Eindeloos grauw zwarte dagen,
in een onmetelijk leed zwevend
Kan ik geen enkel mens vragen
houd ik de hoop op liefs levend
In de stilte van 't stil verlangen
dwaal ik in 't duister van de tijd
Hoef ik geen pijn nog te vangen
daar ik wandel in de eeuwigheid
Hoor ik nu opeens zacht praten
door het leven, zover achter mij
Maar de tijd…
Eindeloos grauw zwarte dagen,
in een onmetelijk leed zwevend
Kan ik geen enkel mens vragen
houd ik de hoop op liefs levend
In de stilte van 't stil verlangen
dwaal ik in 't duister van de tijd
Hoef ik geen pijn nog te vangen
daar ik wandel in de eeuwigheid
Hoor ik nu opeens zacht praten
door het leven, zover achter mij
Maar de tijd…
Mijn leven geleefd, ik ben zo moe
Het is volbracht, mijn lichaam is op, ik heb geen kracht
De regie moet ik uit handen geven, afhankelijk zal ik nu verder leven
De artsen hebben geen oplossingen meer
Helaas! slijtage hoor ik keer op keer
Mijn laatste wens is thuis in alle rust te verscheiden
vooral medische noodgrepen te vermijden
Genoeg…
Een kille wind blies door de nacht
voor hem was ik óók ’t doelwit en
Louter strijdend met zwaartekracht
zag ik mijn leven nauwelijks zitten
Een zachte stem klonk in de nacht
gedragen door die stil zachte wind
Het was de mijne, ik kreunde zacht
doordat oud verdriet mij verblindt
Een droog blad dwarrelde omlaag
zwevend door de kille najaarswind…