Verveling en niets anders weten
Dan het de medemens zo naar mogelijk
Te maken
Te treiteren omdat je hoe dan ook
Je gram wil halen door het leven van die ander
Onmogelijk te maken
Pesten is niet uniek en komt al eeuwen voor
Maar omdat ons land zo vol raakt
Lijkt het net alsof het door
De tegenwoordige tijd komt
Dat is niet zo, maar wat…
Soms mogen er een paar op reis
die gaan trippelend treiterend,
weerbarstig buitelend
via typende vingers
de digitale snelweg op.
Ze gaan dansend op weg
ieder beladen met een rugzakje
met boterhammen en boodschappen
voor onderweg, die ze meestal
ergens laten staan of gewoon vergeten.…
dat ze zich er zelfs dikwijls verwondde
Evenals in haar arm alsook in haar been
sneed ze zich daar ’s nachts die blonde
Onder haar hemdje zaten diepe sneden
met littekens door haarzelf veroorzaakt
Bij gym dorst zij zich niet te verkleden
’t voelde als was heel haar lijf mismaakt
Achter haar ogen blonk het doffe vocht
door het dagelijkse treiteren…
hoe de fruitschaal en groentes des levens
worden weggekaapt door de ouders
de verwekkers van hun kinderen
van een vrije kinderkeuze is geen sprake meer
de kromme banaan wordt naar binnen gepropt
de zure citroen stevig uitgeknepen boven
het moeizaam opengehouden kindermondje
en als de kinderen luid schreeuwen
jammeren, zeuren, tieren, treiteren…
ik dat ik mezelf nooit heb gevonden
Voor ‘t pesten achter een wal gevlucht
waar nu ‘t eenzaam mij heeft gevonden
De tijd heeft ‘t verdriet niet overbrugd
dit eenzaam is..met vroeger verbonden
____________
Over een meisje dat nu een volwassen
vrouw is..maar die nog altijd door de
draden van eenzaamheid met ‘t pesten
van toen met ’t treiteren…