9741 resultaten.
half vijf s' nachts
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 152 de avondklok is voorbij
we lopen naar het zand
dronken en vrij
aan de kust van Nederland
met de winden van een storm
en de temperatuur dicht bij nul
zien ze hoe ik de zee bestorm
in mijn naakte lul
alleen één ding in mijn hoofd
de avondklok is voorbij
dit jaar heeft ons van veel beroofd
maar dit leven blijft van mij…
Tour de pays d'or
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 56 une cratte
de bière
Entre le pays d'or et mont
vent où
Ça va?…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
het oog van de storm
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 100 van het verraderlijk zwijgen
loop ik de storm tegemoet…
Verloren herhaling
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.044 Het gepasseerde uur is voorgoed
ongeplukt is zij verschrompelt
van het niet naar jou toe vallen
op felle sterkte stort het in
herhaling om zonlicht te breken
storm is de tegenwind
de kijkende pijn voorbij…
[ Is het een geheim ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 87 Is het een geheim,
dat ik er misschien een heb –
en het dus niet weet?…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
Winkelen in corona stijl
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 79 driekwart wachten op een afstand
en daarna de pijltjes zoeken
rennen, stormen en maar vloeken
waar vind ik nu die kamerplant.
een half uurtje heb je maar de tijd
om dan terug op straat te staan
iets vergeten, iets ontgaan...
is herbeginnen met die strijd.…
Waaiku
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 137 Stormen die razen
woeste wind geselt de stad
boom in het water.…
Rollende dobbelsteenogen
netgedicht
2.0 met 41 stemmen 10.890 Loes heeft het uitgemaakt met Hans
nu heeft Theo weer bij Loes een kans
Hans loerde al een tijd op Sonja
maar die liep Theo achterna.
Oude harten gaan weer tekeer
en de mijne doet steeds meer zeer
Marijke gaat nooit weg bij Ger
hopeloos wacht ik op een vallende ster.…
Regieloos
netgedicht
2.0 met 174 stemmen 16.943 Zestien beeldjes van hetzelfde formaat
waarvan er twee mij hebben geraakt.
Op één ervan een uitgehongerde Afrikaan
direct ernaast een lustobject met een banaan.
Twee werelden ver uit elkaar:
De één gaat dood, de ander komt klaar.
Om toch hier niet te lang bij stil te staan
wil ik nog twee beeldjes verder gaan:
Een dirigent zwaait met zijn stokje…
OVERGANGSPROBLEMEN
netgedicht
3.0 met 191 stemmen 29.202 Ben ik aan een consult toe;
‘k ben de laatste tijd doorlopend moe.
Niet alleen mijn slapen grijzen;
‘k verkeer in een algemeen gevoel van ‘malaise’.
Ondanks dat ik mijn brillenglazen veelvuldig clean;
‘k ga steeds vaker wazig zien.
Langdurige wondjes met een broze korst
een droge mond en steeds meer dorst.
Een windje kan mij onaangenaam…
Stof
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 106 Het blijft maar neerdalen
zonder oponthoud
langzaam, als parachutisten
en vestigen zich op onze spullen, overal
ze zijn ontelbaar
Wij kunnen er weinig aan doen,
bijna elke dag
proberen wij het,
stof afnemen, stofzuigen
We doen het al jaren
Wij zijn gemaakt van stof
en aan het einde van ons leven
gaan we terug naar stof
Stof is alles…
De emigranten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 266 Als we Nederland verlaten
is er de pijn van het afscheid,
misschien nooit meer terug te zien.
Benieuwd naar het nieuwe land,
een nieuw begin, aanpassen.
Een nieuwe taal leren.
Heel vaag in de verte
is toch nog Nederland,
het blijft smeulen van binnen.
Maar als we ouder worden
laait het vuur weer op.
We spreken weer de Nederlandse taal
en…
De Film
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.277 Ik heb gehoord dat aan het einde van ons leven
een film van ons leven flitst voor onze ogen.
Zo, hier zit ik nu, in mijn ouderdom,
in mijn gemakkelijke stoel te
wachten voor de film zal beginnen.
Waar begint het?
met mijn conceptie, mijn geboorte, mijn jeugd?
Maar waarom kunnen wij een film niet zien
aan het begin van ons leven
met aanbevelingen…
De laatste reis 1943
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 408 De vier jonge mannen
in Nieuw Zeeland
ontgonnen nieuw land.
Maar de wereld was in nood.
Zij antwoordden de oproep
en verlieten hun geliefden
Boven Vlaardingen,
in dat oude onderdrukte land,
gekrampt in het vliegtuig,
de ontploffing reet het apart
en spiraalde in een daverende vaart
tot hun einde.
Ze gaven hun leven
voor onze vrijheid…
Tijd ?
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 65 op 2 december
Maar ik was niet te laat-
Zij waren te vroeg
Dat is tijd
Dat is wanneer tijd is
Tijd is altijd - toen, nu en later, vroeg en laat
En het stopt niet als die van jouw stopt
Tijd is niet van zichzelf slecht of goed
Wat er gebeurt of wat jij doet tijdens die tijd
is wat die tijd slecht of goed maakt
maar dat gaat dan weer voorbij…
Storm
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 43 bakken
naar beneden op het riet
we zitten droog naast jouw stem
de taart is lekker zoet en warm
we laten niet veel tranen los
in dit penibele land aan de Lijdensweg
als de storm voorbij is gaan we huiswaarts.…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Verlaten gezichten
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 499 woorden zeggen niets
splijten slechts de stilte
na de storm
weerlichten sterven
in de gezwollen lucht
wassend water stroomt
langs verlaten gezichten
flinterdun hangen de
laatste stemmen aan de wind
voorbij het witte kind…
geluk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 137 onder mijn paraplu
keek ik naar de fietsers
en achter hun lijden
naar de grachten vol regen
zo onverschillig mooi
zandschip dat voorbij voer
in een niet aflatende storm
onophoudelijke schuldgevoelens
dat ik maar wat liep hier
met niet meer dan een hernia
plus wat regen en wind en
mijn liefste die belde…
Tastend licht
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 661 Gebogen in gebroken zicht
onachtzaam stoeiend
glanzend snoer
in traag ontwarren
dof vergleden
sterke jaren
lang voorbij
slechts oude mensen
wisten nog
het recht en stoer
leven doofde
zielloos
woeste stormen
nachten zwegen
uitgestrekt
door dromen toegedekt
het firmament voorbij
licht tast
te laat
in leeg…
VLIEGENDE STORM
snelsonnet
3.0 met 18 stemmen 1.174 Plastic zakken vliegen door de straten.
Ik houd me amper staande op de stoep,
ontwijk intussen alle losse troep.
Maar toch ben ik een beetje uitgelaten.
Ook al beleef ik angstige momenten,
‘k geniet toch van het spel der elementen.…
Zichtbaar
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 175 Af en toe komt er een auto voorbij, maar dat is dan ook alles,
wat de avond verstoord.
Dan ineens een knal, we stuiteren omhoog, schrikken beiden,
harten slaan even over, weg rust.
We lopen langzaam naar het raam, zien beneden een man liggen
en er eentje bij staan.
Een donkere plek kleurt de straat, daar waar de ene man ligt.…
Pluk de dag
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 196 Pluk de dag,
want voor je het
weet:
is het avond!…
Zomerstorm over Nederland
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 241 de storm raast voorbij
tilt onze kussen in de nacht
naar almaar hogere sferen..
de spanning is gedaan
zij is gaan liggen,
de avond zucht na.…
De oude boom
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 73 Haar wereld is
als een oude boom
diep geworteld
door het leven
de bloesem allang
voorbij
maar nog niet
helemaal uitgebloeid
er zijn perioden
dat de takken
meebuigen
met de stormen
in plaats
dat ze knakken
hier en daar wordt
wel gesnoeid
geestelijk voedsel
is haar behoud
als krachtvoer
voor het oude hout…
Weg om de noord
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 672 Voorbij de boomgrens
tussen mosgroen
toch een berk
reikend naar omhoog
tot nauwelijks mijn knieën
strijdend met de kilte
en het daglicht
voorbij het mos
alleen maar rotsen
dan de zee tot aan de horizon
daarachter ijs
met al zijn stormen
rijk aan sneeuw en bittere kou
tot er weer zee
dan kale rotsen
weer een boomgrens
berken…