3033 resultaten.
Verlichte familie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 135 Mijn spanning bevrijdt me niet
pas tot in het einde van mijn dagen.
Wanneer ik Jezus Christus geef
wie hij was en is, geef ik mezelf
terug aan hem.
Verder gaat het leven, altijd stuwend
krachtiger dan voorheen, gevraagd en
vooral ook ongevraagd.
Spanning wordt ontspanning als ik Mohammed
laat zijn voor wie hij is en blijft:
Mohammed.
Geen…
Compassie
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 94 Voor helemaal niks
leef ik dan nog
beleef ik dan toch
dat Al
wat nietig scheen,
ik, als compassie
in jouw hart en geest
achter liet
zonder enig verdriet.…
C'est mourir un peu.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 401 de maan zal blijven staren
als ik niet meer zal zijn
in duistere zwarte nachten
is het gele licht niet mijn
de wind zal blijven waaien
door de bomen, over het gewas
de krakende zwiepende takken
vertellen hoe het eens bij mij was
het water zal blijven vallen
uit de donkere wolkenlucht
het leven duurt maar even
in gedachten waarvoor ik…
Mijn kanalisatie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 110 Het begon zonder einde.
Het is helder, helderder dan de aarde
mij kan bieden...
Het vraagt een toewijding die zuiver is
en blijft tot de dood volgt.
Het brengt het inzicht, vanuit...
het Hoger Licht dat ik mag aanschouwen,
waarvan ik meer ben gaan houden
dan wat dan ook, gedurende dit leven.
Het zorgt voor vertrouwen en voortdurende
bescherming…
Eén dag zonder...
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 172 Sinds de dag dat ik,
als kwetsbaar mens op aarde
reeds stierf
verwierf mijn sterven
jouw bestaan in mijn bestaan...
Na zo'n dag kijk ik weer liefdevol
en vol van vredig verlangen uit
naar jouw samengaan omwille van mijn
harmonieus voortbestaan!
Je bent toch altijd bij me: ik geef jou zorgen
maar verlicht je eveneens van je zorgen.…
Krachtmeting
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 128 De pijn en negatieve kijk
zijn er,
om jouw kracht te meten
aan de werkelijkheid
de pijn en uitdaging daarvan
zijn er ook om
vreugde en rust
te vinden en waarderen
juist als je dacht,
dat ze er niet waren
komen ze om de hoek kijken,
wanneer de vlam tot kalmte
kan bedaren.…
Morgenland
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 168 Als de donkerte zich
op rukt tot aan de
ramen en deuren
van mijn huis,
dan haal ik
mijn kracht
uit de luwte
van het Morgenlicht.…
Omarming
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 140 Na de lange innige omarming,
het liggen op zovele zachte delen:
schouder, arm, borst, buik,
het horen van je donkere stem die geruststelt,
als streelde hij gevoelige plekken heel,
na het klaren van elkaar,
het dutje, het opstaan,
het weggaan,
nadien breekt het grote zwijgen aan.....
als werd ik alleen,
op een mooi eiland achtergelaten…
Over-vloed
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 117 De zee bedekte zowat het hele strand
lopen kon alleen op de mulle rand
langs het duin,
de paal van de golfbreker zichtbaar nog,
welig het sop
als een dikke laag room, ruim,
klodders en flodders die vlogen als vlinders.
Blootsvoets waadde 'k me in zacht schuim,
golfjes vierden talloze randjes
en landschapjes die allen mochten zijn,
daaronder…
Nog minder
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 93 Vanmorgen zei je:
dat kan niemand je meer afnemen
ik liep langs het strand
de wind woei het niet weg
de golven spoelden het niet mee
het zand bedolf het niet
de meeuwen konden het niet overstemmen
integendeel
alles leek het te willen aanzwellen
zodat ik bleef,
bleef zwelgen in de herinnering
van mijn hoofd op je schouder,
hoe dat leek…
Verwondering
netgedicht
3.9 met 9 stemmen 158 Als ik mijn hart in het grote hart,
mijn stem in de stilte leg
zoals de druppel opgenomen door de zee,
één wordt
zodat 'k kan mee bevloeien,
helpen groeien,
dorst lessen,
zwijgen en kan zeggen,
er te zijn voor jou, mezelf,
genieten kan
mijn geluk doorgeven,
want nog steeds... is er zoveel kleur,
de bottels en de bessen,
de ondergrondse…
Over spiegels
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 96 De spiegel in de gang,
en bij het bad,
in de wc
die spiegelen mijn ogen en mijn gezicht.
De zee spiegelt de zon
en haar stralend licht,
een plas spiegelt wolken,
een bomenrij, de volle maan
of een stille zwaan.
De sloot 's morgens de nevel.
De pluimen van riet
zie je nog scherper
in 't water dan op 't land,
en een korreltje zand…
Per omnia saecula
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 90 Mijn geliefde, verberg je toch niet in mij.
Laat je ervaren als nú de geuren rond de esdoorn
en groei in mij, blij als de bloesem in mei.
mijn hart is die Rococo-lotus tempel,
dat innerlijk juweel waarin je woont.
Waarom druk je niet op míj jouw stempel?
Onrust en wellust verdwijnen snel, zelfs in mei.
Wij zijn één. Het hinnikt hier... Ja…
Date in Urk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 Een heel leven
verteld in een uur
onder een parasol
een leven bol en vol hulp,
van ergens in rollen
en ja de reizen van je vrouw
en jouw zeilen, je boot net verkocht
terwijl wij boten zien op het meer,
de lieve meisjes
in geel groen die ons serveren,
aan het einde vertel je
hoe ze de weg afreed.
We lopen nu
en je vraagt hoe mijn verhaal…
Tussen hemel en aarde
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 171 Het duurde lang voordat ze grondde
Omdat ze in de hemel aardde
Ze niet de duisternis aanvaardde
Die in de Lichtrivier uitmondde
Ze wist niet van ‘de zwarte zonde’
En hoe of die zich openbaarde
Toen ze die eindelijk ontwaarde
Was dat juist voor haar laatste ronde
Daar ze alsnog haar taak aanvaardde
Gelukte het haar zich te hechten
Aan water…
Alles
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 83 In de beslotenheid van adem
is het leven als een heraut
die spot met eenzaamheid
zijn hoongelach tekent een frons
op het eindeloze voorhoofd
dat de horizon voorstelt
een god is nimmer te bespeuren
de enige aanwijzing is een plek
die overal en ergens is
waar men nooit op zoek naar gaat
daar waar men denkt te vinden
wordt op ongeloof…
Een ochtend zen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 86 de dag dat er twee zonnen waren
alle geschiedenis geschreven is
alle vrouwen ontmoet
al het zaad gezaaid
de steen in het water gegooid
uit de losse hand
en veertig jaren terug
in eindeloze cirkels
slechts meegaan met de stroom
als water om alles heen
met een kalende kop
en nog geen boeddhist
wie zonder zonde is…
Vederlicht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 54 jouw pen raakt mijn ziel, vederlicht
letters weven woorden in welsprekendheid
die zachtjes landen in een literair gedicht
dat zoet en mijmerend blijft zweven in de tijd
woorden die als veertjes
blijven liggen op mijn huid
zo teer, zo fijngevoelig en zo licht
maar die tezelfdertijd getuigen van gewicht
hoe blank een ziel dat zoiets wonderlijks…
kobaltblauwe veren
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 56 langs de
vloedlijn van
mijn binnenzee
liggen diep
kobaltblauwe veren
kon ik engelen
plukken uit
de werkelijkheid
dan zou ik het
zeker weten:
deze liefdevolle
kleurrijke veren
passen bij het
engelenkoor van
Cherubijnen…
Eindige illusie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 54 als een fonkelnieuw beginsel
hangt als gesponnen suikerspinsel
het ochtendlicht tussen de bomen
de draden zo precies geweven
als in een ragfijn spinnenweb
de puurheid overvalt me, ik heb
het zo nooit eerder waargenomen
het teer verspreide licht
herken ik uit een voorbestaan
waar eeuwigheid en tijd
als vloed en ebbe samengaan
ik ben een…
er is veel kracht
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 94 geen enkel begrip,
blijft in wat jij doet alleen staan,
zit daarom in een dip,
maar er is veel kracht
tussen de hemel en de aarde,
zeg niet nee ik wacht,
want daarvoor heeft het teveel waarde,
een mens bezit veel meer
als jij jezelf beter aanvoelt,
je bent levenslang in de leer,
zo heeft god het bedoeld,
dus voel je niet eenzaam,
spiritueel…
Moeder Meera op tournee in Europa
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 51 In sari gaat zij naar Den Haag
of op visite in de abdij van Pont-à-Mousson.
Thalheim vaart wel bij deze avatar.
Ook in Antwerpen werpt zij graag
een roos of lotus.
De zaal is al gevuld met mystiek morgenrood.
Tevredenheid verschijnt in borst en buik,
genezend,
alsof alle problemen verdwenen zijn.
Eilandje van verstild geluk, verre van…
Wie zij is.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Zij is sterker dan
betrekkingen
verplichtingen
aanwezigheid
van andere zielen
zij is geen orkaan
of suikerspin
zij is een kracht
die zich al stromend
verbindt.…
ga mee
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 61 ik was even in ruste
toen gefluister langs
de oren blies en zei
ga je mee
mee met mij
zomaar
vliegend vlieden
*
wonderbaarlijk
dat zij mij met
vergankelijkheid suste
ik wist niet
dat het mijn geest was
die zich zelve vaarwel kuste…
Spiritueel verlangen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 466 Het oneindige verlangen
Rust is geen gegeven
Door belevenissen bevangen
De eenwording is het streven
Zoveel meer dan alleen het leven
Een gegeven zonder rangen
Een wereld zonder belangen
Onvoorwaardelijk blijven geven
Een verloren strijd
Een gevecht zonder eind
De waarheid die men mijdt
Gedrag steeds ondermijnd
Tot elke compromis bereid…
Genesis (Spiritueel)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 Het lied van de schepping
spreekt nog altijd van bewondering
in brullende stilte van de zee
wind die dat zacht teweeg bracht
het maagdelijk ochtend licht
voor de geboorte van de zon
de maan met al haar verschijningen
in een heldere nacht
meer kon er niet worden gedaan
het is voldoende dit alles zien
voelen en te ervaren
dat goddelijk woord…
denkwereld
netgedicht
3.4 met 8 stemmen 390 mijn gedachten aan
alsof dat de wereld is
waarin ik leef
het is niet als een
geestelijk bestaan
daarvoor zijn mijn hersenen ,
voor zover aanwezig,
te veel op dreef
ja, wel is het zo
dat ik door al dat denken
er soms uitzie als een geest
verbleekt turend achter mijn bril
maar ik heb nog nooit
een engel zien wenken
die iets spiritueels…
See.
hartenkreet
3.2 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.4 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Spiritueel de aarde heelt
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 113 haar kleuren
spelen altijd piano
in de symfonie
op het doek
zelfs in zwart wit
voelen akkoorden
de woorden die zij
spreekt op het linnen
diep van binnen
straalt het sterrenstof
dat zij penseelt en zo
spiritueel de aarde heelt
nog is de schepping
niet voorbij als bijna alle
paradijzen zijn verdwenen
zij woont er heel dichtbij…