20496 resultaten.
Steen-voor-steen
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 109 'k Was thuis en
Dacht dat ik droomde
'k Was daar en
Zei tegen mijzelf:
Voor áltijd
Nooít meer eenzelfde
N-E-G-E-N - E-L-F…
Steen voor steen
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 207 Ik kan niet dichten
al sla je me met een hamer
ik kan wel mooi zingen
vraag maar aan mijn badkamer
Toch heb ik een blauw vermoeden
dat er een gedicht in me zit
of een lied van verlangen,
belofte, liefde en gemis
Snelle dagen splijten ons uiteen
en voegen ons weer samen
steen voor steen metselen we aan dit huis
en nestelen ons in geborgenheid…
[ Een steen op een steen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Een steen op een steen
op een steen, zo klim ik steeds --
verder naar boven.…
Steen voor steen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 489 ik bak de
stenen zelf weer
heb genoeg geraapt
met wat voor handen was
uit rotsen die een
levenlang partij beloofden
in voegen slechts een fraaie
schoorsteen deden roken
de fundamenten delen we
steen voor steen zal
ik gaan bouwen met specie
om samen van te houden
zie je ogen in het
nieuwe licht verschrikken
door de open ramen…
Woorden als beitels
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 181 Zie hier het verhaal
van mijn ontstaan,
van mijn bestaan,
Zo heb ik geleefd,
met een hart van steen -
Nu het einde in zicht komt,
is er van mijn innerlijk gesteente
niet veel meer over,
Het werd uitgebikt
met woorden als beitels,
en aangevreten door
de tand van de tijd.…
Patron
netgedicht
3.2 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.2 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Dansen met Woorden
netgedicht
3.9 met 12 stemmen 182 Waarvan ik hoop dat elke would-be dichter
in de beslotenheid van zijn of haar
cocon van droombeeld, wanhoop, woordgebaar
doordrongen is, als ware taalopzichter
is dat de stroom van zijn of haar gedachten
gevoeld, gedeeld wordt door een andere ziel
op 'n andere tijd en plaats op 't wereldwiel
wiens leed of twijfel 't schrijven kan verzachten…
Torens
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 50 Een watertoren
ten dode opgeschreven
wordt een dodentoren
Een steen des aanstoots
een drooggevallen watervat
dat kil de zwaarte
Van stenen harten torst
verzaagde levens
in de toren van de dood
Wie haalt dan de doden weg
wie zal ze dragen naar
de torens van stilte
Zal iemand ze aan de hemel schenken…
Ik zocht je
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.545 Ik zocht je
In de lucht
In de bloemen
In mijn hart vond ik waar ik naar zocht
Toch wil ik iets tastbaars
En jouw graf is concreet
Maar met een steen kan ik niet knuffelen…
Harten 4
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 101 ik blaas voor jou
een hart van glas
en toon je wat ik
voel
maak voor mezelf
een hart van ijs om
de hitsigheid te
koelen
uit steen houw ik
een hart zo hard om
de afwijzing niet te
voelen
ook teken ik een
hart in ’t zand en
zal de wind en golven
vragen
om de pijn niet
bij jou te kunnen
zijn teder te
vervagen…
Nooit meer
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.645 Gordijnen sluiten zwijgzaam
als een waas voor mijn gedachten
en de stenen bouwen zelf
een muur rondom mijn hart.
Mijn hart dat is gebroken
in duizend stukjes pijn
mijn liefde voor jou blijft stromen
maar zal nooit meer hetzelfde zijn…
Oud zeer.
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 775 Je hart ommuurd.
Met grove stenen
in diverse lagen.
Gemetseld met snelbeton.
Water en stootvast.
De kleuren vervaagd
naar grijs en zwart.
Vergeten een raampje
voor een beetje licht naar je hart.…
Een najaarsblad
poëzie
3.6 met 5 stemmen 668 In roodgoud najaarsweer
Werd zó mijn geest bevrijd
Van een krankzinnigheid:
Ik raapte een donkre steen,
En dacht, ook ik ga heen
En lig zo zwaar en zwart
Der aarde aan 't ijskoud hart.
Toen daalde een purper blad,
Dat Hij beschreven had,
Mij ritslend in de hand
En stak mijn hart in brand.…
Diepe smart
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 2.414 Het knerpende
grind
de fluitende
vogels
begeleiden je
ten afscheid
op je laatste reis
Ik slik
de brok in mijn
keel
hardgrondig weg
Het grind knerpt,
de vogels zingen
Een steen op
jouw graf
een steen op
mijn hart
Het grind
knerpt
de vogels
fluiten
Ik voel
alleen maar
diepe smart…
neem me mee
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 45 neem me mee
maar breek me niet
mijn hart sombert
als een winterse dag
de tijd draait
traag als een tol
mijn hoofd stapelt
steen op steen
geen glimp vangt het op
van wie ik ooit ben geweest
neem me mee
maar breek me niet
haal de deksel af
van de grote put
alles valt op een
onbereikbare plaats
neem me mee
maar breek me niet…
STEENROOS
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 111 ik voelde een steen
diep in mezelf
ze smeedde een verharding
in en om me heen
en drukte op mijn gemoed
een zacht ijl stemmetje zei:
weet je wat je daar tegen doet
pak een houweel en delf
naar je diepste zelf
heb toen de steen in duizend
stukjes kapot geslagen
maakte mijn hart
weer helemaal vrij
zie je nu wel weer zei
de heldere stem…
Knikkers op zak
netgedicht
5.0 met 9 stemmen 1.090 geen ooghoeken op straat
maar tochtige kou
en recht getrokken lijnen
met vochtige doeken
zou ik steen willen weken
bleke harten en kroes
willen smelten…
elf september 2001
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 120 Ik heb alleen maar ongeloof gevoeld
om wat vooropgezet, bedoeld,
ons stenen hart moest raken.
Maar daarna was er ook ontzag
voor deze daad
en fascinatie voor een kwaad
dat ons met schoonheid sloeg
en gratie.…
handvol
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 170 er werd een baby in mijn hart gelegd
zo breekbaar
rond een stenen engel dwaalde
een naam, ik ken hem niet
maar hoor haar wel
niet vrouwelijk of als man
slechts als klank zweeft diens betekenis
in vlinders tot mijn hart
boven alle smart verlies ik daar
mijn vreugde…
Aan u, die 'k heb bemind om 't water van uw ogen
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.556 Aan u, die 'k heb bemind om 't water van uw ogen,
fontein die zindert in de zonne van de smart,
- gij die het martlen kent van 't dorre mededogen
en 't hunkeren naar de liefde in hoogmoed uitgetart;
Aan u, die 'k heb bemind om 't vlammen van uw handen,
- o vleiën om het vlees dat als een beek vervliedt;
o reiken van 't gebed dat slechts…
Strofen
poëzie
2.8 met 13 stemmen 2.339 Wie in de straten van Rome of Londen
enkel nog dwazen en spraakmakers vindt,
wacht op het Hart dat, met doornen omwonden,
vlammend de dwazen en spraakmakers mint.…
Goede raad kost niets
netgedicht
2.4 met 5 stemmen 101 Wat moet ik nou, vraagt hij
zij zegt: volg je hart.
Is dat niet hard vraagt hij?
nee, antwoord zij.
Wanneer je 't hart laat spreken
kan 't nooit verkeerd zijn.
En als je niemand benadeelt
moet 't wel de juiste keuze zijn.…
Kom
gedicht
3.6 met 22 stemmen 8.980 Stenen hebben een hart van brand.
De tweede regel is verdampt
in wind zo hard dat ik in elke hand
een steen moet dragen
staand op de kraterrand.
De eerste regel ging verloren
in mist boven de weg, rook-
slinger door het land.
Vuurslag, geweld van vallen.…
grafsteen
netgedicht
4.2 met 13 stemmen 403 in weemoed van het late licht
bloeiden rozen langs de steen
waar je nu samen ligt
ik kwam hier even in eenzaamheid
het is geen triest gebeuren
de rozen geuren mild
en ik spel de verweerde steen
mijn hart in innigheid
gevangen in loom bewegen
luister ik in de luwte
van fluistering van de wind
ik hoor jullie stemmen ijl en puur…
Muur
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 751 Onzekerheid
Angst
Verdriet
Eenzaamheid
De wanhoop nabij
Muur van beton
Lichaam van steen
Ziel verdwenen
Hart van klei
Niemand komt ooit nog dichtbij…
steen van gewicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 535 het is als bij een afscheid
van iemand die
er al niet meer was
leemte blijft leemte
alleen is het nu blijvend
in een symbolische tombe
begraaf ik al mijn leed
en dek het af met een dikke steen
die mij te lang en te zwaar
op mijn hart drukte…
Lichaam I
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 65 Lichaam
Vertel me jouw verhalen
Zing de ballade
van mijn weifelende handen
Klapper mijn tanden
Ril me los uit permafrost
Rol de stilte op
Huil de steen uit mijn hart…
Verbinden
snelsonnet
5.0 met 1 stemmen 184 We moesten, als het even kon, verbinden,
De Koning had dat zelf met Kerst gezegd.
Komt van zijn woorden doorgaans niks terecht,
Met oudejaar wist men elkaar te vinden.
Daarbij zou men elkaar ook flink verwonden,
Niet vaak is er die nacht zoveel verbonden.…
Steen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 644 hij schonk hem
omdat enkel een steen
hem onsterfelijk scheen
een steen
zomaar een kiezelsteen
ze kust hem en gooit
want zo alleen
verliest ze hem nooit…