Alle inzendingen over TOEVEN OR VLIEGEN OR ZWERVEN

in de boom zwerven krijsende spreeuwen van tak naar tak door het wijd gespreide huis waar ze wonen opgenomen in een verward gesprek over het uitgesteld vertrek dan als na een schot stort de trillende wolk vleugels los een zwarte vlaag scheert over laag na laag zwenken formaties smal breed elkaar opdelend overvleugelen ver weg vliegen…

toeven kan in de tijd van toen...…

Als alle dagen, maandag tot maandag, het credo 'Dag van de Waarheid' dragen, is het beter toeven in een leugen.…

briesend blazen in mijn hemelse hof van heden ontmoet mijn mooie medemens met een lovende liefelijke lach en toeven teder en tevreden door deze dromerige dichtende dag…

dit zijn jullie vleugels , vlieg vogelvrij! plus est en vous! laat je door niemand knechten. weet dat voor jullie the sky is everywhere dank voor dat ontzettend vertrouwen ! vader en moeder allebei.…

Het regent namelijk dat het giet en echt: dan zie je de vogels niet, laat staan dat je ze ze vliegen ziet!…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

in een luchtballon Je kan zwerven langs een dal van hoge bomen, Het bewaren van witte wolken in je dromen Fluisteren met de sterren in de armen van de wind, Gedragen worden door het stille lied van een engelenkind…

Nooit heb ik je lippen gekust Zo eindeloos lang was mijn zwerven, nooit heb ik je lippen gekust, nooit aan je boezem gerust. Nooit heb je alles gezegd, zo eindeloos lang was mijn zwerven, nooit heb ik je alles gezegd, noch mijn hand op je lokken gelegd.…

je kan stormen wat je wil mij blaas je niet van m’ n eiland waar het in alle rust zo heerlijk toeven is zonder jou met een zee aan nieuwe mogelijkheden…

kom o koele noordenwind en jij zo zoele zuidenwind laat de hof indringend geuren en toeven zal ik weer als kind…

Werk van de dichter: een wild golvend korenveld, waar geen maaier komt, somtijds landlopers toeven, rustig wat aren pellen.…

Naast elkaar toeven zilver- en blauwe reiger. Zeldzaam? Algemeen? Beide staan onbewogen, wachten op straks, zelfbewust...…

Hier toeven enkel de hemelbestormende vromen, de Bijbel van Polzer nooit moe!…

Voor een student in Groningen, is het gevaarlijk toeven. Wie rekent er nu op , dat je belandt bij boeven. Voor u is het wellicht en teken aan de wand. Of soms een nieuwe cursus voor KZ-commandant.…

oude verhalen zwerven gelaten over mistige streken…

Ze kijkt me aan met haar reebruin intens, verloren, angstig, triest geeft me `t gevoel te willen sterven Ik hoef je niet te laten gaan maar je kunt vliegen dus ik leg je neer; vrij de vleugels te zwerven even niet begrijpend, d`r kopje schuin tot haar donk`re ziel `t blauw verkiest vlak voor ze `t gras laat werv`len door zacht haar…

Ik wil zwerven ik wil dwalen over stenen over gras Ik wil thuiskomen met verhalen over vroeger hoe het was…

Een chocolaterie waar het goed toeven is Blijkt toch de zaak waar de bonbon te proeven is Wat voor het tandglazuur zeer te bedroeven is Doch dan wel weer des tandarts zijn behoeven is…

Populieren zon zat zou je wel zeggen als je zo hun blaren zwerven ziet…

Overal door de wereld Zwerven de snippers rond Van toen god Zijn foto verscheurde…

Reizen en zwerven Elke keer weer onvoltooid Mooiheid van een droom.…

uit en vlieg in waar warmte op je wacht Windwhisper Zij die fluistert in de wind…

De moerbeitoppen ruisten; God ging voorbij; Neen, niet voorbij, hij toefde; Hij wist wat ik behoefde, En sprak tot mij; Sprak tot mij in de stille, De stille nacht; Gedachten, die mij kwelden, Vervolgden en ontstelden, Verdreef hij zacht. Hij liet zijn vrede dalen…

Een paaltje, beschilderd met aardbeienglans, zendt over het bospad zijn lokkend woord: "Ziet de wandelaar mij? Stapt hij haastig voort? De Chaamse jeugdherberg aanschouwt hem thans!" Daar hangt een woud- en keukengeurenkrans om mensen aan tuintafels, vloeit onverstoord in hun smaakzin, die naar klare eenvoud hoort: klein spijsgenot spreekt…

De vrome mens toeft bij zijn overdenking op de top van de berg, aan God gewijd. Hoge winden brengen gedachtenstrijd, geven stormend gevoel een nieuwe zwenking. Hete zon? Koude rilling? Misschien een krenking voor ruime geest, die verlangt naar vrijheid. Je houdt op met peinzen, ervaart verblijd: "Zoete geur wenkt lager aan de helling!" Het…

Het droom zwerven van mijn deels vergeten jeugd herinner ik met volle teugen door een natuur die in mij is een gevoel van ziel bevrijden en in de echo van de droomschaduw slapen er vlinders op paddenstoelen in het donkerste duister van het bos heb ik mijn buik vol van herinneringen.…

Kille herfstnevel hangt boven wijde velden. Stille leegte... Doods... Plots klinkt luid kraaiengekrijs als 't warme lied van leven. Van de wandeltocht ben ik moe, wil omkeren of even zitten. Maar wind door kale peppels geeft me drang verder te gaan. Gele herfstbomen worden ijler en dunner. Dan verlang ik naar druppels witte wijn, die…