15778 resultaten.
Op een wieg
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.954 Wij woelen zonder end voor kinderen en erven,
En 't gaat ons in 't gewoel, gelijk 't gewiegde kind:
Wij woelen ons in slaap door allerlei bewind,
En vallen moe daarheen, met d' ogen toe, en sterven.
----------------------------------------------------
bewind - bewegingen, beslommeringen…
Grote Onbekende Dienaar 3
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 103 Daar, waar bekend is,
hetgeen wij hier niet kunnen weten.
Daar, waar geen plaats is,
voor sterven, onbegrip en pijn.
Leid ons, na ons leven hier, binnen,
in die voor ons onbekende wereld.
Neem de schellen van onze ogen.
Laat ons zien, zo bidden wij,
wie wij mensen werkelijk zijn.…
Free Spirits
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 568 Onafhankelijke geesten sterven nooit.
Zij zijn niet afhankelijk
van giften van anderen.
Zij geven hun spirit door aan anderen.
Door hun aanwezigheid worden wij verrijkt.
Free spirits, for all we know!…
nazomerdroom
gedicht
3.0 met 69 stemmen 15.352 wij vierden de zomer dat jaar
nog lang nadat zij voorbij was
haar warmte in onze harten
deelden wij haast oneindig
ons ontging de roodgekleurde lucht
en het sterven der dingen daarna
zelf stierven wij in beetjes
zacht en ongemerkt
toen ik alleen ontwaakte
waren mijn armen leeg
maar jouw hart klopte in mij
de glimlach ontdooide de winter…
Ultimum spiritus
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.217 Gij geliefde
die ik naar ons bruidsbed tilde
waar ook rozen lagen
met hun doornen
lange nachten
kozen niet altijd
vrijen tot in eeuwigheid
als wij sterven liefste
gaan wij in hetzelfde bed
in onze eigen armen
mag het niet zo zijn
prevel ik met laatste adem:
het was zo fijn in ons domein…
Tot in den dood
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 100 wij zijn waar gedachten gaan
verankerd in brandend koudvuur
wij weten wanneer de klokken slaan
op de waarheid van het nederige uur
bedenk, niet alles is goed of kwaad
maar laat onze stilte nooit bederven
en nog een welgemeende raad
laat ons geen vroege dood sterven…
Moeilijk
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.653 te leggen
maar ik weet, er komt een keer
dan zien wij elkander weer.…
Darlington
gedicht
3.0 met 38 stemmen 19.626 Wanneer de winter voorbij is, de zomer
gekomen als tweemaal twee is vier
wie zal haar verzekeren dat wij leven?
Wij worden niet ouder dan kabouters.
Wij sterven zo ongemerkt als dwergen
aan bomen van kennis, een volk vol ernst.
--------------------------------------------------------
Uit: Gedichten, 1961.…
Zoeken en vinden
netgedicht
4.0 met 36 stemmen 796 Zo is leven: winter en zomer,
bloeien, verwelken, sterven
en weer geboren worden.
Wij zijn nu en hier,
maar straks zijn wij er niet meer bij
en draait de aarde verder
en wordt het lente en zomer,
herft en winter.
We zoeken en vinden weer,
laten los
en worden herboren.…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Ave Christus! praemortui te salutant*
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.655 Zie, hoe wij moeten
Ons bloed boeten
Om uw bloed!
Nu bréékt het leven open,
Een vrucht van rijpheid rot.
Wij stellen onze hope
In 't uiterst nòg op God!
O Christus, opgestaan!
Open uw paradijzen!
Laat ons met U verrijzen,
Die sterven gaan!…
Noodkreet van de oceanen
gedicht
4.0 met 2 stemmen 676 Dit is een noodkreet van de oceanen,
wij slaan alarm, het water staat ons
aan de lippen, wij zijn vervuild,
verzuurd, verhit.
De wezens die in onze boezem leven,
zo raadselend veelkleurig en
schitterend van vorm, worden
bedreigd en sterven uit.…
Profetie
gedicht
2.0 met 71 stemmen 42.008 deze mensen
zij zullen zeventig
jaar worden
weer andere veertig
daarna
in hotelkamertjes
ziekenhuizen
op de heide als
de zon schijnt
zullen zij
stuk voor stuk sterven
zonder zich te realiseren
dat ik het voorspeld heb
-----------------------
uit: 'Zoals wij', 1965.…
Sterven
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 593 De nacht wordt steeds
groter in mijn hart
mijn ogen worden
steeds zwaarder
nevel daalt over
de resten van wenende dagen
zwarte schaduwen overvallen
mijn lege vragen
ik loop doelloos rond
in volstrekte kou
en adem een pijn in
zo blind en zo grauw
ik zwijg een eeuwig zwerven
de dag gaat langzaam sterven…
Sterven
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 2.447 om te leven moet ik sterven
want de dood wekt mij tot leven
dat ik heb doorgebracht
in een hulsel, zijdezacht
maar in mijn sterven zal het scheuren
en barsten bovendien
zal ik mijn ziel ontvouwen
en stijgen naar de bron
waar mijn ego wordt verdronken
uit verlies verlossing wordt gewonnen
en in de dood verwachting wordt…
Ik wil sterven
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 1.592 Ik wil niet dood
maar enkel sterven
dood is zo definitief
dood is enkel om te erven
sterven klinkt zo lief
Sterven is een zoeter heengaan
dood, ik houd er niet van
dus waarom de dood verkiezen
terwijl ik sterven kan…
Sterven
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.587 Jij bent als een zwakke vlam,
die steeds kleiner word.
Het vlammetje is bijna uit.
Ik wacht ,
op een zachte wind,
die langs jouw
gezicht zal strijken.
Ik wacht,
terwijl ik je handen
in de mijne neem.
De wind komt eraan
en jij gaat mee.
De vlam is uit,
de wind is gaan liggen.…
sterven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.580 na bijna een eeuw weer kind
aandoenlijk gekromd
tussen gesteven lakens
oude handen zoeken
wat is laatste adem
als dit lichaam ontspant
de wereld stilstaat
de kring verbroken wordt
maar als je buiten bent
gaat de wereld toch door
iedereen is zoals wij
geef het leven door
dat je kreeg van haar
lief mens in wit satijn
zo mooi was…
Sterven
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.787 Kleuren van een schoonheid
ongekend en fel
glijden langs ons geestesoog
verdwijnen in de verte
Waar een wazige horizon
hun inhoud doet vervagen
achter waaiers van licht
die het diffuse laten stralen
Zo gaan wij op weg
als we de stof verlaten
verdreven uit de dichtheid
zwevend langs heldere paden…
sterven
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.752 Zij was voor haar leeftijd,
nog altijd goed gezond.
Ik zie nog altijd die kleine rimpeltjes,
rond haar mond.
Zij was wijs, en gaf dat door rondom haar.
Zij geloofde ook heel sterk,
bij iedere kerkelijke hoogdag;
was er een dikke kaars die gereed lag.
Ze brandde haar de ganse dag,
zo zie je, dat haar ziel bij de Heer lag.
Schrik van de…
Sterven
netgedicht
4.0 met 46 stemmen 2.112 voor hen die sterven
laten er
paradijzen zijn
waar geliefden spelenderwijs
opnieuw verrijzen en
gezamenlijk zachtjes zweven
als witte zwanen met
late avond droommuziek…
te sterven
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 275 honderd en vier
één meer dan voorheen
en hij voelt het
aan zijn stroeve knoken
het wordt niet meer beter
zijn verschrompeld verhaal
behoeft een menselijk einde
hij weet het zeker
na elke natte nacht
op zoek naar zijn waardigheid
geen tranen meer
dit lijf is uitgeperst
de lucht die hij verbruikt
is gestolen omdat hij moet
wetenschap…
Sterven
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 248 De zomer sterft aan herfst en laat de warmte achter
Soms leeft de zomer even op in warme zwoele dagen
Om eindelijk de laatste warme adem uit te blazen
De herfst in haar onstuimigheid,
zwiept takken en velt bomen
Zo blij dat nu de storm tekeer mag gaan
en al haar kleurenpracht kan tonen
Dan komt de winter aangewaaid
op koude bleke voeten…
STERVEN
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.787 .
-------------------------------------------
Necessitas mori - de noodzaak te sterven…
Sterven.
netgedicht
4.0 met 42 stemmen 4.672 mijn toekomst wordt begrensd
door mijn sterven.
ik zit opgesloten tussen
dood en verleden.
mijn verantwoordelijkheid is afgenomen.
ik wacht op een teken dat ik voorbij ben,
de sleutel die mijn gezichtsveld ontsluit.
uit:symp.stervensbegeleiding
Nijmegen 1973.…
JE ZAL NIET STERVEN
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 42 (voor Alexei Navalny)
Wie staat op na jou
met dezelfde moed van onverschrokken leeuwen
onuitwisbaar de glimlach om je mond
en ogen die keken dwars doorheen verdorven zielen?
wie heeft jou zo gevreesd dat zelfs je dode lichaam
hem nog meer angst aanjaagt dan zijn eigen schaduw
waarin hij onophoudelijk het dreunen van
jouw voetstappen hoorde…
Sterven
netgedicht
4.0 met 134 stemmen 4.483 Af en toe beroer ik haar krachteloze hand,
bestudeer het reeds ingevallen gezicht,
alsof ik nooit eerder de gelegenheid,
of net zo als nu de moed heb gehad
om vertederd over haar haren te strijken,
terwijl haar neus steeds spitser en
het topje daarvan steeds witter wordt,
en mijn ogen zich vullen met tranen
vanwege alles wat ik niet heb gedaan…
Zo te zijn als sterven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 549 In blakend goud ontmoet ik jou
aan het eind van mijn eerste levensjaar
al zie jij er ouder uit geef ik
je toch mijn hand en vraag je
om voor even mijn moeder te zijn
niet te lang, want moeders sterven
voor je ze kent en het geluk
wat ik lees in het venster van mijn
buurman is gelijk vaders troef, de kaart
die hij nooit heeft gehad
afscheid…
Sterven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 45 Merkwaardig dat ik maar niet wen
aan dat ik dood zal moeten gaan
en straks voorgoed er niet meer ben.
Want ik negeer onaangedaan
hoe lang ik al niet heb bestaan.…