Alle inzendingen over Telg OR regie

nog heb ik de regie over alle stemmen in mijn hoofd controleer hun woorden in dialoog maar als zij vrij associëren grenzen van taal gaan uitproberen grijp ik in met harde hand geen tegenspraak in letterland dat is ontaard in babylonisch onbegrip en drammerij voor straf het alfabet in mantra’s die rust geven alleen stilte brengt het…

Hij werd ten voorbeeld ons gesteld Was steeds met anderen in de weer Hij werd daardoor al jong geveld Vertrok naar eigen hemelsfeer Hij liep op water en genas Leprozen, maakte blinden ziend Dat was wat moeder aan ons las Hij was voor vrouw en telg een vriend Maar wat dat dat met een kind kan doen Opvoeders zien dat niet altijd…

Mijn leven geleefd, ik ben zo moe Het is volbracht, mijn lichaam is op, ik heb geen kracht De regie moet ik uit handen geven, afhankelijk zal ik nu verder leven De artsen hebben geen oplossingen meer Helaas!…

zacht vulde achtergrond de ruimte in rond je gezicht accentueerde zo de vriendelijk huiselijke stemming van jouw leven aan je gebaren hing initiatief ogen hadden de uiteindelijke regie toch was er geen enkele sprake van een overheersend aanwezig zijn juist de combinatie van contrasten zorgden voor een harmonieuze lijn…

Met drank en 5 gangen Een kerststol met spijs voor het ontbijt Ach ja, Na de zonde komt de spijt Nu op naar het volgende feest Daar hoef je niet voor te geloven Het gebeurt gewoon Geen regie van boven Dan vol goede voornemens is 2018 daar Ik wens jullie een goed uiteinde En een voorspoedig Nieuw jaar…

Ze hadden ervaring verworven en vonden elkander verdorven, maar kroost mocht niet lijden: ze wachtten met scheiden tot iedere telg was gestorven.…

Regie: Ben Verbong…

ik zie gedachten rafelen in wit oplossen in het warme licht van zon sommige donkeren pakken zich samen om in een dreigend gebeuren te ontladen daartussen dansen anonieme woorden op wind zonder keuze kameleontisch van kleur nog onbepaald is hun voorkeur voor het spinsel van beelden onder regie van humeur ik draai me om lach tegen…

voel ik mij geborgen ben ik vredig en op rust word ik gezien en gehoord is er niets wat dit verstoort Maar op turbulente dagen wanneer gedachten overheersen emoties de regie nemen vervreemd ik van mijzelf Gevangen in zelfreflectie betrek ik alles op mijzelf een duister gevoel dat ik van mij af wil schudden Kleuren, woorden en klank…

Dicky Pallie in elkaar Daar zij de baas was - klip en klaar Zij was de regelneef non- stop Had je een snottebel, dan snel Je neus gaan snuiten bij je moe Dan mocht je meedoen met een spel De regels maakte zij en hoe Zij was de leider van de flat Onder de rook van de chemie Haar sterke wil was altijd wet En nooit verloor zij de regie…

lief dansten kleurtjes in ons blikveld naamloos droegen noten de kleine figuurtjes in onze regie waarvan het onderscheid ook voor een kenner niet duidelijk was nooit groepten zij bijeen maar ieder koos een eigen pad zonder confrontatie met de aanstootsteen niet wij maar zij trokken aan de touwtjes kozen kleuren en melodie om…

In dit verfoeide spel, Heeft stilte de regie.…

tegendraads als dat ze is droomt ze van een regenbui als de zon stralend aan de hemel staat vangt ze de storm met haar ogen bij het windstille wil ze eitjes als de kippen van de leg af zijn men denkt ze kijkt bozig te lezen op haar gezicht wat heeft men het grandioos mis want in haart hart speelt de liefde de hoofdrol het is de regie…

we verwachten elkaar passen precies negatief in het rolletje toekomstige foto’s jij speelt de rol die ik wil in mijn leven je regie maakt mij figurant in jouw spel moeilijk om samen te spelen rollen te delen in decors van elkaar op het podium een paar figureren we wel in het toneelstuk van morgen of is de rol die we spelen…

hij wentelt zich in groeiend onbehagen de chaos is voor hem de haute cuisine hij vegeteert op vrees en bovendien zal wroeging nooit zijn zielenrust belagen bij zonlicht lijkt het beest de tegenpool van wat zijn schaduw herbergt, in gedachten bezint hij zich op nieuwe heksenjachten zijn ogen spieden almaar, zwart als kool hij is een telg…

Heden heeft zich in een pamflettistisch schotschrift rollend uit de Dode Zee op eeuwenoude papyrusfolie in schier onontwarbare Hammurabizuil-achtige inscripties tot mij gewend een warhoofdige dolende kruisridder uit Iberia's tropische oorden zeggende en bewerende dat jonge telgen op de basisschool niet langer mogen geloven…

jij hebt je gekleed volgens de laatste vergeethype in kleine niemendalletjes waarvan de kleuren speels overspringen van deel naar geheel alleen je lach is de constante die onder regie van je ogen de dreigende disharmonie van schitterende scenes niet gaan gedogen sierlijk bewegen strijkt veel dissonanten glad je magie pakt stralend…

mijn ogen lachen handen zijn open ik ben klaar om naar jou te vliegen te landen op het heerlijke groen van ontvangen na een nooit gestild verlangen niemand heeft de regie het decor is kleurrijk onervaren zonder emoties te sparen nog spelen we het kinderlijk volwassen zijn dat intens plezier voelen wij in het leven hier zo…

ik heb in het jeugdig verkennen van de ruimte met tijd gespeeld hem vooral vergeten in een gelukzalig opgaan van beleven door er gewoon te zijn pas na jaren kwamen maanden werden dagen belangrijk in hun regelmatigheid nu tellen we uren letten op seconden bij gaan en vertrek is tijd een ijzeren wet hij heeft de regie in ons…

Over zich laten lopen is not done ze loopt nu liever zelf Houdt het roer stevig vast dan volgt de regie vanzelf.…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

die sporen achterlaten ze intrigeren mij in hoge mate zijn het de stempels van een duivels kwaad het werk van een ontsnapte psychopaat die iets begroef in maanverlichte straten de gaten wachten, vullen tijd met zwijgen de leegte nam bezit van hun bestaan wat komen zou, is nimmer aangekomen eens zouden nieuwe stammen hier ontstijgen de telgen…

Uw heilig heidens hooglied van volmaakte harmonie Omhult mijn hele zijn in een perfecte symfonie De eerste aarzelende streling luidt een nieuwe ouverture van zacht en teder liefhebben dat mij eindeloos mag duren Maar jouw regie van het libretto trekt onweerstaanbaar mee naar de hoofdact en zijn aria in de triomfboog van uw Elysée Die…

ik voelde grond golven wist hun agressie kende vorm en kleur rook nerveuze krachten in onontkoombare hitte tijdens de duur van het vuur patronen schoten uit een archaïsch verleden om te innoveren in heden herkenbaar in hun beproefd strakke regie van populistische eenvoud de eenling verdween in het schuim van de immens rood ziedende…

vingers die veel hebben glad gestreken het werken gewend maar in het minnekozen niet op waarde gekend het is de warmte die afschrikt in het totale overgeven ieder wil nog even een eigen stukje privé leven kom je te dichtbij dan voelt dat niet ontspannen en vrij in zelf de regie…

Bel Jacqueline van de Kinderphone Blijf-van-m'n-lijf huis, lockdown, kamernood Of Iron Man, die zanger uit Nieuw-Zeeland Tien keer gevaccineerd! Da's pas tantième Hij deed het voor het geld, maar met zo'n dosis... Immuunsystemen zijn niet lineair Nu ligt die man op de intensive care 't Wordt voor die halve zool un grand problème Neem…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

te stoken De huizen er van steen worden gebouwd We zijn en blijven weliswaar getrouwd Maar er zijn donkere tijden aangebroken We blijven regelmatig kinderen baren We hebben dan voldoende moedermelk We kunnen ons naar rijke dames spoeden Een min worden voor de Parijzenaren Zo sterk als stelen van de Aronskelk Dat vinden zij van wie wij telgen…

Een Duitser dient een klacht in bij de staat -hij schaamt zich diep- als één der jonge telgen, nu nóg een “foute klok” de tijd verslaat.…

ontmoet in jouw blauwe ogen, het was mat en zelfs de horizon kiemde naar het verticale het was vreemd, jouw naakte silhouet te mogen aanschouwen in het afgebrokkeld maanlicht, ik streelde de wind en dacht mij rijk aan jouw blanke huid we stierven in het kielzog waar de herfst ons had ontbonden nog zijn mijn zinnen niet compleet in de regie…