Alle inzendingen over Theresia van Lisieux

Voor Theresia van Lisieux ( 1873 - 1897 ) In jou zie ik de genade van de hemel, die zich uitstort als een waterval van bruisende Liefde, via jouw open hand van heiligheid en voorspraak.…

van Lisieux Schotte sprak later van mirakels mysterieux nummer twee zag een flits die voorbij floot niet te volgen maar absoluut niet naturel Bartali fietste als des duivels aangevuurd die valse vrome moest uit de tour gestuurd Briek trok toen in Maria's grot aan de bel…

Een ster is zij temidden van de nacht voor niemand dan zichzelf en haar wild verlangen Vertrouw het toe aan de maan Verschijn wit aan wolken Fluisterend gemurmel van de sterren ongehoord Haar ademhaling licht en glijdend Ze droomt nog steeds iets te betekenen In het donker van de nacht…

De dood van een liefste sluit ramen en deuren. Een donkere ruimte waar alleen valt te treuren, is dan het enig jou overgebleven toegangsoord, waarin je met je verdriet niet wil worden gestoord. Het leven daarna is slechts een stuk op het toneel, want elke blijk van vrolijkheid voelt als één teveel. Uit zo'n diepe somberheid kun je niet ontsnappen…

In januari plegen katholieken Haast elke dag een heilige te eren Men noemt dan namen van zo'n dertig heren Om te gedenken sinds het ochtendkrieken De louwmaand, volgens 't calendarium Kent naast die dertig haast geen vrouwennaam Want Agnes, Prisca, Emerentiaan Zijn bladvulling in hun glossarium Zo zijn Felicitas, Perpetua Theresia,…

Vandaag is het geen goedheid die ik zoek, Geen Gandhi, kaal en mager, woord tot op het been, En geen Thérèse de Lisieux. (Wat zei dat kleintje weer? Hard moet ik U voelen, anders is er chaos, Hard en doodvermoeiend, anders ben ik niet gerust.’) Geen goedheid, nee, verdomd, ik weet wat goedheid is.…

slapeloosheid en een niet te stelpen piekeren over de zin van mijn leven, terwijl ik stapels filosofieboeken naast mijn bed had liggen, waarin ik naar antwoorden zocht, maar meestal tolde ik zwaar teleurgesteld de volgende dag als een afvallige ketter in het rond, terwijl ik probeerde continu het Christusgebed te bidden en heiligen als Franciscus en Theresia…

wakker worden is geen probleem, Als je pen voldoende nat is en het schilderij zichzelf schetst. Slapen gaan is geen probleem, Als je voldaan terug kan keren en wederom een oorlog hebt gewonnen Alleen daar tussenin, Lui-, of verliefdheid? Kies maar, en ik ontken het.…

Zeg ben jij niet de vrouw van man van kind van zus of broer van die of die vertel eens wie ben je wie buiten elke andere categorie dat opgelegde rollenpatroon doet pijn want er is niemand die je echt kent als jij jezelf niet kunt zijn…

Schoonheid ademt grootsheid En smeekt mijn blik weg Van velden leeg en wijd Totdat ik in amen kijk De stilte spant zich als een boog Een zucht snijdt als zonde Door deze holle monoloog Een trein, een dag, een wonder…

Zij striemden met hun woorden, de wond doet soms nog pijn. 'k Probeer het te vergeven, vergeten blijkt nog moeilijker te zijn. Zij striemden door te zwijgen, een klankbord zo gemist. 'k Probeer het te vergeven, Ik wou dat ik het niet meer wist. Zij striemden in onwetendheid, een oordeel snel geveld. 'k Probeer het te vergeven. Vergeten…

Na het vonnis ‘kanker’ Werd het een gevecht op leven en dood Lichaamsdelen,kwaliteit van leven,trots, ambitie, zekerheden, idealen, zelfs mantelzorgers werden geofferd Op de positieve uitslag volgde geen applaus, maar; gehavend in een nieuwe strijd: Heden, verleden en toekomst; nooit meer hetzelfde Vol dankbaarheid, pijn en onvermogen…

-Reclameboodschap- De Tikker-navigatie voor onderweg Gebruik: Stel eenvoudig uw persoonlijke reisplan in; vertrekpunt, tussenstop, bestemming Bij wijziging van de plannen is de bestemming eenvoudig te wijzigen Desgewenst kan gezocht worden naar een ‘nuttige plaats dichtbij’ bij hinder onderweg: kies omleiding bij storing: ‘vraag…

Decennia van groeizame grond drooggelegd in de ouderdom van verlepte lagen, liggen daar seniel in stille berusting braak en bochtig hun schrale resten…

Het was hier net zo heet als in de tropen, Een hittegolfje teisterde ons land; Daarom mocht Jan Soldaat van hogerhand Zonder bepakking de Vierdaagse lopen. Ik denk dus dat ons bataljon soldaten Ook in Irak de wapens thuis mag laten.…

Met hongerige blik en holle kaken En tot de draad versleten kleren aan Heeft mijn notaris mij te woord gestaan Toen ik bij hem mijn testament kwam maken. "Ik hoop," sprak hij, "dat u in uw legaten Veel geld aan uw notaris na zult laten."…

helder water dat kabbelt en klatert en stroomt en dan plotseling zomaar ineens tot stilstand komt in een poel die langzaam troebel wordt.…

mag ik deze stilte gebruiken om onze lijn te versterken twee armen te dromen die de spanning smelt gevoelens zien ontluiken onzichtbare krachten werken zodat liefde gaat stromen en afstand niet meer telt…

omdat lopen beter is dan stilstaan hebben zij niet op de bus gewacht maar gaan alvast gestaag het uitzicht in, met grote ogen kijken hen de dieren na zij namen afscheid zij hielden even bij elkaar wat straks uiteen zal vallen huil niet, zegden ze omdat woorden beter zijn dan stilte een jongen loopt hen tegemoet met rubberlaarzen in…

Waar dorstige hunker ’n tekening maakt van lege flessen op de vloer, klemmen trillende vingers het volle glas lopen druppels naar beneden creëert zijn geest in mistige banken het gevoel van geleende warmte…

De zon, de zee, een verlaten strand, jij en ik, samen hand in hand. We lopen en kijken naar elkaar, als een jong en smoor verliefd paar. De zon kan je uitstraling niet verbleken, ik raak maar niet op je uitgekeken. De wind waait lustig door je haren, mijn hart komt maar niet tot bedaren. We lopen alsmaar door, voet na voet, samen onze toekomst…

Wie dat ik immer smart zie dragen, 'k Heb ook gevoel daarvan, Ik sluit mijn oor niet voor zijn klagen, Maar help hem als ik kan. Een mens in droefheid op te beuren, Is zelfs voor kinders zoet. Die spotten kan met hen, die treuren, Vertoont een slecht gemoed. Zou mij eens anders leed verblijden? Zou 'k lachen in zijn smart? O neen! een…

Ik weet niet wat jij met mij doet Het voelt zo fout maar toch ook zo goed Ik probeer mij te verzetten, maar zie overal jouw gezicht Hoor je stem, voel je adem en zie je staan in 't avondlicht Ik pak je hand en vraag je bij me te komen Vertel me geen leugens, laat me nog even dromen Houd me stevig vast en sluit je ogen Nog een knuffel, probeer…

Door het open venster zingt helder licht met vol enthousiasme, doorbreekt de stilte met woorden van tijd om de zomer in te luiden Een droom is geboren en zwemt uit de leegte van de nacht in open armen die de ochtend begroeten Het geluk smelt in de klanken der vogelslied dat uit de schaduw opnieuw van de zon geniet…

De verschijning die je bent, laat mensen je onthouden. Het vertrouwen dat je geeft, laat mensen van je houden. Mensen bewonderen je om al je kracht. Dat je zelfs op vandaag de dag nog lacht. Jij zit boordevol levenslust en vrolijkheid. Dat is waarom je opnieuw begon aan deze zware strijd. Hopelijk zullen onze innige gebeden niet voor niks…

Zonsopkomst heeft altijd een mysterie. En nu draagt hij ook jou met zich mee. Mensen leven, de wereld gaat verder, alsof niks gebeurd is, zwijgend als de stille zee. Ik kijk om me heen, ik probeer je te vinden. Daar op de plek waar ik jou altijd zag. Ik zie je niet, en ik loop verder, op het ritme van jouw lach. Ik volg jouw voetstappen…

Mijn gevoel laveert mij door het leven. De route wordt gelezen door mijn hart. Wat ik tegenkom is me om het even, want het echte leven is vaak hard. Genieten doe ik nu met volle teugen. Ik kijk positief naar wat dan ook. Deze tijd zal me nog lang blijven heugen, want al het negatieve gaat op in rook. En als de rook om je hoofd is verdwenen…

Eerst waren er de puzzelstukjes: Tijd heelt alle wonden, maar soms gaan ze ook open. Tijd is niet te stoppen, zal altijd blijven lopen. Tijd, waarheen, waarvoor? Niemand kan het zeggen. Tijd is tijd is tijd en moeten we ons bij neerleggen. Tijd is als een boom, groeit en wordt steeds hoger. Tijd is als een waterval, stroomt en wordt nooit droger…

Gedenk de dode dieren van vandaag: De kippen en de varkens en de koeien, Die men vanwege ziekten uit moest roeien Of die verdwenen zijn in onze maag En denk in het bijzonder aan de zwaan Die ook al wordt bedreigd in zijn bestaan.…

Een woord is maar een woord, samen vormen ze een zin. Een woord is maar een woord, met een eind en een begin. Een woord is maar een woord, zoals ook het woord "bemin" Een woord is maar een woord, welke betekenis zit daar in? Dat is niet uit te leggen, want het gaat om een gevoel. Daar zijn geen woorden voor, als je begrijpt wat ik bedoel…