewall, anti-spam en anti-phishing…

die het speet als die bus maar verder reed Stop, een roadblock, alle mannen er uit!…

Een ondeugende glimlach en oogcontact -die vriendelijke wereld- Als ik uitstap en langs de bus terug loop kijk ik nog even achterom. -en ik ben niet de enige-…

En, zit ik wel in de goede bus? De bus naar Ettenleur? De buschauffeur, werd haar een beetje zat Hij verwees haar naar de controleur Die wist van alles wat... Meneer de controleur: Kunt u mij zeggen Of deze bus, wel doorgaat naar Ettenleur?…

Ik zie je staan, geduldig wachtend op de bus, vandaar dat je bij die halte staat, wat doe je? Ik zie je staan, dan komt de bus eraan, belemmert mijn uitzicht maar in een flits, zie je mij. De bus rijdt weg, ik kijk hem na, voel dat ik bekeken word kijk weer naar de halte.…

Levensloopbestendig werd - als ongewenste spam- badend in een bad van bloed in geniepig geheim onder mijn voordeur geschoven. Ik weet van geboorte tot sterven zijn fases te onderscheiden gekenmerkt door eigenschappen en patronen.…

Hij stal een bus en reed op stel en sprong die mastodont van Doetinchem naar Vorden. Hij was verzot op openbaar vervoer en dus begon hij met een tienertoer.…

In de bus is het leeg de plek naast mij onbezet Maar stiekem verzin ik je hier Ik moet lachen om iets wat je zegt En even heeft het allemaal nut maar als ik weer naast me kijk ben je er niet Ik teken je gezicht op het beslagen raam En de schaduw van je lach is nog op mijn wang Jouw stoel nog warm Als ik bij mijn halte uitstap zie…

dreunt nog door in mijn lijf zo lang bleef het onbeweegbare in stand en nog langer vertoefde mijn hart in de vriezer waar ijs ieder gevoel of beweging uitbande, de deksel onaantastbaar bleek en dat al na enkele jaren van vruchteloos zweven in dromen van verwachtingsvol streven naar naar ja, naar wat, blijkt nu de genadeloze vraag de bus…