Alle inzendingen over Stem OR Kleur OR Ogen

Enige warmte die ik voel op mijn koude wangen zijn zachte handen van jou Enige kleur die ik met mijn ogen dicht kan zien zijn blauwe zoete tranen van jou Enige stem die ik kan horen, zo doof van deze stilte tussen ons, is jouw stem Enige twee zielen die nu elkaar in deze langste nacht vasthouden zijn onze twee verloren zielen…

licht met de kleur van metaal gevangen in jouw ogen vonken spatten over hoog in de kale toppen van de bomen fluistert jouw stem ik waai mee met de woorden vurige handen ontdekken verse sneeuw zacht en zoet het proeft naar bijna voorgoed…

Je haar in de wind, je lach naar de zon, je ogen. Ze zeggen dat je van me houdt. De kleur op je wangen, je woorden zo zoet, je handen. Ze zeggen dat je van me houdt. De bloemen op tafel, de foto's in het boek, het bed. Ze zeggen dat je van me houdt. Je stem door de hoorn, je briefjes op het bord, je zoen.…

Je stem in de hoorn, je briefjes op het bord, je zoen, ze zeggen me dat je van me houdt. Je kleren op de stoel, je koffie bij 't ontbijt, je zwaaien, ze zeggen me dat je van me houdt. Je sprekende ogen, de kleur van de lucht, je wimpers, ze zeggen me dat je van me houdt. Refrein: Ik vind je zo lief. Ik vind je zo lief.…

en tevens een fraaie streling... voor de ogen!…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

‘Ik stem overeenkomstig mijn gevoel Met blauwe inkt, waarvan ik steeds een fan blijf 't Is niet zo vreemd dat ik met die kleur pen schrijf Mijn naam is immers niet voor niets Wim Cool’ De SP spint extra garen bij ‘t gezeur En geeft de stem alsnog de juiste kleur…

groen staat voor haat en nijd rood de kleur van woede is en blauw staat voor de kilte van ijs geel voor gal en afgunst paars betekent egoïsme en verval bruin is de kleur van onverschilligheid de kleuren in mijn leven zeggen echter dat… groen voor mij de kleur van je ogen is en… rood zijn jouw lippen zinnelijk en wulps blauw zijn je aaien…

zag de herfst in haar ogen oplichtend in de lage zon haar schouders licht gebogen vingers stram en krom de zachte stem vertelt verhalen van hoe het vroeger was stofjes dansen in verdwalen vandaag komt er niet aan te pas zij oogst herinnering in vorm en kleur maar haar winter staat al voor de deur…

Doe mijn ogen dicht en zweef hier vandaan, naar het licht met jou. Voel zuchtjes wind op mijn wangen, maar heb geen last van kou. Neem voorzichtig je in mijn armen, met een lach op mijn gezicht. Hoor je OO zo bekende stem, die zich liefdevol tot mij richt. Draai me nog één keertje om, van waar wij zijn gekomen.…

Het gevolg was dat ik de uniekheid in mijn eigen stem verloor, maar door weer op zoek te gaan naar mijn eigen stem, heb ik leren doorzetten. De stemmen overtuigden mij niet meer, maar vormden de basis in mijn drijfveer. Met veel vallen en opstaan leerde ik zelf kleur te geven aan de puzzel die ‘het leven’ heet.…

ontmoeting ik wil ik gil ik tril ik beef ik geef ik streef ik schreef om met je te vertoeven ik leef om ’t opperste geluk te proeven je smaak je geur je stem en de kleur van je ogen gun me het moment van vrouw en vent van stralen en verdwalen en van bloemen en van planten en van bloedverwanten breng…

waar sterren zingen met hun vroege stem, bewegen dromen in mijn lach waar rivieren stoeien met het heldere water, stroomt mijn adem traag en zacht waar bloemen knuffelen met de warme kleuren, zomeren mijn ogen in een luisterend hart waar het licht blaast in mijn woorden, winnen mijn ogen aan zielenkracht waar de stilte verdwijnt…

mijn ogen liggen in de regen jouw voeten verloren in de nacht dragen mijn vragen weg op een spiegel onder mijn ogen diepzwarte schaduwen kleur van verbrande bloemen als krijtrotsen in zee breekt mijn stem brandt als een witte maan op de lippen jouw schouders dragen de schemering van straatlantaarns hun schijn vloeit in…

stem vertaald in kleur kiezen staat de burger vrij wie strijkt met de eer…

Leugens vinden geen rust, tranen worden gesmoord Moede ogen en dode woorden sterven duizendmaal tussen sussende stiltes Mijn ziel is al gestorven, leeg is mijn lichaam, kleuren worden uit mijn stem gestolen Zuurstof wordt uit mijn adem geperst, ik stik in een onbedaarlijk huilen, ik sterf duizenden dagen Er is geen waarheid, alleen…

stem met wie ze spreekt klinkt warm terwijl haar hand van kou zijn greep verliest het is tijd om terug te gaan zich af te vragen of dit alles is vliegt zij nog eens naar warme landen en komt zij nooit meer terug binnen in het huis brandt licht ogen kijken ogen aan, er schuilt eenzaamheid in binnenlucht…

Ik waag mij haast niet in die straat waar gloeiend puin in 't donker staat. De wind loeit om een bouwvaltop, een schelle vlam schiet suizend op, belichtend als in spotternij, de resten van wat huisgerei. Hier vond wie daaglijks nam en gaf een ruw en eindloos massagraf. Het werk van hersens, hand en lust is even grondig uitgeblust. Ik wend…

ieder jaar weer word ik verliefd op jouw lentemuziek die klinkt in je stem waarvan de kristallen tonen verwaaien in warme wind speels fonkelt de melodie van je ogen in kleuren die alles beloven zacht dirigeert lichaamstaal het bloeien van onze bloemen naar de voorjaarsfinale weer luidt het geel wit van duizend madelieven jou in…

We krijgen heel wat lijstjes voor de kiezen Dit jaar was er van alles een top tien Maar nu, heb ik bij ´t inloggen gezien Moet deze site zich ook daarin verliezen Het kan toch zonder cijfers ook niet missen De beste dichter dat is Driek van Wissen…

In een klein dijkhuis staat, ziet hij door ’t uitvergrote raam, het oude orgel bijna naakt. Over de toetsen ligt een loper. Tussen de twee koop’ren kandelaars staat een gezangboek open. Hij hoort weer het astmatisch steunen: loflied of klaagzang – eender zeurt deze muziek, tot hij die deur snel weer vergrendelt. En toch, o mocht…

ik zag in je ogen het onbezorgde spel van kleur en muziek waarbij armen en benen als vanzelf meebewogen op de natuurlijke ritmiek je stem lachte melodieus lokte hoog uit en herhaalde verlokkend tot consensus in toon het warme gevoel tussen ons gewoon zacht vibreerde wel geladen met shotjes hormoon die golfden tussen ons…

Een kleur die ik verzamel met jouw wachtende ogen en het licht dat alleen fluistert waar jij bent en mij zoekt. Waar een verlaten schaduw je stem teder laat vragen wat je wilt vinden. Wat je ook wilt geven als je niets meer verliest en blijft stralen in het moment dat ik je weer mag vinden.…

De regen maakt een geluid van verre stemmen Of zitten die stemmen in mijn gedachten En vragen ze weer mijn aandacht Om me te doen begrijpen Wat je werkelijk tegen me zei. Want ik ben nimmer in staat geweest Om ook maar één woord van wat je zei te vergeten.…

Ik word verliefd, verlegen van een aangename stem maar het valt vaak tegen als je ontmoet, haar of hem. Uiterlijk is niet belangrijk meer als je elkaar hebt aangehoord het komt hier dus op neer 't is de stem die mij bekoort.…

Ik houd me doof en blind, vergeet het zingen en vrees mijn stem , gedwongen in een kind Ik open mijn vuist, laat woorden ontsnappen, open en dicht, de betekenis ontwricht Mijn mond breekt af wat mijn lippen verzwijgen, zo veel, zo weinig, mijn tong blijft drijven Een zin klimt tot in mijn keel, doof en blind, zoals weleer,…

jouw stem is een donker water, waarin zilveren spiegels boten met gehesen zeilen, de belofte van verre eilanden je stem is de dood die ik vergeef, de klok aan de hals van een kruis naar de stad loopt een woestijn, straten herinneren zich niet zichzelf in je stem worden zonen overhoop gestoken, en huilen alle moeders je stem is het…

Is hier iemand roept iemand; niemand antwoordt: hier is niemand…