Alle inzendingen over Stelen

(voor Rimmer) Een wolk spreeuwen als een grote, enorm wendbare golf die klotst en deint aan het gewelf ~~ ~~ ~~ Op de grens van dag en avond, worden blauwzwarte besjes van de Kornoelje verteerd ~~ ~~ ~~ Met z'n allen één, scherend door de lucht Een zeer artistiek schouwspel van bovenste plank ~~ ~~ ~~ Na het struinen…

Het kersverse stel at kersen op hun bankstel blozend als bloesem…

In staalharde kasten en onkreukbare kluizen slaapt de glitter van de decadentie pronkjuwelen van de liefdelozen gekocht met bloedgeld vaak in angst gedragen luchtkastelen zonder bewoners de glans wordt in muren gemetseld - de leren huid van praalzieke patiënten - de regen doet wat hij altijd al deed vallen, eindeloos vormloos vallen de…

Volgens mijnheer B. werd hij in de Dagmarkt 's-Gravenhage, Fahrenheitstraat, jaren geleden bevangen door de kou van een diepvrieshaan die hij onder zijn hoed had gedaan Op weg naar buiten sloeg het noodlot toe mijnheer B. viel flauw en de diepvrieshaan deed een laatste ultieme poging te ontsnappen aan zijn vreselijk lot Vanonder de hoed…

je kan liegen, mensen bedriegen, mensen oplichten, mensen beroven Je kan mensen steken, schieten, je kan mensen doden Je kan inbreken in huizen of tasjes roven Je kan zo goed liegen dat mensen je geloven en ze uiteindelijk van hun geld beroven Maar wie slecht doet die slecht ontmoet, ooit kom je de verkeerde tegen Kijk links, kijk rechts, kijk…

En steels, na dag zó blijde, Zoek' jeugd haar avondblom — Stil laantje hoort bij 't scheiden: „Zeg, kijk je nog reis om?"…

weer heeft de maan het gele licht gestolen van de zon in een rond oog gesloten ze trekt water tot de hoogste vloed beweegt heksen tot een kring en breekt romantische gevoelens open ze heeft haar eigen dag die opkomt als de avond valt zich spreidt als nacht tot morgenstond in licht verstomd de maan bevolkt haar eigen wereld met grote…

Stel, dat mijn huid briljanten bracht m'n dagen brons verwerven en mijn hart platina wacht mijn sporen rijkdom erven... En stel, dat een ieder mij verkoos ook dan is voor jou mijn rode roos…

Stel dat ik een vogel was, vliegen hoog, pikken in't gras stel da'k een olifant zou zijn, door gemartel verrekken van de pijn. Stel dat ik aap zou wezen, opgesloten door idioten die zelfs niet konden lezen, dat je van dieren af moet blijven.…

John Lennon stel je voor dat er alleen het leven op aarde is geen hemel, geen hel “Imagine” stel je voor geen oorlog geen religie geen honger stel dat we allemaal onze wereld zouden koesteren in de palm van ons hart staan wij dromers alleen vraag ik me af John Lennon zijn stem klinkt door de kamer de man, de dromer die toch een…

Dat is wel zo, mijnheer, Doch ik stel u ook een vraag: Stel het leven x en God de ij, Kunt gij uit dit probleem geraken?…

Stel je voor: met goede wensen, en de ALLERBESTE WENSEN, voor 't nieuwe jaar, geen moord, geen doodslag, geen teveel aan vluchtelingen, stel je voor bij de goede wensen voor 2016, gezondheid voor iedereen, jawel, echt niet voor mij alleen.…

Dat stel op de hoek van mijn straat Dat waren een stelletje blagen Zij voedden geregeld mijn haat Wanneer zij mij uit kwamen dagen De straat met dat stel op de hoek Ik liet mij er dikwijls verjagen Vol angst voor een pak op mijn broek Die ettertjes stonden er dagen De hoek van mijn straat met dat stel Het beeld vangt nu aan te vervagen…

Stel je voor : da'k een vlo zou zijn, Kriebelen en springen, Meer van die dingen 'k zou jumpen van de gein!…

Verdriet gaan we nooit stelen. Vreugde willen we altijd delen. "Kom mijn liefste, we strelen elkaar. Zonder woorden,zachtjes door het haar". Delen en stelen, we zijn er voor elkaar.…

stel je achter gesloten deuren voor en het regende niet zou er dan een reden tot klagen zijn tot bestaan, onverdeeld kon er dan iets misgaan achter wanden van het vertrek stel jezelf voor en tijdsduur bleef hetzelfde beeld nog één keer iets in dat er altijd zal zijn…

Ik stel het me al voor: er valt een brief Van Piet Hein Donner bij je in de bus En de minister schrijft je daarin dus: “Ik stel u per direct op non-actief.” “Gut”, zegt je vrouw dan vast als ze dat leest, “Ben je als ambtenaar actief geweest?”…

werd die zonder taal zijn eigen verhaal regisseerde je miste routine maar een artistieke re-birth opende wegen sloeg nieuwe paden in waarbij dwalen ongeziene dimensies openden als proloog van stokoude overleveringen in een watercarrousel speelden je kleurige nagels met jaren en scherpten de maanden waarbij toekomst op steelse…

altijd als ik jou zag pakte ik wat schaduw van je af een lieve groet of oogopslag jij lichtte op als een ander jou aandacht gaf waar jij ook kwam sprong het licht over naar een warmere vlam dus waar jij schaduw gaf wist ik dat te maskeren door eigen licht te projecteren wij zijn nooit gespot als stel maar ons samenzijn…

ze schaduwden mij als donkere vlek een paar steelse vogels nog maar net vrij van hun nest geen driftig en schichtig op en neer gevlieg maar eindelijk een weer volwassen wiek ik zag heerlijk alerte koppies oogjes gefocust op een tweede huis de bruidsluier als thuis nog is er vaag een empty nest syndroom activiteiten zijn vaak…

En lig ik dan naast jou dan stel je me gerust en fluistert zachtjes in mijn oor, “morgen gaat ‘t wel beter hoor”…

soms vraag ik me af hoe het zal klikken als ik je onthoofd -een modderschuit met aantrekkelijke vlag wordt beter bezichtigd dan een zeewaardig jacht onder een gerafelde lap- niets is moeilijker dan die kop van je die de zin bepaalt…

de seringen voor mijn raam beginnen spontaan te blozen verwonderd zie ik ze deinen op de wind alsof ze flirten en ik weet die leuke buurman loopt weer langs ik lach ze uit, hou stoer mijn eigen wangen in bedwang ~~~…

verdoezelde zwakheden krullen aan de oppervlakte grijze kiezels kreunen onder het profiel daar waar ik loop: geen plaats voor dubbelzinnigheden daar waar ik loop: weet ik niet waar mijn schreden leiden gevolgd door lange schaduw welke terstond in de nek hijgt kleurt het maanlicht rood sterren flikkeren in het niets op die geheime plek…

elkaar nooit verveeld Na lange tijd zijn ze gaan samenwonen hij vroeg haar hand in het prille begin ze gaf hem die en sindsdien dragen ze blosjes aan beide konen Nu zien ze de jonge eendjes zwemmen in de vijver dichtbij hun huis zij voert ze een voor een en hij weet voor zijn tranen geen remmen Steeds als zij hem zo aankijkt met die steelse…

ronddobberend zonder zwaartekracht heeft ook dit droompje zijn waarde Mijn allerliefste kind ontspant en beleeft wellicht opnieuw de dag in onderbewustzijn naar droomland waar simpelweg niets moet en alles mag Ik geniet intens met mijn ogen dicht van jouw liefde die mij zal helen het liefst gebruik ik het maanlicht om stiekem jouw droompje te stelen…

heerlijk fietstochtje in jouw meest favoriete stad De trui vinden die je al heel lang zocht maar dan wel voor de halve prijs Iemand die met je haar speelt ook al ben je oud en grijs De radio aanzetten op het ogenblik dat ze jouw favoriete nummer draaien Een warme gezellige kroeg in duiken terwijl het net heel hard begint te waaien Stel…

Bloesem roze zo zacht verfijnd bijna fluweel Prachtig en kwetsbaar aan hun tengere steel Het gras niet meer groen maar een mix van kleuren Vol blaadjes en bloemen vergeven van zoette geuren Betoverd is de natuur de zon is mijn vriendin Haar stralen heb ik lief vanaf het allereerste begin…

waar vroeger lente binnen kwam tocht nu de kou trekt langs onze warme plekjes verkilt wat ik vertrouw zacht streel ik je bloemen op het raam de ranke stelen maar snel valt er een traan daarna nog velen de kristallen in je ogen zijn gedoofd je hart bevroren ons lieve samenzijn is voorgoed verloren…

Open zonder moeite je ogen Slijp je tanden strijdvaardig Bal stevig je vuisten Luister zoals het hoort Biedt gepaste weerstand Ga nooit gezapig akkoord Boor diepliggende wijsheid aan Zelfs wanneer je het bezit ervan betwijfelt Laat de grijze massa alleen achter Laat hem tegensputteren en schelden Recht je rug en ontdoe hem van oneffenheden…