Alle inzendingen over Stad OR liefde OR Wakker

deze open ochtend veel te zacht zoals mijn bed dat ongedekt verlaten ligt, een laken tot sierlijk kleed geduwd, het leven nog maar half geweken een radio, een lied speciaal voor mij, de zanger lacht een nieuwe morgen elke dag, een waarheid uitgestreken in tranen, boeken met verhalen waar ik niet meer aan dacht maar nog van droom, zo te vroeg wakker…

De wekker hoeft niet meer te gaan maar de ogen zijn uitgerust klaar om wakker een nieuw hoofdstuk open te slaan.…

op je knieën, beval je en alles werd zwart stil verlamd de stoelpoten gebonden aan de mond van macht schaduwen, de poppen op je rug en alles werd lelijker de verste hoek binnen handbereik telkens anders de gil toen de aarde in de nachtspiegel van de kamer keek op knieën die zwegen stil de vergetelheid op het eind…

met nog wat kreukels op haar wangen van het kussen dat zo heerlijk opgerold onder haar hoofd lag wordt ze wakker juist op het moment dat de nacht zich vol overgave geeft aan de nieuwe lentemorgen de vrouw ze knippert nog slaapdronken rekt zich uit haar haren nog wat verward de poes aan het voeteneind rekt mee een grote gaap en roets…

een sigaretje een borreltje voor het slapen gaan maar wat dan als je niet meer wakker wordt dan was het niet meer eentje maar je laatste ik lig daar soms wakker van…

ik zocht jouw stilte op en vond gedonder in de holte van de nacht zwartgallig als altijd werd ik verwacht in hoeken waar ik nimmer wilde zijn een toermalijn glanst mooier maar mijn haar draagt altijd nog een zweem van goud the cloud verzamelt wel ik stop er woorden in, die nimmer willen zijn…

in het voorbij gaan streelde ik je lijf een hand zacht jij wachtte af en ik kreeg meer dan ik dacht ik geef toe ik wil je maar ook de tijd en dan verdwijnt de droom uitgeslapen word ik hard wakker…

onschuldig wakker worden met het argeloze open gemoed van een kind je hart klopt en spreekt vanzelf nu als warme voeten de koude vloer raken ruimen magische minuten het veld…

deze nacht hoor je de ransuil aanhoudend klagen Nyx godin engel van de nacht verbergt haar vleugels in duisternis de hardhandige vleugellamme landing in een cipres Dionysos laat je leven! voeten zoeken aards houvast ze moeten zich wortelen van dag tot dag Helios maant tekent streepjes licht over je gezicht…

Hij is volkomen veranderd door zijn oudste dochter Er is een tederheid die zelfs liefde niet wist aan te wakkeren…

mijn droom waarom maakte je me wakker al mijn liefde tevergeefs mijn droom blijf mij bij blijf bij mij…

in gebouwen levenloos zonder liefde op zoek naar het park…

In de kleine stad van mijn hart woonde jij zo veilig en gaf jij deze stad warmte en gezelligheid Het leek een schrijn die vol met jou liefde was Opeens verdween jij Naar overal en nergens de stad begon te vergaan en de lust verging me om te leven het is nu een lege stad Ze verdwaasde om zich heen zo vervaarlijk de schrijn…

Van de aarde waaruit ik Vanmorgen moeizaam geboren word Ontstijg ik de aardse gebondenheid Die mij het soepele bewegen belemmert En die mij het liefst met gebogen hoofd En stramme spieren voort doet gaan Als ik verwelkomd word door Het eerste koude morgenlicht Van deze nieuwe dag waarin ook De pieren die mij omringen hoopvol Wakker…

Uit angst geboren Door schuchterheid Getogen, Door ingetogenheid Bij de hand genomen De blik altijd Naar binnen gericht - Te bang, eigenlijk, Om naar buiten te kijken Laat staan om mee te doen, en Onder zware aardse last gezwicht…

Hoofd dat niet Meer wil - Benen vastgebonden Door onzichtbare Banden uit het Verleden die mij Het voortgaan Beletten Zachtgesponnen Zilverdraden Die als een Onverbiddelijk cocon Het lichaam omspannen Met verstikkende deken, Laatste halte voor De dood…

Mijn gedachten harken de duisternis bijeen In de groeven landt mijn spleen Een dag opent traag zijn luiken Mijn tuin aan ideeën netjes geschoffeld Angsten, onzekerheden weggemoffeld Een frisse herfstgeur dringt zich op…

wakker gekoesterd de streelzachte huid van een slapende baby met het leven verwarmen en in liefde omarmen…

als rijm na vaas als dommelend wakker worden thuis als nieuw als mengend meegenomen de kleuren van liefde…

het leven gaat nu verder de poort is gesloten vaarwel dode stad tot al de sneeuw is gesmolten vaarwel dode stad ik heb van je liefde genoten…

Firenze Stad die moderne oudheid straalt Je kunt verdwalen in rust Eeuwenoude stegen vertellen Hun diepste geheimen Firenze De stad van liefde Ligt in het zachte zonlicht Waar dichters en schrijvers Zich laten inspireren Firenze Toscaanse schoonheid De passie voelend In het nachtelijk licht Firenze stad van rust...…

bij terugkeer aan het meer graast onrust ben ik wankel onbewoonbaar en verjaag een vlinder wie mij zich herinnert liegt of is gebrandmerkt lacht de wind ik haal mijn schouders op en kerf hun namen in de banken aan het meer eerder je gezicht warm je huid niemand die ons herkent als de stad wakker wordt en licht gelooft wandel ik als…

de stad…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

I heerlijke geurtjes zweven over de drempel voor de rollator bij de oude rijn zwem je in een warm kuurbad de kou voorbij - alle gekken gaan naakt zwemmen in de singel het is hoog zomer je wordt wakker belast met wat je draagt een lieve glimlach lage winterzon op zoek naar saharageel boven onze stad…

Het klikken van haar hakken houdt het trottoir wakker. Storm raast en geselt de stad - kattensprong.…

elk wezen verandert in de duisternis van de nacht eenzaamheid is het donkerst in alle tinten zwart de aarde ruw wakker geschud in een zee van brokken steen de onzichtbare aanwezigen de schreeuwen van pijn verwarde raven cirkelen tussen hemel en aarde de vergeefsheid van alles staat vast nergens thuis in een onherkenbare stad…