Alle inzendingen over Telkens weer...

Hoe vaak heb ik Al niet geprobeerd Om het diepste In jou te bereiken Om telkens weer Te constateren dat Het de bevroren Ondergrond in jou Is die mij dat belet…

Waarom doe ik dat toch, telkens weer, proberen je hart te lezen, doe ik mezelf weer telkens zeer en moet jij me steeds maar weer genezen... Waarom vraag ik dan toch, steeds maar weer, of je mij je liefde écht wil geven, en zeg jij me steeds wel duizend keer, dat jouw liefde niet is, voor maar heel even...…

Je bent mooi Zo mooi dat ik je niet raken kan Maar dat hoeft ook niet Want door jou wordt telkens weer Een dag gemaakt.…

'k Zag haar zwemmen en telkens weer keerde zij om en om en zwom alsof een groot verlangen in haar glom en klom en klom…

ik ben niet goed in ophouden telkens weer de grens voorbij zal ik trachten te hervinden wat zo snel verloren ging in onverwachte wending…

Hoe ik draai of keer toch is telkens weer mijn karretje bij de kassa vol.…

Wanneer ik je in Braille doe dan zucht je telkens weer ~Toe, lees de eindstroof nog een keer Je weet wel waar en hoe~…

Er schuilt een dichter in mijn huis Ze doet me telkens weer verbazen Ze laat het sneeuwen met de Pasen En kweekt pioenen in haar kluis Huilt middenin het feestgedruis En zweeft ongrijpbaar door de mazen Er schuilt een dichter in mijn huis Ze doet me telkens weer verbazen Ze drinkt haar thee uit borrelglazen En strijkt haar plooien op ‘t fornuis…

Ik wou je in een haiku vangen maar 't lukt me niet je bent als een dolfijn in open zee je ontspringt de dans je ontkomt me telkens weer…

Niet zomaar iemand verandert snel in niemand dat gebeurt telkens weer als niet zomaar iemand van gezicht verandert want iemand anders blijft dan ook nergens meer door(denken)…

Kwam van de kapper zag het leven telkens weer veel lichtvoetiger las wat roddel 't ging om Kate en Pipa deze keer…

Telkens weer Houd ik mijn hart vast Terwijl ik jou moet loslaten Telkens weer Ben ik trots op je Als ik naar je kijk Zo groot Zo mooi Zo doordenkend Zo eigenwijs Vol vertrouwen in jezelf en deze wereld Je loopt niet in zeven sloten tegelijk Mijn “beren” kom je niet tegen Zeg je Ik weet Dat jij gelijk hebt Maar ik vecht tegen…

ik wens jou alles wat ik maar kan wensen en als het kan zelfs nog een beetje meer dat zoiets moois bestaan kan tussen mensen dat vind ik echt een wonder telkens weer…

ik wens jou alles wat ik maar kan wensen en als het kan zelfs een beetje meer dat zoiets moois kan bestaan tussen mensen dat vind ik echt een wonder telkens weer…

Mijn handen houden de dingen niet meer alles valt voor mijn voeten neer wat ik ook probeer alles valt telkens weer ik was er niet op voorbereid de kracht die ik eens had wordt geschreven in de verleden tijd.…

durf me mee te dragen geef me gestalte vertrouw me je helemaal toe als bron van tederheid die telkens weer oplicht in jouw waarheid…

Telkens weer opnieuw beginnen op zoek naar zekerheid. Rechtlijnig en creatief denken op zoek naar mijn doel. Het omzeilen van mijn emoties. Vertrouwen op mijn buikgevoel.…

alles wat hij zei wilde zij niet horen alles wat hij hoorde had zij nooit gezegd zo ging elke boodschap telkens weer verloren en strandde hun relatie in een zwijgend woordgevecht…

Ga niet te keer, telkens weer. Ledig je hoofd, weg die gedachten. Laat ons nu smachten, naar de levenskrachten.…

Zon, zee, strand, Met jou verken ik de wereld, Hand in hand Altijd weer die lach op je gezicht, Die telkens weer, keer op keer Mijn donkere dag verlicht.…

Weer een jaar tel je erbij en steeds meer jaren delen wij samen ons verleden om telkens weer, in het volgend heden met weemoed om te zien naar de jaren die vergleden...…

erfenis van eeuwen noodlottig onschuld smoorde en ook jíj de zonde slaafs beklonk die jou uit Eden dreef toch open ik nabij gekluisde waarheid de leugen telkens weer…

Het ontbeert daarvoor de kracht telkens weer. Van tijd tot tijd heft het op zijn vleugels om op te stijgen naar de blauwe lucht. De aanzet daartoe verlaat soms de beugels, maar verliest al spoedig zijn verlangen voor een vlucht.…

Draag me niet op handen maar Breek me, onvoorzichtig Spaar me niet mijn tranen Geef me mijn verdriet Streel me niet met handen Die gedrenkt zijn in geheim Zonder iets te zeggen Verscheur je telkens weer Mijn hart…

Onze liefde- een verkleedpartijtje met ranja en wat nootjes Telkens weer vroeg jij: Herken je me nog? Ik knikte maar hoopte dat jij de koffer met vermommingen eens aan de weg zou zetten.…

Telkens weer, is bij boeven en ander tuig ontoerekening-vatbaarheid de boosdoener van alle achterlijke streken die de dood tot gevolg heeft! De griep maakt minder slachtoffers!…

Weer heb ik mijn neus gestoten Voor de zevenhonderdste keer En telkens denk ik dat doe zeg ik Volgende keer niet meer.…

in jouw schaduw staan is meer dan schijn alleen jij bent van jezelf het middelpunt waaromheen de aarde draaien moet jouw vliedende kracht brengt mij tot het uiterste waar ik val en opsta telkens weer…

Je ziet elk gevaar van woorden en gedachten telkens weer geraakt een zwakke snaar ach, laat ook maar.…

In de eeuwigdurende kringloop van ons bestaan klinken de stemmen van onze voorouders door die als seizoenen komen en gaan Zij gaven ons hun genen de kwade maar ook de goede om telkens weer te leven in hun spoor…