Alle inzendingen over Taai gerief

(voor mijn vader) Jij haalde hoge cijfers op het gymnasium in de binnenstad van Groningen, waar ze je plagend op het schoolbord natekenden met een rokje aan. Pestkoppen zijn van alle tijden, toch bleef je in de kast, waar het veiliger was en anders was ik er nooit geweest, tenminste niet zo. Misschien als plant of dier of gangkast. Maar…

te vermijden leven is oefenen in loslaten zegt mijn adviseur gelukkig ben ik dat zelf, lekker subjectief of ervaar in gevoel, op afstand, levende maten zij zoeken ook naar hun eigen kleur en wonen in de horizon, maar niet al te ver zij teren op een oude geur of kunnen nog dromen van een naaste ster, danwel woelen in eigen verbeeldend gerief…

Tot we verhuisden, deed ze dienst voor al mijn schilder gerief.…

zo roestig de rozen zo rouwig gerief zo molmig het maanlicht zo heb ik u lief…

grappig geestdriftige groenvinkjes geweldig gemaaide gazons geven godengeluk gerieflijk genietend gewoon…

alle dichters zitten thuis te rijmelen met hun rijmmasjien af en toe een interruptie voor een bakkie koffie buiten schijnt de zon ja graag met melk en zoetje geef mij maar speculaas even geen marsepein pepernoot ja ja sjokkollaai op taai taai taai prachtig dat sinterklaasgedoe alleen die stomme rijmelarij te gemaakt ik word niet geraakt…

Boonen mist blijkbaar zo'n Zwitsers gerief ...…

Wat een grote appel zegt opa het moet een taai steeltje geweest zijn om zo een appel te dragen men is nooit te oud om zich te verwonderen…

Toen de laatste gekken van Gouda afdropen, hield ook ik het voor bekeken en stond mijn fiets er gelukkig nog om gerieflijk af te taaien.…

Na de regenbuien wordt de zon weer warm bewonderen de knotwilgen hun jonge scheuten en zij hun snottebellen langs rijen groene sloten er welt water uit de oude holle lijven en schikken de plooien glad laten de dag zich tooien door het dak vertellen hun noden in veerkrachtige taaie loten die de moede lichamen trekken diep geworteld in…

Spinnenrag taaier dan staal in een oud huis onder aan een trap. De banden gieren er voorbij en de dagen lijken taaier nog, langer nog en ouder. Onder aan een trap. Een trap tot het licht aan. Deur open gesmeten. Stukken uit de muur geslagen. Een oude muur, ooit taaier dan de taaiste dagen. Vandaag uit elkaar getrokken. Onder aan een…

Van goeden huize tot in hun droefenis decent taai geleerd is schatoud belendend de straat stil als geel goud…

Raak me dan schaak me dan als onze blikken kruisen zouden Lief me dan gerief me dan laat me laven aan 't jouwe Heel me dan streel me dan zul je van me blijven houden…

Nooit was je zo zwaar. En zo mooi. Met ogen van lichtgroen water. Je vleugels ontplooid. Voorbij voorbij aan de laatste vader. In de morgen de woede doorstaan. De walg die omhoog kwam spoelen. 's Nachts door het zeewier gegaan. Het hoen van de wanhoop zien broeden. Zo moedig gestreden. Genoeg genoeg om de dans te ontspringen. Om straks…

op het strand te Bloemendaal aan de vloedlijn gelegen in de zon is gister een madam geschat op honderd twaalf kilogram nog vol van marsepein uit haar bikini gesmolten geluk bij een ongeluk er zat ook nog de taai taai zodat zij zich in de kruip voor hulp verplaatsen kon binnen een heuse straal van één-komma-drie-kilometer in Haarlem…

de hete adem van de zon drukt op de kale aarde in deze desolate vlakte waar het bijna altijd waait sta je stil bij de bomen kromgetrokken door de wind hoe lang duurt het vraag je voordat de rups verandert in een vlinder…

de blote woorden dragen het meest om het lijf de naakte waarheid de woordkarigen zwijgen als waterwilgen zacht buigzaam en taai…

Het waren twee koningskinderen, Zi hadden malkander zo lief: Zi konden bi malkander niet komen, Op de Theemsweg vond híj zijn gerief. - naar 14e eeuwse tekst…

Zo krijgt-ie zijn gerief. - Maar één der dames denkt: 'O wee, ik lijk niet goed bij zinnen: al pik ik hier een graantje mee, 'k wil voor mezelf beginnen! Ik deel hier met een stuk of zeven genotes één vertrek en heb geen zin om zo te leven: 't is tijd, dat ik vertrek!' Een mannenvreetster is die vrouw: ze lust er daag'lijks elf.…

Geen wonder, dat Maartje wat baalde, toen ma d'r gerief bij hem haalde. Ze vond het niet wijs, omdat Fred deze prijs in natura aan moeder betaalde. Toen ze dacht: 'Hij is klaar met dat wijf,' ging ze Fred vol verlangen te lijf, maar ze heeft bij d'r beurt wel z'n slapte betreurd: ze was laaiend en vloekte hem stijf.…

Wel, een korrel, mijn gerief, En op blaadren, dauw.’…

De zee wind,golven banen van schuim vluchtig en toch taai als stroop wanhopig vasthoudend tot verdord, verdroogd ophouden te bestaan.…

Vurig fel likkert 't gevoel Taai traag temt 'd tijd Geluk gedempt in gloeiend goud……

Ik ruik het stilstaand water Het donkere water en het riet Stram, scherp en taai zoals diep van binnen oud verdriet…

ik dwaal in een ongerede gevoel immer zoekend naar geriefelijke troost, is het gewoon mijn leven dat ik bedoel gewaarworden van hoe ik door het naakte bestaan word geloodst of daar mijn ademend hopen op stoel en liefde in een flits wordt nagebootst in verwijlende dromen bij dagend licht ach lieve, laat mij de glans zien in je twinkelende…

accepteren we liever dan dat een van ons de dood verklaard op onze liefde wij kozen ervoor om zo te bestaan als we de dood verklaren is alles een leugen geen spiegel zal ons bedriegen wij waren de doders van de liefde de pijn is geriefelijk.......…

Verre gedachten verlopen in een orde en hun gemeten pas en tempo die niet zinloos zijn, slechts herinneringen die voorbij gaan in een intrinsieke schijn als vervallen aards gerief, dat wanneer het oude stierf nooit meer z’n originele lijst verwierf in de galerij van bedoelde wensen wat naar andere gebieden leidt, waar duidelijk de hand…

zo lief, mijn lief laat zijn waarden varen lieve lief om mij te evenaren zoekt hij niet meer naar gerief en daarom ben ik week dag in, dag uit periodiek onthoud ik wat ik hem geven kan deze lieve, warme man…

Het tijdschrift Aktueel is ons ontstolen Het bracht, van Rits tot Aktueel Sportief Veel onbekommerd mannelijk gerief Met fallusprikkelaars dan wel symbolen Het blad werd het gelijk van omzetvrezers Al kende het geen dalend aantal lezers…

Aan de ander alleen merken, hoe taai. De ruwe bolster kan nog zo ruw zijn, er zal altijd sprake van een hart zijn.…