Alle inzendingen over Spugen

Ik spuug hem woede in 't gelaat Hij zegt Wat ben je mooi zo kwaad en wist mij uit…

Vergeven, wie me goed kent, 'k ben een goed ding Ieder begaat fouten, wie zegt, ik niet, is een leugenbeestje. Harde woorden, dom gedrag, ik vergeet dat snel Daar ben ik tevreden om, dat vind ik wel. Ik was zwaar ziek, men spuugde in mijn gezicht Hij wist niet beter, mij valt het nog steeds niet licht... Pijn, ach, ik heb er veel ervaring…

Als een klein vogeltje spuug je in het rond. Denkend dat je het hebt gemaakt Ben je nog niks veranderd daar sta je dan alleen met spuug druipend uit je mond.…

Spugen naar mensen, is asociaal schoppen en vloeken eveneens middelvinger opsteken, niet normaal dan weet ik de rest van de ellende niet eens! Doeslief, een prima actie die de priem op de neus zou kunnen zetten ‘k ben benieuwd hoeveel reactie dit oproept zodat we kunnen zeggen: Dit heeft zin gehad!…

Steken in het water Spugen in de lucht Gillen tegen rotsen Kiezen voor de vlucht…

Soms als ik denk dat ik leef loop ik rechtop en spuug ik het in mijn eigen gezicht Zo vertrouwd als het voelt is het ook…

Mijn mond open van verbazing, Het bloed komt tussen mijn lippen, Ik spuug, ik spuug, ik spuug, Mijn ogen zijn aan het snikken. Het huis erachter was al rood Maar begint nu ook te vervormen, Blauwe ramen breken klein, Het lijkt hier te gaan stormen.…

Spuug zat nattevingerwerk…

Een manueel therapeut 'Oet 't Grunnegerland' spuugde voor hij ging masseren flink in elke hand. Hij zei: "Olie is duur; mijn fluim is puur natuur! Daarbij geef je iets van jezelf aan iedere klant!"…

Wie spuugt laat z'n dna achter letterlijk en figuurlijk: De Niet Aangepaste!…

Ik spuug de spiegel om dat beeld van rotte vis. Dan klinkt gesmuikt gegiechel alsof het is dat ik mijn eigenlijk bekijk dat klaarblijkelijk nog maar voor even een oerlelijk blijk van leven lijkt te geven.…

Ga mens, vooruit, de oorlog duurt maar kort, benut je kans, schiet vijanden aan gort Snuif kruitdamp op, verduister regenbogen en spuug omhoog tot in je eigen ogen.…

Mijn rauwruwe keel schraapt het slakkenslijm van luchtpijpen en gorgelgeloogde longblazen trilhaarsgewijs richting mond in spuien te spatten sputem - spottend te splitten spuug dus: een flutse fluim de wereld in die toch al verkankerd is en wegettert vol zweren.…

dans op zonnestralen spuug de middag uit ga wat schaduw halen gooi die maar languit beleg de avond zwart alleen vuur zal licht ontketenen je boeien afdoen in een opening naar mij zal ik nu of nooit de nacht doorhalen en jou erbij?…

Spuug je gal in mijn gezicht. Je raakt mij niet, noch mijn lichaam. Ik doe gewoon mijn ogen dicht. Ook mijn oren willen niet horen wat je op je lever hebt. Ik voel alleen nog diep van binnen; mijn hart dat bonst met groot geweld.…

Ik spuug, ik krijs, heb geen manieren, mijn arrogantie kent geen grens. En toch lijk ik, van alle dieren het allermeest op de mens.…

ze ademt vluchtig braakt zich de nacht in verbergt zich achter woorden en geeft de pen de schuld ze veegt het spuug van haar lippen duwt inkt in het papier verraadt haar eigen gedachten en geeft de dag de schuld na iedere zin verder ontkleed ze geeft de lezer de schuld…

Op handen en knieën spuug ik bloed op het borrelende zand en struikel overeind, het is vloed. Rillend stroop ik de doorweekte kleren van mijn lijf, ik kruip over glibberige rotsen en hul me in de duisternis van een grot.…

daar lig je dan uitgeteld naast me, slapende schoonheid, je trekken thuis, ontsnapt aan regie - ontspannen, wat spuug lekt uit je mond, zelfs pruttelt ergens onder het laken een windje dat je lippen de naam van een ander prevelen is niet leuk, dat we als je wakker wordt hartstochtelijk vrijen maakt alles goed…

Google leert dat duiven wat op te kroppen hebben; spuug voor hun gespuis. Maar het mooiste is toch wel: een duif keert altijd terug naar huis.…

ik sta op het balkon met de wens een blad te zijn, behorend tot de populieren, zwierend in een wind van zon sloom danst mijn schaduwvlek, onder het gewicht van de hemel, met de dofgroene spiegeling van het vetglanzend bladerdek door mijn fijn vertakte aderen welt wit spuug van goden, het chlorofyl voor de mensen het bloed van de bladeren…

In de ochtenden als ik wakker wordt rochel ik zit het vast op mijn borst spuug ik op de grond En gedurende de dag voel ik het trekken aan mijn stembanden Hoor ik mezelf raspen als ik praat Soms denk ik dat als ik tegen het licht sta de donkere plekken in mijn lichaam zichtbaar zijn Maar het is mijn eigen schuld Kankerverwekkende…

Hij geeft zich over, de vis begint te spugen, het is of hij opnieuw geboren is. Hij doet wat hij moest doen maar het kwaad komt bovendrijven, de oude Jona komt weer tussenbeide. In het nieuw geboren licht jonast Jona voor Gods aangezicht.…

Mijn huid drinkt niet langer meer het spugen van jouw mond. Het aanraken van jouw handen heeft mijn wangen alleen maar verwond. Mijn lippen drogen uit door jouw afwezige woorden. Jouw remmende oppervlakkigheid heeft mijn ogen in de verte gebroken. Blank zijn mijn tranen in jouw hardvochtige gebaren.…

lange stroken vel over uitgebloosde kaken ze maalt het leven tussen haar afgebeten kaken en maalt niet om de spuug die sporen trekt naar d'r behaarde kin de veranda kraakt in dezelfde oude voegen wanneer ze opstaat en fel haar vuist de lucht in gooit geen vlegels in haar hof ook niet vandaag oma doet niet altijd een tukje na de noen…

in de violette dageraad lispelt een verschil gedroomd langs kussenspinsels en wat spuug dat uit mijn open mond een zachte wang bereikt lippenliedjes fluisteren nog, wanneer de slaap mijn hoofd verlaat teer en onbezoedeld spreekt de dag dat meer in monden ligt dan goud, nog voor ze oud is mijmert ze dat buiten, tussen eeuwig groen wat…

De snorkel van de snorkelaar al voor het spuug en zilte water, in het vet gezet. De televisie ratelt door; Ik ga naar bed.…

Wij leerden in de praktijk dat je niet sterft van andermans spuug, en een bevrucht ei soms bezweek.…

ik maak je wakker en borstel je zintuigen ik wek je tot leven dwing voorspoed af magische leeuw jaag alle kwade geesten weg spuug al het eten uit breng me geluk ik borstel je manen Het is zover! je bent tot leven gewekt nu dans ik een machtig mooie leeuwendans met jou dierbare leeuw van Chi Chi Lau…

Langzaam drijft het kwaad naar boven Als de geest naar de bodem zakt Ik loop met mijn hoofd gebogen Door kwaadheid gepakt Het drukt tegen mijn schedel Het loopt tegen de schedelmuur Het kwaad is soms de hemel Slechts bitterheid smaakt zuur Ik spuug wilde frustratie Schiet de pijlen van mijn boog Kwaad verdwijnt in concentratie…