161 resultaten.
Lucht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 283 De lucht
willen we in
als vogels
op vleugels
Losser
onze teugels
waarmee wij
gebonden zijn
aan 'deez aard'
waar wetten
van de zwaartekracht
beide voeten
aan de grond
houden
alleen bij wijn
en andere alcoholisch vocht
Maken we
-schijnbaar-een tocht
die veel weg heeft
van zweven.…
Glimlach
hartenkreet
3.0 met 45 stemmen 2.149 Bergen te verzetten
Ruimen van de geest
Achter kunnen laten
Wat eens is geweest
Luchten van je hart
Verschonen van pijn
Vrijheid van de ziel
En jezelf kunnen zijn
Last van je schouders
Zucht van verlichting
Glimlach om je mond
Kies de juiste richting
Vrij kunnen ademen
Vier je eigen teugels
Om de simpele reden
Je leven krijgt vleugels…
De Koetsier
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 597 Zwarte koetsen
wachten de koetsier
het was wel even wennen
hij hoefde niet te mennen
we verdragen hier
in eerbied de lucht van
dampende paarden
met ingehouden draf
droegen ze de opgebaarde
die ooit de teugels gaf
tijdens zijn ziekte
gepaard met pijn
wist de koetsier
één ding zeker
dat er ook paarden
in de hemel zijn…
wantrouw
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 228 zie dit schrift pronken
in het leven
ogen lonken
heel even
geen cijfer symboliseert
de regen op het raam
gevoelen nooit omgekeerd
lakt in ogen je naam
linnen in limonade
geuzen spelen
geen genade
in het delen
alles met trots
laten vieren
teugels los rots
simpel mens als dieren…
Teugels vierende kerk
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 185 De paus kreeg zin een hindernis te nemen:
De nieuwe priesters mogen aan een bruid!
Het roomse schip zeilt eindelijk vooruit
Hoog tijd om nu meer snelheid te gaan claimen
Voor mij als vrouw is dit slechts een begin
Ik wil in ’t Vaticaan straks een pausin!…
hoop
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 498 wat een pracht
om een zacht
benepen stem
zo ad rem
zich uit te horen spreken
moed is een flakkering van hoop
een stap naar voren
als het kaf en het koren
worden gescheiden
en bescheiden stemmen oprijzen
onderdrukkers merken tot hun afgrijzen
dat zij niet langer sterker zijn
dat de teugels hun ontglippen
de wereld op zijn kop gezet
en…
Cadans
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 778 Door twee hoefijzers gebrandmerkt
leg ik weerom mijn krijgstooi af
op de bloemen van je ruiten
zeg mij dat onze liefde werkt
in de cadans van volle draf
naar een binnen zonder buiten
mijn hart kent nu geen harnas meer
in de dooi van droeve dagen
wend ik de teugels van mijn paard
het is de allerlaatste keer
voor de allereerste vragen…
Verspelen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 121 schaarste kleurt de leegte
dromen hangen in de wind
nu de teugels vieren
verliest je geleidelijk alle grip
nodeloos happend
naar ontnomen lucht
verbreken ogen een pijnlijke stilte
smaakt de regen bitter
lang zijn de gangen
waarin gedachtes dwalen
steken verdichte beelden zichtbaar af
bij de schijnwerkelijkheid…
Nachtraven
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 187 horen mijn dromen
paarden draven
langs vreemde graven
waarover treurende bomen
een schuimend hijgen
van aangetrokken teugels
en knellende dissels
wegzinderend in bestoft zwijgen
golvend ebt muziek
uit verlaten discotheken
neonlichten doven de tragiek
rimpels over nachtelijke beken
kromgebogen en zeeziek
hou ik het voor bekeken…
De bries van blauw
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 41 ze fladderen
landen heel
zacht op de
korrels zand
van het strand
een kleurig
bewegende rand
aan de zee
die om het zout
was verkozen
wij te midden van
de opengevouwen
vleugels toch
aan de teugels op
de bries van blauw
op de klapwiek
van stilte spreekt
schakering zijn spel
van verzameling
ongelijke delen
die toch als
kameleons…
Jouw stoet
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 59 ik zag je
met gevolg
door de wolken
zwieren
licht spatte in
duizend kleuren
uiteen die
regenbogen
vierden
jouw ogen
horizonden
de flauw gebogen
verten toen
jij de teugels even
flink liet vieren
slechts een
vage mist
wist waar jij
gebleven was
toen jouw stoet
eenmaal gas
gegeven had…
Juli
gedicht
3.0 met 8 stemmen 5.740 We wolken boven het land
te meeuwig om teugels te vieren.
-------------------------
uit: 'Af en toe', 2014.…
Vlammend marmer
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.231 Hartenzeer of zadelpijn
De teugels blijven achter
Geen beugel verwacht een voet
die in marmer reizen moet.
-------------------------------
Uit: 'Vlammend marmer', 1984.…
weerpaard
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.141 sla de kluit met een zweep
als het nodig is en lik zijn
wonden, spuug slijm op de
striemen in zijn huid
sprenkel zout water
neem weg de diepe pijn
met vriendelijke woorden
die vertellen waarom en
vul de leegte met zachte
handen en loop veel op
eigen benen van teugels bevrijd
huiver, wees bang en laat
het beest gillend in u los…
Vleugels
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 397 Het gaat voort
Zij heeft mij in haar teugels
Haar liefde maakt mij zo klein
Kleiner dan haar leven.…
Hoefslag,
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 170 die de helse
vonken slaan uit de met
goud beslagen hoeven,
die als vuurstenen zijn
gehangen aan dat
vermaledijde uur en
alles wat er in dat tij
is beweend, drijft het
scherpe bit me in die
galop te wanen, gezadeld
achter de fiere manen
van het ochtendgloren, in de
beugels van een braaf gelid,
van rebelse sporen, de
strakke teugels…
zand erover
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 778 de zandloper was gestart
huwelijk dreef op drijfzand
gebaseerd op creditcard
hij strooide zand in haar ogen
terwijl delvend zijn eigen graf
zij ging voor vermeend vermogen
haar lage dunk keek op hem neer
tijd heeft vleugels en geen teugels
dreigend zwaaiend haar schietgeweer
zijn laatste sorry klonk toch wat pover
zijn zandwinkeltje…
Blaas
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 531 Blaas me om
een zuchtje wind
een diepe zucht
Blaas me om
En gun me mijn eigen vlucht
Blaas me vooruit
in de goede richting
over te hoge drempels
Blaas me vooruit
Een stukje verder warempel
Blaas wat harder
en laat het tochten
en laat het gieren
Blaas wat harder
Neem mijn teugels en laat ze vieren
Blaas me op
over…
Alphaman
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 905 De alphaman mag van zijn troon
Hij zit er al veel te lang
Zijn wil voor alles is te groot
Grijp de teugels, omarm het bange
Het kleine is niet anders
De leidsels liegen niet
De schaduw van het goede
Is niet gevangen
Het ligt in de moederschoot
De kinderen dragen
Hun eigen verlangen
Brengen zichzelf waar ze kunnen
Verlangen naar grenzen…
Blinde Vlucht
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 727 De vlinder vliegt onwetend
met gekleurde vleugels
als een paard zonder teugels
vrij en ongeketend
de hemel tegemoet.
Onbewust van schoonheid
noch van broosheid
zit hij op bloemen te pronken
voert zichzelf dronken;
nectar in overvloed.…
Hela ma laat me nou los
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.911 verfoeid bestaan
Mijn moeder belt, ze komt eraan
Vervang de slappe rozen
De drank en spellen van de grond
De poef en stoelen in het rond
Wat zeepschuim en dan hozen
O moeder met uw zorg en plicht
O lerares met straf gezicht
Mij is 't genot ontstolen
Frivole dagen, teugels los
Ei, in een mum - ben ik de klos
Weer duizendmaal…
Lang leve de jarige
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 3.306 Mijn pa in de kroeg om de hoek
Innemend op vele manieren
Verzint wel bij ieder bezoek
Een list om de teugels te vieren
De hoek van mijn pa in de kroeg
Je hoort er gekraak van plankieren
Drie dames zijn amper genoeg
Om daar zijn verjaardag te vieren
De kroeg om de hoek van mijn pa
De plek om eens goed te versieren
Met steevast het hiep…
Ridder.
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.497 Met een grassprietje in mijn mond
droom ik mijn dromen onder de bomen
en fantaseer jou mee in het idee
dat jij als ridder te paard onvervaard
mij in galop achterop hebt genomen
jouw bruine vos is pittig maar braaf
met teugels los rijden wij door het bos
een blokhut wacht het wordt al nacht
wij drinken wijn en proeven van liefde
nee, nooit…
Dwalende dood
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 596 Dode vogels
vliegen door de zwarte lucht
dode witte vogels
zonder vleugels
met ingehouden teugels
paarden zonder ruiter
Dode vissen
zwemmen door het blauwe water
dode zilveren vissen
zonder vinnen
met afgesneden kieuwen
kinderen zonder lippen
Dode kinderen
lopen tussen holle kraters
dode grijze kinderen
zonder ogen
met afgehakte…
De overgaaf
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 256 krijgsgevangen maakte
juichende handen
streelden eindelijk
de spanning van jaren weg
kinderen speelden
in het puin dat ongeruimd
een eldorado was
na euforie kwam
inkeer en besef dat het land
een wederopbouw nodig had
in strakke lijnen
liep de maatschappij
weer stevig in de pas
groeide en bloeide
tot flower power de te strak
geworden teugels…
Terug naar de basis
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 90 Waar de nacht
Haar zwarte teugels
Langzaam vieren laat,
De dag in neev'len
Gehuld het levenslicht
Aanschouwt, zweven
Ontlijfde paarden alleen op
Hoofd en benen
Boven de nevel van
De dag, waar een
Rookpluim van elk vuur
Ontdaan over het water strijkt
En boten in de slingerbocht
Van het kanaal de dag
Beginnen met
Een…
Halve droom
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 40 Gisteren galoppeerde
er een nachtmerrie
door mijn dromen
over de bruine paarden
die buiten stonden
onder de regen van de nacht
ik liet haar teugels los
draafde met een volle blaas
naar de toiletpot
die onder een wolkenveld lag
te snurken in haar bed
slapend kon ik schaapjes tellen
en wolven want die waren er ook
toen mijn nachtmerrie…
zweepte voor de schijn
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 583 je amazoonde
teugels strak
dijen voelden
ingehouden paardenkracht
je liet ze vieren
ervaarde hitte
en geweld in
tomeloze spieren
in spoorslags gaan
sloten bewegingen
uit draf en tot galop
steeds naadloos aan
je zweepte
voor de schijn
voelde genot in ultiem
samen komen zonder pijn
geroskamd en gelaafd
hoefijzers weer schoon…
explosiegevaar
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 352 over de doden geen woord
onvertogen, de levenden
kunnen slechts wachten
op die verlossing
ze kunnen immers
nog zoveel bewijzen
het kost alleen maar jaren
een scherpe pen slijt
nu eenmaal niet zo snel
als een stukje krijt
uitgestreken door de tijd
en massa's malse regen
ik hou de teugels in
verspil geen inkt meer
dan nodig, ik adem…
Zaailing van zwarte grond II
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 736 Brechtje’s voeten dragen water, scheuten
schieten door haar buik, ze schreeuwt
en beurt haar dracht in stuwend moeten
de laatste krachten nog niet verbruikt
haar wraak zal zwarter zijn dan de pest
vanuit het koude karreveld legt ze braak
een barre vloek in de mond van de mare
laat teugels vieren en zal in vrijheid baren
een stortvloed van…