Alle inzendingen over Taal OR Ogen

Boom, vuur, vis ogen, lief, gemis. Heb lange tijd op de uitkijk gestaan, stond er niet alleen. Allerlei dwazen die staren in zichzelf en in de verte naar woorden zoeken, taal, om maar te begrijpen waar gedachten vandaan komen en waar ze heen gaan. Huis, kind, weemoed. Boom, vuur, vis ogen, lief, gemis.…

Leuke lieve mannen genoeg maar niet bij mij, te weinig wordt er genoten van mijn lichaam, ik wil me overgeven aan stoere begeerte ermee stoeien, hem ruiken wanneer ik wakker word in de warmte van twee passende lichamen in mijn bed, in mijn bed in mijn verlangen naar stoppels en handen duwen in mijn huid kracht in mijn vlees…

met taal zeg je iets bijen zoemen rond water kijk in de keel van wie het zegt naar de gebaren de armen en de handen bedenk wat taal is je weet het eigenlijk niet maar als ze maar even naar jou kijkt zie je haar ogen en bijna haar lippen die iets zeggen wie weet alles…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Woorden breken waar ogen spreken de taal was niet meer te verstaan waar onze liefde ophield te bestaan.…

Het verschil toen die nacht bestond echt uit een brij aan onuitgesproken woorden, daar wij slechts de taal der liefde machtig waren Jouw ogen die spraken terwijl jouw borsten communiceerden tijdens ons gesprek in de oprecht ware taal van slechts hartstocht…

Toen de taal nog mens was, Klanken werden aangeblazen Door adem die uit de diepten Van een levend lichaam werd Voortgebracht, Er woorden werden gesproken Met toon en klank en kleur - Toen het leven nog mens was En ogen zagen wat er gebeurde Was er een taal met Reuk en smaak en geur, Was ze onvergelijkbaar Met die van vandaag…

Als vanzelf zijn gedachten die langs mij glijden en die ik niet ken anders dan de mijne en spreken ogen in een taal die ik wel ken maar niet versta...…

DER TALEN.…

Hoe moet dat nu straks met mijn stoel en die van jou als ik de tijd uit loop en struikel over die grijze haar, die waar mijn ogen over al die maanden, uren, over je je hebt nog twee minuten en jij gewoon je boeltje en mij.…

Hoe moet dat nu straks met mijn stoel en die van jou als ik de tijd uit loop en struikel over die grijze haar, die waar mijn ogen over al die maanden, uren, over je je hebt nog twee minuten en jij gewoon je boeltje en mij.…

op de bodem van de diepte lag als een oester een weerbarstig woord onderzeese stromingen kwamen en gingen bleven haar beroeren gestaag schuurden ze over en langs het gesloten fort ze werd weker minder stug een trage transformatie met het verstrijken van de tijd herrees ze aarzelend uit haar as de wedergeboorte van een woord…

sist en gist vertrekt en verdwijnt met pen en papier zwiert ze over de aarde speurend naar de lezende zielsverwant gaapt en slaapt vloekt ze vlucht voor vergetelheid zoekt licht in zwaarte tast met talige vingers naar een andere werkelijkheid…

Jouw ogen, grijsgroen van kleur soms fel, giftig, soms teder, zacht ze stralen iets uit, maar zonder geur ondeugend, plagend, zoals jij dan lacht. Jouw ogen, denkend, soms te veel kon ik je dan je gedachten maar lezen, hoewel ik graag eens met je speel wil ik eerlijk en oprecht tegen je wezen.…

Als ogen waken spreekt de taal en veegt tranen uit het zicht jouw gevecht verlaat de tweebaansweg finaal verloren wanneer stappen niet verder lopen en ook jij de muur niet meer ontwijkt zal ik steen voor steen onze taal opbouwen welke ooit geschreven is…

Je ogen vertellen een verhaal, spreken een eigen taal. Laten gedachten zien, een herinnering misschien. Van jouw ogen wil ik leren, laat mij ze bestuderen. Laat me in jouw ogen zinken, in de diepte van je blik verdrinken. Wat je wilde zeggen, hoef je niet meer uit te leggen. Je ogen hebben gesproken..…

Verzwijgt de mist de taal der handen tot elk gebaar verzwelgt in het dichten van half geloken ogen wordt zelfs het horen niet meer gehoord waar klanken nooit de juiste hoogte bereiken luister en ontvang woorden in nevel, versta de stilte en voel verborgen taal…

de taal van de liefde wordt door bijna iedereen herkent je kunt het in de ogen lezen van elke vrouw van elke vent en als je goed kijkt in die van ieder willekeurig wezen het is een taal zonder woorden die door iedereen kan worden gesproken op alle plaatsen in wereldwijde oorden een taal die door sommigen hardnekkig wordt ontdoken omdat…

Haar ogen kijken, spreken een taal die'k goed versta mijn ogen spreken net zo goed ik hou zo van je, ma... Haar ogen zeggen: 'k weet het kind en ik hou ook van jou wat valt er meer te zeggen nu Ik ben en blijf haar trouw... Zij was de rots in mijn bestaan de spil in ons gezin ik kijk haar blauwe ogen aan ze is voor mij heldin...…

* [Volgens Simon Stevin, anno 1587: is Nederlands een ideale taal tevens binnen de wetenschap en valt af te leiden uit het grote aantal eenlettergrepige grondwoorden waardoor volgens Stevin onze taal oorspronkelijker is dan en van het Latijn afgeleide taal als het Frans.…

Slijp mijn nachten met de pennen van ieder uur het ongeduld gescherpt door slijpers ziel, omvat het lopend vuur op papier verguld een opkomende dag, waarop de verzonnen tranen van een bejaarde zon al zijn opgedroogd en waar de inkt gedoopt werd in verwaaide as,in de taal als evoluerend en kloppend instrument.…

Het vloeken neemt de overhand ‘t cijfer der Nederlandse taal zakt in triest te weten immers want: de taal is mooi, zeker zonder Krachttermen!…

in trage uren gist de taal in het duister later na het rijpen in de zwarte nacht lijkt wat ze zeggen wil zomaar uit het niets aan te waaien ze ligt voor het oprapen woord voor woord maar haar klank loopt vast zie haar ontsnappen fanfare zonder muziek hoor haar knarsende ledematen achter de huizen in een doodlopende…

Jij zal daar staan met jouw haren in de wind ik herken je aan jouw gestalte ik weet dat ik op jou vertrouwen kan want jij bent de enige van wie ik weet dat jij deze rol voor me innemen zal.…

Maar nu de taal waarmee de mens het doen moet ik het maken het lichaam dat in zonlicht de kracht krijgt van honger en in de gebalde vuist van oorlog en liefde zichzelf afkluift zingend de taal het gratis theater van de ontkenning, levend en buiten de dodende stromende tijd die de ogen vertroebelt het kijken schoonspoelt. ---…

verwondering , ik ving aan in je ogen stralend door de iris van schemer waarin je ogen open gingen en dan te bedenken hoe wij nu leven de taal in jou sprak met mij het strooit woorden in mijn poëzie als druppels water van liefde als teken van leven…

De handen zijn voor de ogen hetgeen de oren zijn voor het woord. Een samenzijn in harmonie; een zintuiglijk akkoord. Gebaren en woorden een samenspel van taal. Een harmonieuze opmaat, zo geluidloos muzikaal.…

ik zie je lopen door het groen een duif zweeft door het licht in een nieuwe taal leer ik spreken in mijn ogen woont het niet vergeten ik zie je rusten in het raamkozijn…

zonder spreken verkenden ze elkaars wereld zij smolt weg in zijn armen en ze verdronken in een wolkenzee dauw drupte in de glans van ogen die spraken de taal der liefde…