Alle inzendingen over Stappen

Vandaag zetten voeten stappen vooruit met de afdruk, achterom, is gisteren, op de weg terug…

Héél langzaam stappen door gras: naar alle kanten vluchten jonge padjes heen.…

Sommige stappen bleken ook voor jou te groot dus neem je tijd om te groeien tot wie je werkelijk wilt zijn…

Dat ik me niet langer verzet, tegen de loop van het leven. Tegen het feit dat alles stroomt. Dat ik niet langer weerstand bied, tegen verandering. Tegen de waarheid van de dood. Dat ik niet langer vasthoud, aan gebeurtenissen. Aan de halmen van het stro. Dat ik niet krampachtig wil behouden, waar ik met mijn hele hart van hou. Ik hou…

Jij zweeft als een fee in het neonlicht, Jouw blik is overal maar niet op mij gericht. Ik sluit mijn ogen en laat me ook gaan, Naar een punt dat ik je plotseling naast me waan. Voel je frisse adem blazen in mijn oor, Lieve woorden die ik van jou hoor. Sla de ogen snel open, maar sta weer alleen, Kijk verdwaast naar de dansvloer, waar ben…

vrede torst toekomst op zijn rug in de val van het verleden één stap vooruit twee stappen terug.....…

Gelukkig wist Max ongeschonden uit te stappen maar met een onredelijk protest weet hij zich daarna toch nog lelijk pijnlijk te verstappen.…

Morgen zet ik verse stappen verse stappen op het doek als voor het eerst een schrede in vers pak welk maagdelijk wit was bezorgd in de nacht waarin de klok een nieuw jaar inluidt bleef de uil stil kust de ochtend me wakker baant zon zich een weg door voorspelde nevel zodat ik niet verloren loop 4-3'67 ~ 4-3'11…

Gekraak van stappen in sneeuw, vrolijk gebabbel. Een ree vlucht het struweel in. De abdijtorens wenken.…

buiten tijdsbesef vormen jaren het lichaam een soepel verloop in de bloei van het leven buigt wilskracht lome stappen…

De wereld rond over 80 treden 5 verdiepingen Gerechtsgebouw Rotterdam Kop van Zuid, Laan op Zuid nee niet blijven zitten opstaan, lopen, stappen 10 trappen te beklimmen en uw wereldreis is begonnen stap voor stap van start tot finish met aan uw voeten zicht, inzicht, uitzicht, vergezicht en 'zijzicht' op het wereldse fotowerk van…

Aan miltvuur stierf tot nu toe welgeteld Maar één persoon op onze hele aarde, Terwijl alleen in Zwolle vijf bejaarden Voorgoed door salmonella zijn geveld. Dat witte poeder is dus een link goedje, Maar linker is ons dagelijkse toetje.…

Angst voor geraniums? Helemaal uitgewerkt? Zich van iets anders dan werk niet bewust? Echter beseft deze euthanasiefanaat wel dat hij nu kiest voor ééuwige rust?…

Een echtpaar, aan het einde van hun leven: "Als we straks gaan, dan gaan we tegelijk. Wat nodig is ligt binnen handbereik, Ons zelfgekozen sterven duurt maar even." Één auto, één crematie en één steen, Niet velen gingen zo voordelig heen.…

Met loden stappen stilzwijgend verlaat ik jouw leven als laatste ridder van liefde ga ik verdriet tegemoet me bewust van de nederlaag.…

De zon ging erin op en maakte zijn eerste stappen … Door de gordijnen vloog de dag de wijde wereld in…

aan om te zien wat niet gezien mocht worden ik tel mijn stappen opnieuw en opnieuw traag en nauwgezet opnieuw…

Avondjes stappen met zijn vrienden Dat brak hen uiteindelijk op Want die vrienden waren vrouwen En die staken hem naar de kop.…

om te volgen volg ik de levensloop van het hart zoals ik ben, wat wil het opnieuw en opnieuw is niets perfect, is er geen garantie maar navigeer je het hart weet leef je, leef je in de wereld pak je de trein van het leven stappen mensen op en stappen mensen af volgen hun hart de dag zal altijd duren in het ritme van dag en nacht…

nog altijd je gedrag tel maar de stappen in je cel het zijn je eigen muren het inzicht komt er wel…

de leden van het Griekse kabinet zijn in de hoop de woede te bekoelen van alle Grieken die de crisis voelen door Papandreou laf op straat gezet maar amper stonden de ministers buiten of gooiden ze al stenen door zijn ruiten…

Vrouwen bouwen slimme binnenmuren, mannen buitenmuren stoer van steen Kinderen stappen zonder kloppen dwars door alle muren heen.…

Volvo kon een concept verklappen Een blaaspijp in hun nieuwe kar Nu kan je na een avond aan de bar Niet meer in de auto stappen En ik heb na een flinke pot Al moeite met mijn normale slot..…

Nog duizend stappen te gaan naar de oever van de rivier. Ik loop rustig want ik heb geen haast. Het hart klopt door, ook zonder elkaar. Volwassen kinderen van het leven. Niets kan eeuwig duren. Ook deze rivier ontkomt er niet aan. Ik maak mijn handen los, Ook al kost het mij moeite. Het is beter om de stilte te laten stromen.…

ik zie het als je lacht je hebt iets stralends in je ogen het zachte twinkelen van beloven een spanning die niet wacht je kijkt me aan met blikken die verschrikken me doen blozen, fluistert woorden die me kozen je korte stappen haasten schaduw springt vertwijfeld met je om en komt tot rust als jij me pakt en kust handen zoeken…

bomen zijn weg uit het bos het ruisen is aan het verhuizen jengelt nog na in versgezaagd hout op het mos hun zielen dwalen in het woud van oudsher dat tot park verwordt paden van naalden zijn al door asfalt vermoord hoor drift in het stappen van mensen, hier knispert beschaving stilte verwensend met schreeuwen in dolle verdwazing…

heerlijk wanneer mijn woorden de kleuren van je ogen in die blik van je veranderen ik heb ze op geschept wit geschreven en jij hebt ze geproefd met de kleur van liefde in dit ultieme samen herkennen de paden onze lichte stappen als we lachen om de kleinste grappen zij hebben hun stoepen getoefd met de mooiste lentebloeiers…

tijd alle dimensies met voeten getreden en van heden de spil gemaakt zonder perspectief ben ik verloren geraakt tot ik zwart heb gekraakt door niet uit te stappen…

maar omdat het zo hoort schuchter stappen we als de wind vanachter de duinen door ons leven over een vlakte die eindeloos lijkt…

Als een gladde aal kan hij ontsnappen en voelt zich niet gedwongen op te stappen.…