Alle inzendingen over Troost OR Eenzaamheid OR Liefde

Ik dorst naar liefde, en haat is om mij heen, Ik zoek naar recht, en onrecht heerscht alleen- Wees sterk mijn hart, haat, onrecht kunt gij dragen!…

Ik dorst naar liefde en haat is om mij heen, Ik zoek naar recht, en onrecht heerst alleen – Wees sterk mijn hart, haat, onrecht kunt gij dragen! Spreek weer, mijn hart, ik wil u telkens vragen; Ik vors naar waarheid, leugen heerst alom, Ik snak naar vrijheid, en elk buigt zich krom - Wees sterk, mijn hart, en poog nog meer te dragen.…

het liefde en troost Pak hem op en plak hem Elke seconde, hij vecht Open, dicht, in en uit Voor mijn leven…

- Over alle daken bleek-gebloede bake; over heel de wereld heen liefde en leed, - alleen...…

nergens plek voor verdriet, nergens is er troost, nergens kan ik mijn verdriet uiten, waarom moet ik dit nu voelen, waarom ben je nu bij me weg, waarom naar die ander, waarom niet naar mij, ik voel verdriet veel verdriet, eenzaam zit ik op een bankje, eenzaam loop ik over de straat, langzaam voel ik de regen naar beneden komen...…

Dat er bijvoorbeeld Altijd iemand mag zijn Die ergens op je wacht Altijd weer klaarte Van een dag die open plooit Na de diepduk van de nacht. Altijd vroege lentes en nazomer in september Binnen de contouren van tijd En herinnering aan iets Voor straks en later. Maar altijd, altijd ook een hand Die door je haren strijkt En zegt:het is…

Zij zijn het die mij troosten. In angstige, eenzame uren, praat ik alleen met hen.…

Troosten Mag ik je troosten, als je verdriet hebt in een tijd van onzekerheid. Mag ik je troosten met woorden en liefde. Mag ik je troosten, ook al is het op afstand zo ver van elkaar vandaan. Je moet weten: 'elke dag, denk ik aan jou lieve vriendin.' Kon ik maar even bij je zijn om je te omhelzen en met je te praten.…

nachten gehuld in tranen stil verdriet ontwaakt liefdeloos verlaten huilt hij zich in slaap vindt zijn troost in dromen lacht de sterren toe verscholen in het duister verdwijnt de eenzaamheid…

troost is ook herinnering de foto van voorheen de warme liefde van weleer die zo plots verdween troost is de herinnering van het prentje aan de wand jouw naam die ik ginder schreef in het toen nog warme zand...…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

als de nachten eenzaam zijn en de liefde over is dank je wel voor die arm voor het stille luisteren naar gelukkig zijn er nog mensen met zo'n warm gebaar…

De ster uit het Westen is dood Nooit tegen het kind opgewassen gepuberd, adolescent, volwassen te jong in één keer uit de goot Zingend gaf zijn ziel maar brood Dansend weg zijn eenzaam hart Voor nog meer kamers smart Geen kunst was voor de fans te hoog Gegrepen, gegijzeld door hun nood Gebrek aan god, liefde, werk Veranderde het gezicht…

ik schreef kleuren op je huid trapsgewijs van licht naar donker je onderging de steek van het puntig pluis gelaten gaf jij niet thuis in emoties die de kop opstaken voeren wij op onbekende wateren gingen nergens heen in het intens verlatene waar aantrekkingskracht geen baas over de polen was…

Niemand die naar je kijkt of je iets zegt Geen mens die naar je luistert Er wordt geen woord tegen je gezegd Er wordt zelfs niet eens gefluisterd De minuten worden uren De stilte duurt maar voort Het kan nog heel lang duren…

als je denkt je woorden te kunnen verbeteren en zoals het een dichter betaamt, je terugtrekt "in alle eenzaamheid", dan kan blijken dat men je schrijfsels maar matig kan waarderen, of je zelfs kan verdenken van plagiaat.. dat zou nog eens wat zijn en je troost je maar met de gedachte dat het dan gaat om je reinste plagiaat…

als je te horen krijgt dat iemand is overleden waar je erg van hield je voelt je eenzaam.... als je ziet dat mensen je uitlachen je voelt je eenzaam... als je je te horen krijgt dat je geliefde van iemand anders houdt je voelt je enzaam.... als je erg pijn hebt en niemand er is om je te troosten je voelt je eenzaam...…

Gekweekte rozen, hebben hun geur verloren. Smakeloze tomaten, smaken naar water. Haastige mensen, zijn hun diepe wortels kwijt. Neem een moment om stil te staan. Vertraag uw moderne klok. Denk aandachtig na. Het is koffietijd.…

Twijfel, troost, liefde en waanzin Denkflarden van hier naar daar Zie je wel, maar vind je niet Wat is wijs…

de draak die enkeling ver achter de horizon die hem nog wel in dromen horen kon is er vandoor gegaan met een platvloerse slet nu ligt hij eenzaam te huilen in zijn zomerse bed misschien dat het schrijven hem enigszins troost want zijn allerliefste liefde heeft hem geloosd.…

Rimpels glimlachen tot men eenzaam wegkwijnt Een einde gescheiden door de dood Is iets dat weinig troost bood Ik ben een gescheiden enkeling Een sterveling Kind van gescheiden ouders is zoals verwacht Als de dood eenzaam te eindigen Een huwelijk kon mij niet redden Het verkozen leven is niet wat reinigde Woorden kunnen slechts verzachten…

In alle eenzaamheid zit ik hier dan Niemand die me troosten kan Ik ben alleen met mijn verdriet En alleen als niemand me ziet Geef ik me over Over aan de tranen van vandaag De tranen van gisteren en van morgen Al het leed en alle zorgen Laat ik gaan En dat gaat niemand wat aan.…

de trooster die troost ontsprongen uit de bron één Zon die eeuwig daagt.…

Ik weet het niet, zoals ik veel niet weet en gaat de wetenschap zo snel vooruit, er blijft toch eenzaamheid en het niet kunnen troosten van wie echt verdrietig is. Wat is toch leven, wat herinnering, wat wens en hoe kan ik de ander echt nabij zijn? Wat komen we hier doen, hoe groeit de liefde en wat is ouder worden dan? Ik weet het niet.…

het land waar begrip en liefde groeit en elke dag vol troost is zing voor me over dat troostrijke land breng me erheen en laat me daar blijven zing voor me……

Mijn geest, een berg van stilte, achter dichtbegroeide hagen, die zich afsluit, troost zoek in vergetelheid.…

En in een vage droom zoek je troost bij je meest dierbare aangename metgezel: de eenzaamheid, eeuwig trouw aan je zijde. Je lacht naar de zon en koestert haar warmte.…

Kerstmis vieren dicht bij elkaar vreugde en weemoed de troost het welbehagen van trage gebeden en gebaren oude liederen rustig gepraat koffie brood taart genoten bij het haardvuur eenvoud die voor korte duur de eenzaamheid verjaagt…