Alle inzendingen over Stop!

Stop ledigheid en stop moreel verval. Stop blowers, heel dat honderdduizendtal, gedwongen in een heropvoedingsklasje. De straat af! Hup naar huis! Naar buis en moer! Met Barbie, Patty Brard en College Tour.…

ik stop mijn oren dicht en wil het niet meer horen ik stop cement erin dan praten ze maar tegen dovemansoren ze zijn zo ondoordacht en ook niet diplomatiek ik wil het niet meer horen het maakt me melancholiek...…

, stop, stop ik wil, ik wil...…

Zwijgend zegt het virus STOP! Stop met roken! Stop! Virussen houden niet van roken. Lang leve de vriendschap en het leven. Vandaag steken we weer een corona op.…

stop alstublieft, bij het volgende refrein. en laat me toch nog even, heel even 39 zijn. wat gaat het toch hard... stop alstublieft, wat doe ik nou verkeerd? ik ben toch nog best jong, en nog lang niet uitgeleerd. waar is de tijd gebleven, stop alstublieft, is leeftijd echt wat telt? laat mij maar lekker genieten, he,ga je mee?…

Wanneer ik stop met doen en in luister zitten ga. Hier, in dit heilig moment, waar gisteren vandaag bevrucht, en weer nieuwe morgens baart. Hier kan ik aandachtig zijn. Wanneer ik stop met doen en in volle luister zitten ga.…

de dimensies van dementie beperken zich tot toen en nu met een stop bij dan…

Gromgrauwend mijn gemoed Donkerste gedachten Hoofdbonkend bloed Witflitsen... ogen dicht Onrust in de nachten Maar ook tijdens dagelicht Haatgevoel.. echter machteloos Stop dan toch... ik wil ...stop Koppijn... ondragelijk Migraine.. heet het ... En het zit in mijn kop…

stop de stroom van kwaad bloed…

De stad Berlijn biedt altijd onderdak Voor V.S. presidenten en hun cast John Kennedy was zelfs zo enthousiast Dat hij zich uitriep tot een stuk gebak Voor Bush en zijn volledige escorte Was er daarom Brandenburger Torte…

verduisterd kent de opening uitgang noch ingang de breuk gegipst ongenezen geheeld scheurt bloedrood nerven in tweëen op een kiertje net groot genoeg voor een zachte zucht laat liefde lopen onbedekt hapert het roestige beslag zelfs de sleutel, ooit soepel lopend, past niet meer aankomen mag heel even, raken en aanraken maar stop…

en mocht het niet met wetten lukken dan vraag ik vroom de hulp van god die mozes zendt met dit gebod verscheur elk vers in duizend stukken te vrezen echter valt dat woorden gezang door Morpheus ingegeven de wreedste dictatuur zal overleven want niemand kan de taal vermoorden daarom vraag ik, dichters, stop hou alsjeblieft vrijwillig op…

ongekende vrijheid die zich van mij meester maakt Niets dat mij weerhoudt niets dat mij meer raakt Mijn gevoel wil ik slechts volgen zonder navigatie of wegenkaart Wie weet dat dan mijn onrust op een dag eindelijk bedaart Het eeuwige presteren en moeten breekt mij zo langzamerhand op Ik ga er straks aan onderdoor als ik het nu niet stop…

Zijn kleine voetjes in het zand Zo lopen zij langs de waterkant En kijken uit op zee Alleen nog maar de kleine stapjes Nog niks begrijpend van opa’s grapjes Lopen ze met z’n twee En zo zie ik hoe de tijd Deze mooie herinnering slijt En ze er straks niks meer van weten Want het kind niet oud genoeg Voor hem is het nog te vroeg Om dit…

Vandaag of om precies te zijn om 12.15 is mijn pen even stil blijven staan zomaar het deed misschien te veel pijn om door te gaan waar hij is stil gebleven maar sinds 13.15, ook vandaag dus exact een uur later vatte ik mij bij de kraag sindsdien kan ik weer schrijven anders dan voorheen het kon ook niet het zelfde blijven mijn pen was…

anders vandaag een stap vooruit lijkt de een de ander in alles wat wij doen een slikt al koffie als nog de ander zijn beker pakt lopen scheren wassen steeds een stap vooruit blijven wij nu elkaar ook op handafstand stevig vast en bijeen krijgen we mekaar niet langzamer of sneller steeds toch lopen wij naast of achter onszelf STOP…

Non-stop fantasie luchtballont door mijn vlieggestel en de gevolgen zijn uit een lopend.…

In het kader van het feit, dat niemand meer tijd heeft, besloot ik om de klok maar stop te zetten.…

Geert zegt: "stop er mee".…

kolkend en stromend non-stop verversend baant zich het water een weg door de tijd…

‘Nee, nee,’ ik luister al een tijd niet meer Langzamerhand krijg ik genoeg van Schagen En na zo’n twintig malen halt en stop Met de verkeerde uitleg keer op keer Raakt mijn geduld ten langen leste op Oké, genoeg, ik hou nu op met vragen Naar Schagen wil ik überhaupt niet meer Ik stop ermee; ik keer, ik keer, ik keer!…

Er vloeit niets meer uit mijn kop en daardoor zit er niets anders op dan te roepen STOP! ik ben dus een leeghoofd had mijn moeder toch gelijk.…

Hier en nu Het leven haalt je in Stop hier! Neem even rust Alsmaar rennen heeft geen zin…

Tranen Stromen Langs Mijn wangen Ik stop Ze niet Hou ze Niet in Geef ze De vrijheid Een nieuw Begin…

Er zit hier al jaren een kat in de boom. Herfstrood, sneeuwwit, zwart als de nacht. Zo`n lapjesding met lente in de ogen. Ik kijk en tuur en soms, ja soms heb ik een hekel aan poezie. Ze zit daar maar te zitten en ik zit maar te staren naar constant dezelfde vodden tussen geritsel dat al even onveranderlijk in beweging is. Dat opwindende…

Nee, er zit dus niks anders voor mij op Dan dat ik binnenkort met denken stop.…

En terwijl onze monden elkaar weer vinden kan ik enkel maar bedenken: Stop de tijd!…

De kranten hebben als terechte vrees, dat zij misschien achter het net gaan vissen. Zo'n pak papier kan menigeen best missen, en dus verliezen zij hun abonnees. Maar Brinkman wil dat men de bladen redt, zo staat te lezen... op het internet.…

middenin de sneeuw liggen wegen weggedrukt - nog wit maar later vloeipapier, in ombervolle stappen hoog reikt de populier mijn hemel in met laag-bij-de-grondse voeten en een ferme standplaats weggesleept in kleine emoties verliest de grotere haar tranen; buitengaats in dit verdriet sinds de winterzwarte dag dat jij mijn levenslicht…

Pak je bij je strot, Arrogante koning Tijd Die zich vorst waant Over al mijn dagen, Mij de uren en minuten Dicteert alsof ik er Alleen maar ben als Slaafse notulist - Een mens zonder enig gewicht - Bij deze ben je afgezet, wordt Je koninkrijk verbeurd verklaard, 'k Zie je donker nu al Wijken voor het licht…